ریاست محترم دانشگاه تهران
جناب آقای دکتر محمود نیلی احمدآبادی
با سلام و احترام؛
عطف به وضعیت علمی نامطلوب دانشکدهی اقتصاد دانشگاه تهران و اعلام آمادگی ریاست دانشکده برای ادامهی فعالیت خود برای سه سال آتی، بر آن شدیم تا نگرانی خود را از این بابت، به استحضار حضرتعالی برسانیم. بدینوسیله چندین مورد از انتقادات وارد بر مدیریت جناب آقای دکتر عباسینژاد به تفکیک آورده شده است. همچنین، تأکید می¬گردد از نگاه بسیاری از دانشجویان دانشکده (که دغدغهی بهبود وضعیت موجود را دارند)، با ادامهی ریاست دکتر عباسینژاد هیچ گونه اصلاحی در امور دانشکده صورت نخواهد پذیرفت و چه بسا افول اعتبار دانشکدهی اقتصاد دانشگاه تهران، با سرعت بیشتری ادامه پیدا کند. موارد انتقادات مذکور به شرح زیر تقدیم میگردد:
1. همان گونه که اشاره شد، امروزه دانشکدهی اقتصاد دانشگاه تهران بخش زیادی از وجههی علمی خود را از دست داده است. نخبگان و رتبههای برتر کنکور سراسری رشتهی اقتصاد، دیگر تمایل چندانی به گذراندن تحصیلات تکمیلی خود در این دانشکده ندارند؛ چرا که دانشگاه صنعتی شریف موفق شده است گوی رقابت را از ما برباید و حتی دانشگاه تازهتأسیس خاتم نیز توانسته است در زمینهی علمی از دانشکدهی اقتصاد دانشگاه تهران پیشی بگیرد. این گونه به نظر میرسد که با ادامهی رویهی فعلی، وضعیت علمی دانشکده [در قیاس با دیگر دانشگاههای کشور] بیش از پیش تنزل خواهد یافت که این مسئله به وجههی علمی دانشگاه تهران نیز خدشه وارد خواهد کرد.
2. دانشکدهی اقتصاد در پیادهسازی سومین برنامهی راهبردی دانشگاه تهران، توفیق چندانی نداشته است؛ به طور خاص، در زمینهی "اصلاح نظام مدیریتی و تنوعبخشی به منابع درآمدی دانشگاه". دانشکدهی اقتصاد تحت تصدی دکتر عباسینژاد به جای تجاریسازی دانش، بر تجاریسازی مکان دانشکده متمرکز شده است و صرفا از طریق اجارهی امکانات و فضای دانشکده کسب درآمد میکند. با وجود آنکه به این گونه آمدزایی هیچ اعتراضی نیست، اما با توجه به برنامهی راهبردی دانشگاه، نباید عایدی دانشکده تنها از این طریق تأمین گردد. در زمینهی "پرورش سرمایهی انسانی ایدهپرداز و کارآفرین" نه تنها اقدام درخوری در دانشکده صورت نپذیرفته است، بلکه دانشجویان با مشاهدهی فضای رخوتزدهی علمی در دانشکده دچار سرخوردگی میشوند. علاوه بر این، علی رغم وظیفهی دانشکده در برپایی کنفرانسهای علمی، هیچ گونه اقدامی در این راستا از سوی دانشکده مشاهده نمیشود.
