درمان نکردن رگ های واریسی باعث ایجاد خطراتی می شود که در ادامه به آن می پردازیم :
ترومبوز ورید عمقی :
گاهی اوقات در حدود ۲۵ درصد از افرادی که لخته خون در رگ های واریسی ایجاد می کنند، لخته در رگ های عمیق تر ایجاد می شود. ترومبوز ورید عمقی یک وضعیت پزشکی جدی است که نیاز به درمان فوری پزشکی دارد. پا ممکن است متورم، داغ، قرمز و دردناک شود. بزرگترین خطر این است که بخشی یا تمام لخته خون پاره شود و به ریه ها برود و باعث یک وضعیت تهدید کننده زندگی به نام آمبولی ریه شود.
تورم پا :
با فشار در وریدها، مایعات خون می توانند به بافت های اطراف نفوذ کرده و باعث تورم شوند. علائم تورم امکان دارد شامل سفتی در پوست یا احساس کمبود فشار در پوست پس از درآوردن جوراب یا کفش باشد. در موارد شدیدتر، کفش های شما ممکن است به درستی جا نشوند و پاهای شما بسیار متورم شوند. حتی امکان دارد یک مایع شفاف یا زرد رنگ از پوست خارج شود. این علائم ممکن است با بالا بردن ساق پا و پوشیدن جوراب های الاستیک مخصوص به نام جوراب واریس بهبود یابد. همانطور که تورم ادامه می یابد، می تواند منجر به تغییراتی در پوست، از جمله سفتی یا تغییر رنگ شود.
عفونت پوستی :
هنگامی که بافت ها به دلیل تورم منبسط می شوند، با دفاع طبیعی بدن در برابر عفونت تداخل پیدا می کند. باکتری هایی که به طور طبیعی روی پوست وجود دارند می توانند وارد بدن شده و باعث عفونت پوستی به نام سلولیت شوند. تورم امکان دارد بیشتر شود و منجر به ایجاد یک ناحیه قرمز و داغ می شود. برای درمان عفونت های پوستی به داروها نیاز است. کاهش تورم می تواند به از بین بردن عفونت کمک کند.
زخم های پوستی :
وریدهای واریسی می توانند به مرور زمان منجر به تغییرات پوستی به دلیل تورم شوند. هنگامی که این اتفاق می افتد، شانس بهبودی پوست، حتی در اثر آسیب های جزئی، کم می شود. بافت متورم با محدود کردن جریان مواد مغذی و اکسیژن به بافت های درگیر، این مشکل را ایجاد می کند. مواد مغذی و اکسیژن به طور معمول در روند بهبودی نقش دارند. فشار مداوم بر روی بافت ها می تواند از بهبودی جلوگیری کرده و باعث ایجاد زخم های برگشت ناپذیر شود. کم شدن تورم روش اولیه درمان این زخم های غیر التیام بخش است.
خون ریزی :
رگ های واریسی حاوی خون بیشتری نسبت به حالت عادی هستند، درست زیر سطح پوست. اگر ورید واریسی سوراخ شود، احتمال خونریزی بیشتر از حد انتظار وجود دارد. اگر پوست پاره نشود، امکان دارد کبودی مشخصی وجود داشته باشد. اگر آسیب گسترده باشد خونریزی ممکن است بیشتر از حد طبیعی طول بکشد.
ترومبوفلبیت :
احتمال لخته شدن خون در وریدهای واریسی بیشتر است. تا ۳ درصد از افراد مبتلا به واریس لخته خون دارند. این ناحیه دردناک، در لمس گرم و سفت تر از حد معمول می شود.
واریس چیست ؟
وقتی صحبت از واریس پاها می شود، باید گفت که رگ های تار عنکبوت به آن رگ های باریک و ریز گفته می شود که گاهی در زیر پوست ظاهر می شوند و پوست را زشت می کنند. واریس برای زنان بسیار دردسرساز است. همه چیز با یک درد مبهم و احساس خستگی در ساق پا شروع می شود. چه بسا بسیاری از افراد بی وقفه آن را پشت گوش خود می گذارند و منتظر می مانند تا روزی درد از بین برود، بدون توجه به این که یکی از رگ های پایشان بیشتر و بیشتر مسدود می شود و بعد از آن روز، یک بخشی از پای آن ها که تغییر رنگ، متورم و بسیار دردناک است.
