انواع واریس پا

رگ های واریسی به رگ های بزرگ، بیرون زده و پیچ خورده در بدن اشاره دارد. وریدهای واریسی تغییر رنگ داده و با تورم و ناراحتی همراه هستند. وریدهای واریسی می توانند هر بخشی از وریدهای بدن را تحت تأثیر قرار دهند، اما در پاها شایع هستند. این مشکل اغلب در ابتدا یک بیماری جدی و دشوار در نظر گرفته نمی شود. اما اگر به موقع درمان نشود، علاوه بر ناراحتی فرد، می تواند منجر به مشکلات جدی تری شود. انواع مختلفی از واریس بسته به شدت و وضعیت بدن فرد وجود دارد. رگ های واریسی به دو دسته متوسط، شدید، حاملگی و رگ های عنکبوتی تقسیم می شوند. در ادامه با انواع واریس پا آشنا می شوید :

واریس متوسط :

در این حالت رگ های واریسی به صورت برجستگی هایی در زیر پوست ظاهر می شوند و رنگ آبی مایل به بنفش دارند. این نوع واریس ابتدا فقط به عنوان یک مشکل زیبایی در نظر گرفته می شود. اما اگر درمان نشود، می تواند منجر به مشکلات جدی تری شود. اگر احساس می کنید که واریس متوسط ​​دارید، حتما باید تحت معاینه وریدی قرار بگیرید تا مشخص شود که آیا بیماری وریدی مزمن دارید یا خیر. وریدهای واریسی دیگر نمی توانند خون را انتقال دهند و به جای عبور از آن ها به قلب، خون در داخل سیاهرگ ها تجمع می یابد. این نوع وریدهای واریسی را می توان با لیزر داخل وریدی یا اسکلروتراپی هدایت شده با اولتراسوند درمان کرد. در این صورت جریان خون به این رگ ها باز می گردد.

واریس شدید :

اگر وریدهای واریسی به موقع درمان نشوند، می توانند تغییر شکل داده و بدتر شوند. برای مثال، امکان دارد به بیماری وریدی مزمن پیشرفت کنند. این بیماری باعث ضخیم شدن پوست و بافت های بدن و ایجاد زخم های پوستی، تغییر رنگ پوست و حتی تورم شدید می شود. در این صورت جلسات درمانی مکرر برای درمان واریس شدید ضروری است.

واریس مرتبط با بارداری :

هنگامی که یک زن باردار می شود، بدن او خون اضافی تولید می کند. در نتیجه رگ های او تحت فشار قرار می گیرد و این باعث ایجاد واریس در لگن و پاهای او می شود. زنانی که چندقلو باردار بوده اند بیشتر در معرض ابتلا به سندرم احتقان لگن هستند که باعث ایجاد واریس متوسط ​​تا شدید در پاها و ناحیه لگن می شود که بسیار دردناک تر از واریس معمولی است. اسکلروتراپی هدایت شده با اولتراسوند در درمان وریدهای واریسی مرتبط با بارداری استفاده می شود.

واریس عنکبوتی :

در این نوع واریس، رگ‌ها به شکل تار عنکبوت یا شاخه‌های درخت هستند و فقط از نظر زیبایی برای فرد مشکل‌ساز هستند. اما اگر رگ‌های عنکبوتی درمان نشوند، احتمال بروز مشکلات جدی تر مانند زخم‌های پوستی، درماتیت و دردهای مزمن افزایش می‌یابد. رگ‌های عنکبوتی را می‌توان با جوراب‌های فشاری، تغییر شیوه زندگی یا لیزر درمانی داخل وریدی درمان کرد.

علائم واریس چیست ؟

مواردی مانند تغییر رنگ پوست، زخم ساق پا، خارش پاها و احساس سنگینی یا سوزش و درد در پاها از شایع ترین علل واریس هستند. اما هرکسی می تواند این علائم را متفاوت تجربه کند. بیماری واریسی پا، اگر شدید باشد، امکان دارد در نهایت باعث تورم مزمن خفیف شود. این تورم در نهایت می تواند منجر به مشکلات پوستی و بافتی جدی تری شود. به عنوان مثال، می تواند منجر به زخم ها و زخم های مزمن شود که به سختی بهبود می یابند یا هرگز به طور کامل بهبود نمی یابند. زیرا گاهی اوقات علائم واریس یا واریس در هر قسمت از بدن بسیار شبیه به سایر مشکلات پزشکی است. همیشه بهتر است برای تشخیص صحیح واریس با پزشک مشورت کنید. برای آشنا شدن با علائم واریس پا در زنان به سایت مربوطه مراجعه فرمایید.

