.
از آن زَمان که چَشمِ مَن به چَشمِ او نِظاره شُد
تَمامِ حُسن هایِ او خُلاصه در سِتاره شُد
دَمی گُذَشت و نورِ او دِلَم رُبود و عاقِبَت
بَقایِ عُمرِ این نَظَر، زِ لَحظه دَر هِزاره شُد
به قلمِ? | عفت غفوری |
#?
