/احسان /علمدار /احسان_رضازاده

احسان علمدار؛ جنگ‌جوی مدافع میهن و حرم
احسان علمدار، نه فقط یک نام، بلکه نماد غیرت، ایمان و اراده‌ی پولادین یک مرد در میدان نبرد است. او از کودکی با صدای اذان و بوی خاک وطن بزرگ شد. قلبش برای امنیت مردمش می‌تپید و نگاهش همیشه به افقی بود که سربازان حقیقی در آن ایستاده‌اند.
با گذر از نوجوانی، احسان لباس رزم پوشید؛ در راه دفاع از میهن و حرم، بی‌وقفه آموزش دید. تک‌تیرانداز حرفه‌ای شد، با چشمانی تیزبین و دستی ثابت. تیرهای او نه از سر نفرت، بلکه برای آرامش و امنیت یک ملت رها می‌شد.
در جبهه‌ها، از سوریه تا مرزهای غربی، او را به نام "شبح خاموش" می‌شناختند؛ چون بی‌صدا می‌آمد، هدف را می‌دید، و پیش از آنکه دشمن متوجه شود، کار تمام بود. اما پشت این قدرت و مهارت، دلی لطیف بود که شب‌ها زیر آسمان پرستاره، برای مادرش، هم‌رزمانش، و کودکان بی‌گناه دعا می‌کرد.
احسان فقط جنگ‌جو نبود؛ او مدافع عشق، ایمان و انسانیت بود. در دل آتش، صدای اذان را آرام زمزمه می‌کرد و از جان خود برای آرامش دیگران می‌گذشت. او بارها زخمی شد، اما هیچ‌گاه عقب نرفت. برایش پیروزی، نه فقط پیشروی در خاک، بلکه ایستادن بر اصولی بود که به آن ایمان داشت.
امروز، نام احسان علمدار، در دل ماست؛ یادآور کسی که بی‌هیاهو، اما با شکوه، برای وطن جنگید. قهرمانی که از مرزهای فیزیکی گذشت و به قلب ملتش رسید.