علت واریس پشت پا چیست؟

برای یک جلسه آناتومی سریع آماده شوید. قلب شما خون را از طریق رگ های خونی در سراسر بدن پمپاژ می کند. خون از طریق شریان ها به اندام ها گردش می کند و خون از طریق سیاهرگ ها باز می گردد. وریدها را به عنوان لوله هایی در نظر بگیرید که جریان خون را به سمت قلب شما بالا و پایین می کنند. دریچه های کوچکی در آن ها وجود دارد. هنگامی که دریچه ها به درستی کار می کنند، خون جریان می یابد و دریچه ها بسته می شوند. هنگامی که دریچه ها به درستی کار نمی کنند، خون به جای بالا آمدن دوباره به سمت بالا جریان می یابد.

هنگامی که خون به دلیل دریچه های معیوب بد گردش می کند، می تواند به داخل سیاهرگ های پاها برگردد. این باعث ایجاد رگ های عنکبوتی و واریس می شود. حدود ۶۰ درصد از افراد مبتلا به وریدهای عنکبوتی، نارسایی وریدی زمینه ای دارند و حدود ۹۹ درصد از رگ های واریسی در پاها به دلیل نارسایی وریدی است. علت اصلی مشکلات سیاهرگی متفاوت است. برخی از علل قابل پیشگیری و برگشت پذیر هستند، برخی دیگر قابل پیشگیری نیستند.

آیا واریس خطرناک است ؟

خطرات وریدهای واریسی برای بسیاری از افرادی که از این عارضه رنج می برند می تواند ناچیز باشد. اما گاهی اوقات واریس می تواند نشانه ترومبوز ورید عمقی باشد. در این بیماری لخته های خون در سیاهرگ های عمقی ساق پا یا ران و لگن یا بازو ایجاد می شود. صدمات تروماتیک، جراحی، نشستن طولانی مدت، سرطان، درمان سرطان و حتی ژنتیک می توانند باعث ترومبوز ورید عمقی شوند. اگر این لخته خون شکسته و جدا شود، می تواند به ریه ها رفته و باعث آمبولی ریه شود که می تواند کشنده باشد. به همین دلیل، اگر احساس کردید که وریدهای واریسی متورم، داغ، قرمز و دردناک هستند، باید فورا به پزشک مراجعه کنید. زیرا این علائم نشان دهنده مشکلات جدی تری است.

تشخیص واریس :

برای تشخیص واریس، پزشک پاهای شما را در حالت نشسته و ایستاده معاینه می کند. سپس از شما در مورد درد یا علائم دیگر سوال خواهد کرد. علاوه بر این، پزشک امکان دارد از سونوگرافی برای بررسی جریان خون شما استفاده کند. در این آزمایش غیر تهاجمی از امواج صوتی با فرکانس بالا استفاده می کند. به این ترتیب پزشک متوجه می شود که چگونه خون در رگ های شما جریان دارد. گاهی اوقات، بسته به محل رگ های واریسی، ممکن است لازم باشد که رگ های خود را ونوگرافی کنید. در طی این آزمایش، پزشک رنگ مخصوصی را به پاهای شما تزریق می کند و سپس از ناحیه آسیب دیده اشعه ایکس می گیرد. این رنگ در تصویر اشعه ایکس نشان داده می شود و به پزشک شما دید بهتری از نحوه جریان خون در رگ های شما می دهد. به همین دلیل پزشک از آزمایشاتی مانند سونوگرافی یا ونوگرافی استفاده می کند تا مطمئن شود که سایر اختلالات مانند لخته شدن خون یا لخته شدن خون باعث تورم و درد در پاها نشده است و این مشکلات فقط ناشی از واریس است.برای آشنا شدن با نحوه تشخیص بیماری واریس به سایت مربوطه مراجعه فرمایید.

بعد از واریس پا چه مراقبت هایی باید انجام شود ؟

شایع ترین عوارض بعد از جراحی واریس شامل تورم، کبودی، تغییر رنگ پوست و درد است. عوارض جانبی بعد از جراحی لیگاسیون و استریپینگ جدی تر است و شامل لخته شدن خون، درد شدید، عفونت و جای زخم است. البته این عوارض به ندرت اتفاق می افتد. بعد از عمل پا بانداژ می شود و از بیمار خواسته می شود تا مدتی جوراب واریس بپوشد. پس از بازگشت به خانه، بیماران باید تمرینات توصیه شده را با وجود درد پا انجام دهند، زیرا عدم تحرک خطر لخته شدن خون را افزایش می دهد. درمان واریس، مهم نیست که چگونه انجام شود، فقط رگ های واریسی موجود را درمان می کند. مراقب وزن خود باشید ورزش منظم را فراموش نکنید. وقتی نشستید پاهای خود را بالا بیاورید. هنگام نشستن پاهای خود را روی هم قرار ندهید. لباس های تنگ نپوشید.

