معرفی کتاب:
این رمان اثر نویسندهٔ سرشناس روس، فیودور داستایفسکی است که به عنوان اولین رمان اگزیستانسیالیسم شناخته می شود. این رمان توسط رحمت الهی و اخیرا هم توسط حمید رضا آتش برآب به فارسی برگردانده شده است.
فیودار داستایفسکی کتاب یادداشت‌های زیرزمینی را در سال ۱۸۶۴ منتشر کرد. یکی از عجیب‌ترین رمان‌هایش که در آن به پیچیده‌ترین جنبه‌های روانشناختی انسان پرداخته است. منتهی با فرمی که از دیگر آثار او فاصله بسیار زیادی دارد.
حمیدرضا آتش برآب، مترجم کتاب، در ابتدای کتاب در یادداشتِ طولانی مترجم نوشته است:
آقایان! خانمها! گوش کنید! شما یکی از دشوارترین، دراماتیک‌ترین و غیر قابل هضم‌ترین رمانها را در دست دارید.
اکنون چیزی بیش از صد و پنجاه سال از نگارش این اثر می‌گذرد، نخستین رمان تک‌گویی درونی و اولین جریان صدای وجدان که تاریخ ادبیات به خاطر می‌آورد. حتی پیش از ولوله‌ی جوشانِ جیمز جویس، ایتالو ازوو، روبرت موزیل، آلفرد دولبین و ژان پل سارتر. این رمان تسلایی اندک است که انسهان‌های باهوش را به هیچ نمی‌رساند، اما دیوانه‌ها با آن حتما به جایی می‌رسند. دُزِ بسیار قوی و کشنده‌ای دارد و برای بسیاری همان بهتر که هرگز آن را تورق نکنند.
یه تیکه از کتاب:
آدمی، هرکه باشد، همیشه و همه‌جا می‌خواهد آن کاری را بکند که دلش می‌خواهد...
این کار به‌هرصورت چیزی را که برای او عزیز و بی‌نهایت مهم است برایش محفوظ می‌دارد، یعنی «شخصیتش» و «فردیتش» را.
پ. ن: این کتاب کتابی هست که تا مدت ها بعد از خواندن مرا به تفکر واداشت.
پ. ن: من این کتاب رو با شب های روشن یکجا خوندم(درواقع اسمش هم بود یادداشت های زیرزمینی و شب های روشن). فوق العاده زیبا بودند. اگر مثل من از خوندن رمان های روسی، مخصوصا شاهکارهای داستایوفسکی لذت می برید(البته با وجود اسامی بیشمار شخصیت ها، معمولا این لذت به راحتی بدست نمیاد 😅) یا کتابخون حرفه ای هستید، حتما این کتاب رو پیشنهاد میکنم. اما اگر میخواید تازه شروع به کتاب خوندن بکنید، بهتون توصیه می کنم کلا از رمان های روسی شروع نکنید چون سردرد می گیرید بعدش🥲
با آرزوی لذت بردن از کتاب، برای همه.