انواع دیگر برآمدگی های عروقی به جز واریس در پاها دیده می شود. کتازیا تلانژکتازی عروقی با قطر هستند که به شکل خطوط قرمز نازک ظاهر می شوند. عروق مشبک ضخیم تر و رنگی تر هستند. شیوع این اختلال بین ۱۰ تا ۵۰ درصد تخمین زده می شود. البته این مقدار با افزایش سن بیشتر می شود. زنانی که حاملگی و زایمان های متعدد داشتند بیشتر احتمال دارد و میزان شیوع در جوامع شهری بیشتر از جوامع روستایی است.
دلیل واریس پا چیست؟
دریچه های ضعیف یا آسیب دیده می توانند باعث واریس شوند. شریان‌ها خون را از قلب شما به بقیه بافت‌ها می‌برند و سیاهرگ‌ها خون را از بقیه بدن به قلب شما باز می‌گردانند، بنابراین خون می‌تواند دوباره جریان یابد. برای اینکه خون به قلب شما بازگردد، رگ های پاهای شما باید با جاذبه مبارزه کنند. انقباضات عضلانی در ساق پا مانند یک پمپ عمل می کند و دیواره های رگ های کشسان به بازگشت خون به قلب شما کمک می کنند. دریچه‌های ریز در رگ‌های شما باز می‌شوند و اجازه می‌دهند خون به سمت قلب شما جریان یابد، سپس برای جلوگیری از برگشت خون بسته می‌شود. اگر این دریچه‌ها ضعیف یا آسیب دیده باشند، خون می‌تواند در سیاهرگ جمع شود و باعث کشیدگی یا پیچ خوردگی سیاهرگ‌ها شود.
وریدهای دورتر از قلب اغلب تحت تأثیر قرار می‌گیرند، مانند رگ‌های پاها. هر شرایطی که به شکم فشار بیاورد باعث واریس می‌شود. به عنوان مثال، بارداری، یبوست و در موارد نادر، تومور. کارشناسان نمی دانند که چرا دیواره رگ ها کشیده می شوند یا دریچه ها معیوب می شوند، در بسیاری از موارد این اتفاق بدون هیچ دلیل مشخصی اتفاق می افتد. در ادامه با دلیل واریس پا آشنا می شود :
بارداری :
زنان در دوران بارداری بیش از هر زمان دیگری در زندگی خود دچار واریس می شوند. زنان باردار خون بسیار بیشتری در بدن خود دارند. این کار فشار بیشتری بر سیستم گردش خون وارد می کند. تغییرات در سطح هورمون می تواند باعث شل شدن دیواره رگ های خونی شود. هر دوی این عوامل خطر ابتلا به واریس را بیشتر می کند. با رشد رحم فشار بیشتری به وریدهای ناحیه لگن مادر وارد می شود. در بیشتر موارد، رگ های واریسی پس از پایان بارداری ناپدید می شوند. این همیشه صدق نمی کند و حتی گاهی اوقات، اگر رگ های واریسی خوب شوند، امکان دارد برخی از آن ها قابل مشاهده باشند.
جنسیت :
رگ های واریسی زنان را بیشتر از مردان درگیر می کند. هورمون های زنانه می توانند رگ ها را شل کنند. اگر چنین است، مصرف قرص های ضد بارداری یا هورمون درمانی امکان دارد کمک کننده باشد.
ژنتیک :
رگ های واریسی بیشتر در خانواده ها ایجاد می شود.
چاقی :
اضافه وزن یا چاقی خطر ابتلا به واریس را افزایش می دهد. یکی از عوارض چاقی، واریس است.
مشاغل :
فردی که مجبور است برای مدت طولانی در محل کار بایستد ممکن است دچار واریس شود.
سن :
این خطر با بیشتر شدن سن به دلیل سایش دریچه های وریدی بیشتر می شود.