راه های درمان واریس پا چیست؟

برای درمان واریس راه هایی وجود دارد که در ادامه به آن می پردازیم :

جوراب واریس :

جوراب واریس هم برای پیشگیری و هم برای درمان واریس استفاده می شود. جوراب واریس با قابلیت اعمال فشار درجات مختلف موجود است. به بیماران مبتلا به نارسایی وریدی متوسط ​​بیشتر توصیه می شود از جوراب های واریس با فشار سفت ۲۰-۳۰ میلی متر جیوه استفاده کنند. به بیماران توصیه می شود روزانه از جوراب های واریس استفاده کنند. به این ترتیب صبح ها جوراب های واریس بپوشید و شب ها قبل از رفتن به رختخواب آن ها را بردارید. البته جوراب های سفید ضد آمبولی که در بیمارستان به بیماران داده می شود فشار کمتر از ۲۰ میلی متر جیوه دارد و برای بیماران مبتلا به نارسایی وریدی با علائم دردناک کافی نیست.

اسکلروتراپی :

پزشک محلولی را به داخل سیاهرگ تزریق می کند که باعث زخم شدن آن می شود. در نتیجه مسیر جریان خون تغییر می کند و خون به رگ های سالم جریان می یابد. رگ آسیب دیده توسط بافت های اطراف جذب می شود. اسکلروتراپی را می توان در مطب پزشک انجام داد. برای درمان واریس لازم است چندین جلسه اسکلروتراپی با فاصله چهار تا شش هفته تکرار شود تا واریس کاملا از بین برود. اسکلروتراپی نیازی به بیهوشی ندارد و بیماران فقط در حین تزریق احساس سوزن سوزن شدن خفیفی از سوزن می کنند. به بیماران توصیه می شود تا چند هفته پس از اسکلروتراپی از جوراب واریس استفاده کنند.

میکرواسکلروتراپی :

میکرواسکلروتراپی مشابه اسکلروتراپی است، با این تفاوت که یک سوزن کوچکتر برای درمان رگهای واریسی کوچک استفاده می شود.

لیزر درمانی :

پزشک از یک نور پرقدرت برای بستن ورید واریسی استفاده می کند. لیزر درمانی بدون برش یا تزریق انجام می شود و به طور کلی برای درمان رگ های واریسی کوچک توصیه می شود.

ابلیشن داخل وریدی :

متخصص قلب از لیزر یا امواج رادیویی برای بستن رگ های واریسی استفاده می کند. ابلیشن داخل وریدی نیازی به بیهوشی ندارد. ابتدا متخصص ناحیه اطراف ورید واریسی را بی حس می کند، سپس یک برش کوچک در پوست ایجاد می کند و لوله باریکی را وارد بدن می کند. این لوله دارای دستگاهی است که از امواج لیزر یا رادیویی برای تولید گرما استفاده می کند. به این ترتیب مخزن بسته می شود. اکثر بیماران فقط تزریق بی حسی را احساس می کنند. بیماران در همان روز مرخص می شوند. پا پس از درمان بانداژ می شود.

جراحی آندوسکوپی :

جراحی آندوسکوپی با استفاده از یک لوله باریک با یک دوربین کوچک روی سر انجام می شود. پزشک برشی روی پوست ایجاد می کند و لوله را وارد ورید واریسی می کند. سپس ورید با استفاده از یک ابزار جراحی خوب بسته می شود. جراحی آندوسکوپی ضروری نیست مگر اینکه رگ های واریسی باعث زخم های شدید پوستی شده باشند. بیماران باید چند هفته پس از جراحی آندوسکوپی استراحت کنند.

فلبکتومی سرپایی :

فلبکتومی روشی ساده تر برای از بین بردن رگ های واریسی نزدیک سطح پوست است. پزشک ناحیه درمان را بی حس می کند و ورید را از طریق برش های کوچک خارج می کند. بیمار حین عمل هوشیار است و همان روز مرخص می شود.

لیگاسیون و استریپینگ رگ واریسی :

بستن و استریپینگ تحت بیهوشی عمومی برای درمان موارد بسیار شدید وریدهای واریسی انجام می شود. متخصص قلب برش هایی روی پوست ایجاد می کند، رگ های واریسی را می بندد و برمی دارد. البته، جراح سعی می کند در صورت امکان ورید صافن را ترک کند، زیرا ممکن است بیمار در آینده برای جراحی بای پس قلب به آن نیاز داشته باشد. بیماران در همان روز جراحی ترخیص می شوند، دوره نقاهت پس از جراحی یک تا چهار هفته است.

کلام آخر

برای انجام این روش سعی کنید بهترین کلینیک و بهترین پزشک را انتخاب کنید و با آگاهی دست به انجام این روش بزنید. ممنون از این که تا آخر این مقاله همراه ما بودید. نظرات و پیشنهادات خود را با ما در سایت دکتر هندسی میان بگذارید.