با دندان اضافی چه کنیم؟ هایپردونتیا یک بیماری است که باعث رشد بیش از حد دندان در دهان می شود. این دندانهای اضافی را بعضی اوقات دندانهای فوق بزرگ می نامند، که می توانند در هر جایی از نواحی منحنی محل اتصال دندان به فک (قوس های دندانی )، رشد کنند.
کودکان در مرحله کودکی دارای 20 دندان شیری هستند، بعد از آن 32 دندان دائمی جایگزین این دندان های شیری می شوند. هر دندانی خارج از این تعداد را می توان به عنوان دندان اضافه معرفی کرد.
علامت اصلی هایپردونتیا یا همان دندان اضافه رشد دندانهای اضافه است که مستقیماً در پشت یا نزدیک دندانهای اولیه یا دائمی معمول قرار دارند. این دندان ها معمولاً در بزرگسالان ظاهر می شوند. دندان های اضافه در مردان به نسبت زنان شایع تر است.دندان های اضافی بر اساس شکل یا محل قرارگیری آنها در دهان دسته بندی می شوند.
علت دقیق هایپردونتیا ناشناخته است، اما به نظر می رسد با چندین بیماری ارثی همراه است ، از جمله:
سندرم گاردنر، یک اختلال ژنتیکی نادر که باعث کیست های پوستی، رشد جمجمه و رشد روده بزرگ می شود.
بیماری ارثی که باعث شل شدن مفاصل می شود و باعث کبودی پوست، اسکولیوز،ایجاد درد در عضلات و مفاصل می شود.
بیماری فابری، این سندرم باعث ناتوانی در تعریق، درد در دست و پا، بثورات پوستی قرمز یا آبی و درد شکمی می شود.
شکاف کام و لب، این نقایص مادرزادی باعث باز شدن سقف دهان یا لب فوقانی می گردد، که می تواند باعث مشکل در خوردن غذا یا گفتار شود.
اگر دندان های اضافی رشد کرده باشند، تشخیص آن آسان است. اما اگر دندان اضافی نهفته باشد و یا به صورت کامل رشد نکرده باشند، تنها می توان با کمک تصویری برداری، محل دقیق آن ها را تشخیص داد. متخصص ارتودنسی همچنین ممکن است از سی تی اسکن برای دیدن جزئیات بیشتر دهان، فک و دندان های بیمار استفاده کند.
در حالی که برخی از موارد هایپردونتیا نیازی به درمان ندارند، برخی دیگر لازم است هر چه سریعتر اقدامات درمانی انجام شود.
در صورتی که مبتلا به یک بیماری ژنتیکی هستید که باعث رشد دندان های اضافی می شود، در جویدن غذا مشکل دارید، به دلیل ازدحام بیش از حد دندان ها احساس درد یا ناراحتی می کنید، در مسواک زدن صحیح دندانها یا کشیدن نخ دندان با مشکل مواجه می شوید، از وجود دندانهای اضافی خود احساس ناراحتی می کنید و اگر دندانهای اضافی شما تأثیر بر بهداشت دندان یا سایر دندانها می گذارد، لازم است هر چه سریعتر اقدامات درمانی را انجام دهید.
اگر دندان های اضافی فقط باعث ناراحتی خفیف شما می شود، دندانپزشک ممکن است مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن را برای درد توصیه کند، در غیر اینصورت خارج کردن دندان اضافی الزام می شود.
لازم به ذکر است که برخی از دندان های اضافی نیاز به درمان ندارند، در مقابل در برخی افراد همین دندان های اضافی سبب برهم خوردن نظم دندان ها، نیاز به ارتودنسی و سایر روش های درمان می باشد. در هر حال توصیه ما به شما عزیزان این است که در صورت وجود دندان اضافه حتما با یک دکتر خوب ارتودنسی مشورت کنید.