بین رگ های عنکبوتی و رگ های واریسی چه تفاوتی وجود دارد ؟
رگ‌های عنکبوتی مجموعه‌ای از رگ‌های خونی کوچک هستند که در نزدیکی سطح پوست رشد می‌کنند و اغلب به رنگ‌های قرمز، آبی یا بنفش هستند و شبیه تار عنکبوت هستند. رگ های عنکبوتی روی پاها ایجاد می شوند، اما می توانند روی صورت نیز ظاهر شوند. اندازه آن ها متفاوت است. در حالی که واریس سیاهرگ هایی هستند که به طور غیر طبیعی بزرگ شده و بیشتر روی پاها ظاهر می شوند. آن ها آبی، بنفش یا گوشتی هستند. رگ های واریسی به صورت عروق گشاد، پیچ خورده و برآمده ظاهر می شوند که در سطح پوست ظاهر می شوند.
چه عواملی خطر واریس را بیشتر می کند ؟
عواملی وجود دارد که باعث خطر واریس سمی شود که عبارتند از :
نداشتن تحرک :
اگر به اندازه کافی حرکت نکنید، خون به خوبی در رگ های شما گردش نمی کند و این در نهایت باعث ایجاد رگ های واریسی می شود.
جنسیت :
حدود نیمی از زنان بین ۴۰ تا ۵۰ سال دارای درجاتی از واریس هستند. واریس در زنان ۴ برابر بیشتر از مردان است.
سن :
با بیشتر شدن سن، شیوع واریس به دلیل سایش پیشرونده دریچه های سیاهرگ ها افزایش می یابد.
سابقه خانوادگی :
اگر سابقه خانوادگی واریس دارید، احتمال ابتلای شما به آن بیشتر است.
چاقی :
هر چه وزن و فشار روی پاها بیشتر باشد، فشار وارده به رگ ها بیشتر می شود.
بهبودی بعد از جراحی واریس با لیزر چگونه است ؟
پس از عمل، چند لایه بانداژ دور ساق پا پیچیده می شود. این باند باید ۷۲ ساعت در اطراف ساق پا باقی بماند. پیاده روی منظم در روزهای بعد از عمل بسیار مهم است. از ایستادن طولانی مدت خودداری کنید. هنگامی که شما غیرفعال هستید یا در حال استراحت هستید، می توانید پاهای خود را کمی بالاتر از سطح زمین قرار دهید. پس از ۷۲ ساعت، پزشک پانسمان را برمی دارد و پای شما را معاینه می کند. اطمینان حاصل کنید که یک جفت جوراب فشاری درجه یک دارید و آن ها را در ویزیت پزشک با خود ببرید. به مدت هفت روز، این جوراب‌های فشاری طبی را در روز بپوشید و شب هنگام خواب آن‌ها را بردارید.
امکان دارد لازم باشد چند روز در بیمارستان بمانید و این ممکن است باعث ناراحتی شود. از آنجایی که جراحی باز شامل بریدگی و شکاف، پارگی و بخیه است، امکان دارد بعد از عمل، جای زخم روی بدن باقی بماند. البته این سوال برای بیمار چندان خوشایند نیست. خطر عفونت و سایر عوارض در جراحی باز بالاتر است. دوره نقاهت جراحی باز ۳ هفته است. در صورت بروز عوارض، دوره نقاهت امکان دارد طولانی تر باشد و بیمار تا زمان بهبودی کامل نتواند به زندگی روزمره بازگردد. به آن ها توصیه می شود چند هفته استراحت کنند. همه این مسائل و مشکلاتی که در جراحی باز با آن مواجه می شوند، بیشتر افراد را برای درمان واریس مردد می کند. برای آشنا شدن با مراقبت های قبل از لیزر واریس پا و جراحی واریس پا با لیزر به سایت مربوطه مراجعه فرمایید.
کلام آخر
برای انجام این روش سعی کنید بهترین کلینیک و بهترین پزشک را انتخاب کنید و با آگاهی دست به انجام این روش بزنید. ممنون از این که تا آخر مقاله همراه ما بودید. نظرات و پیشنهادات خود را با ما در سایت دکتر هندسی در میان بگذارید.
