ورزش کردن با توجه به نوع و سبک آن تأثیرات متفاوتی را بر روی بدن میگذارد. در جامعه ایرانی جوانان بیشتر تمایل به چندگونه و سبک محدود ورزشی دارند از جمله بدنسازی، کوهنوردی و به میزان کمتر ورزشهای دیگر مانند ورزشهای تخصصی اسبسواری صخرهنوردی و دویدن. بیشترین شیوع آسیب مفاصل مربوط به ورزشهای بدنسازی است که بهمنظور افزایش توده عضلات همراه با فشار سنگین به عضلات و مفاصل است، ایجاد میشود. این نوع و سبک ورزشی همیشه همراه با ضایعات ورزشی همراه می باشد مخصوصا اگر بصورت غیر اصولی و هیجانی باشد. بازی فوتبال و ورزشی مانند بدنسازی ورزشهایی هستند که عضلات بهصورت انفجاری نیروی بالایی را ایجاد نمود و مفاصل را متحمل فشار زیادی میکنند و عامل بروز آسیبهای مفصلی در کوتاه مدت یا به تدریج هستند. پس در مجموع هر ورزشی تضمین کننده سلامت مفاصل نیست ورزشهایی که با نیروی بالای عضلانی سروکار دارند معمولاً در کوتاهمدت و یا در بلندمدت میتوانند به مفاصل آسیب وارد نمایند ولی از جنبهی نشاط روحی و هیجانی راضیکننده بهنظر میرسند. ورزشی میتواند سلامت مفاصل و بهطورکلی سلامت سیستم اسکلتی عضلانی را تضمین نماید که فشارهای انفجاری بر روی مفاصل ایجاد نکند، مانند ورزشهای ایروبیک، پیادهروی سریع و یا اصطلاحاً ورزشهایی که استقامتی هستند. اینگونه ورزشها میتوانند بدون وارد آوردن آسیب به تقویت عضلات و مفاصل کمک نموده و هم از لحاظ روحی سلامت و شادابی را بههمراه داشته باشند.