3. لازم به اشاره است که در ارتباط با جذب اعضای هیئت علمی، دانشکدهی اقتصاد فرصت جذب بسیاری از اقتصاددانان شایسته و نامور را از دست داده است و تعدادی از این افراد متعاقبا در دانشگاههای شریف و خاتم به عضویت هیئت علمی درآمدند که بسیار مایهی تاسف است. با وجودی که برخی از دانشجویان دانشکدهی اقتصاد معتقدند عامل عدم جذب این افراد، رفتار سلیقهای شخص دکتر عباسینژاد بوده است، ما نمیتوانیم در این باره با قطعیت اظهار نظر کنیم. اما به زعم نگارندان این نامه، چند تن از عزیزانی که در دورهی ریاست دکتر عباسینژاد به عضویت هیئت علمی درآمدهاند، از دانش و صلاحیت کافی برای تدریس در دانشگاهی همچون دانشگاه تهران، برخوردار نیستند؛ در صورت نیاز، متعاقبا گزارشی تفصیلی در ارتباط با موارد فوق از جانب شورای صنفی تقدیم خواهد شد.
اضافه میگردد چندین سال است که در مقطع دکتری، فقط در گرایش "اقتصادسنجی" پذیرش صورت میگیرد و این موضوعی است که از سوی برخی استادهای دانشکده نیز مورد اعتراض واقع شده است اما متاسفانه رئیس دانشکده به این مسئله توجهی ندارد.
4. برخورد نامناسب و بعضا غیرقانونی دکتر عباسینژاد با تشکلهای دانشجویی، از مهمترین مواردی است که اشاره به آن بایسته است. از جملهی این برخوردهای نامناسب، در این مجال به این موارد اشاره میگردد: دخالت بیجا در برنامهی تشکلهای دانشجویی و سختگیریهای بیمورد در جریان دریافت مجوزهای فعالیت.
5. رفتار نامناسب دکتر عباسینژاد در مواجهه با کارمندان، استادها، و دانشجویان دانشکدهی اقتصاد مورد دیگری است که واقعا مایهی تاسف است.
6. همان گونه که مستحضرید، مؤسسهی توسعه و تحقیقات اقتصادی در سال 1340 و با هدف انجام پژوهشهای علمی و برگزاری دورههای کاربردی تأسیس گردید. از این مؤسسه به عنوان یکی از قدیمیترین مؤسسات پژوهش اقتصادی کشور یاد میشود اما در دوران ریاست دکتر عباسینژاد با رکودی جدی مواجه شده است و بیراه نیست اگر بگوییم که این مؤسسه در فضای علمی و پژوهشی کشور تمام اعتبار خود را از داده است. باعث تاسف بسیار است که اکثر پژوهشهای اقتصادی در سیاستگذاریهای کلان کشور، به مجموعهی اندیشکدهی حکمرانی شریف انتقال یافته است و مؤسسهی توسعه و تحقیقات اقتصادی دانشگاه تهران هیچ نقشی در این پژوهشها ندارد. بار دیگر خاطرنشان میگردد که دکتر عباسینژاد
مانع اصلی برپایی دورههای کاربردی در مؤسسهی توسعه و تحقیقات اقتصادی هستند.
7. در آخرین مورد به نکتهای اشاره میگردد که حتی در صورت چشمپوشی از تمامی موارد پیشین، در نظر گرفتن آن کافی است تا از ادامهی ریاست دکتر عباسینژاد ممانعت به عمل آید. ایشان تاکنون 9 سال (در دورههای مختلف) رئیس دانشکدهی اقتصاد بودهاند و نیز چندین سال پست معاونت دانشکده را بر عهده داشتهاند. بدیهی است که با ریاست یک چهرهی جدید در دانشکدهی اقتصاد، نگاهی تازه به روح دانشکده تزریق خواهد شد و این امر زمینهساز امیدواری به پیشرفت دانشکده در تمامی بخشها خواهد بود.
ضمن قدردانی از توجه حضرتعالی، امید است که نظر دانشجویان و همچنین استادهای دانشکده را به طور جدی مورد توجه قرار دهید و شخص جدیدی را به عنوان رئیس یکی از مهمترین دانشکدههای کشور برگزینید تا همگی شاهد بازگشت دانشکدهی اقتصاد دانشگاه تهران به جایگاهی باشیم که لایق آن است.
پیشاپیش از همکاری شما در این زمینه صمیمانه سپاسگزاریم.