ویرگول
ورودثبت نام
elnazshaker
elnazshaker
خواندن ۷ دقیقه·۱ سال پیش

علل شایع درد ساق پا

◀️ کشیدگی عضلات

◀️ آسیب های مربوط به ورزش

◀️ تاندونیت

◀️ مشکلات وریدی

◀️ بیماری شریان محیطی

◀️ گرفتگی های مربوط به بارداری

◀️ مشکلات ستون فقرات

کشیدگی عضلات

کشیدگی، یکی از شایع ترین دلایل درد پا می باشد که ناشی از کشش بیش از حد یک عضله است و گاهی اوقات منجر به پارگی می شود.

عضله گاستروکنمیوس ساق پا، رایج ترین ناحیه برای کشیدگی های عضلانی و پارگی ها می باشد.

علائم

با این که کشیدگی های عضلانی معمولاً موجب درد خفیف می شوند، اما اگر کشیدگی ناگهانی یا شدید باشد، ممکن است باعث گرفتگی شدید ساق پا شود. علاوه بر درد، التهاب و کبودی نیز ممکن است در عضله ی مورد نظر رخ دهد.

علل

کشیدگی عضلانی ممکن است بر اثر یک ضربه ی ناگهانی مانند افتادن رخ دهد. آسیب عضلانی ناشی از استفاده بیش از حد از پا، می تواند منجر به کشیدگی های عضلانی شود. به طور ویژه، تغییر ناگهانی در جهت، برای مثال به هنگام بازی تنیس یا بسکتبال، می تواند منجر به کشیدگی عضله ساق پا شود.

تشخیص

درحالی که سابقه ی پزشکی و معاینه ی فیزیکی برای تشخیص کشیدگی عضلانی ساق پا، کافی هستند، پزشک ممکن است تصویر برداری اشعه ی ایکس را برای رد کردن نظریه ی شکستگی استخوان توصیه کند.

درمان

اصول درمانی (RICE) برای درمان کشیدگی عضلانی توصیه می شود که شامل استراحت دادن به عضله (Rest)، قرار دادن یخ روی ناحیه دردناک چند بار در روز (Ice) ، فشاردادن عضله با یک باند کشی (Compression) و بالابردن پا در سطحی بالاتر از قلب برای کاهش تورم (Elevation) می باشد.

علاوه بر این، پزشک ممکن است استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) را برای تسکین التهاب مزمن توصیه کند. فیزیوتراپی می تواند به فرد کمک کند تا با تمرینات ورزشی، کشیدگی عضلانی را تسکین بخشد.

شین اسپلینت

شین اسپلینت که به سندرم استرس تیبیای داخلی نیز معروف است، به التهاب عضلات، تاندون ها و دیگر بافت های اطراف استخوان ساق پا (استخوان درشت نی) اشاره می کند.

علائم

درد شین اسپلینت یا درد ساق پا، ممکن است تیز یا کسل کننده باشد و در امتداد داخل و پشت استخوان درشت نی که عضلات ساق پا به استخوان متصل می شوند، احساس می شود. درد معمولاً در طول فعالیت فیزیکی و پس از آن احساس می شود.

علل

شین اسپلینت، یک آسیب شایع مرتبط با ورزش می باشد که اغلب، دونده ها و افرادی که با ورزش های سرعتی یا پرشی سروکار دارند، به آن دچار می شوند. بعلاوه، این درد ممکن است در اثر شرایط خاصی از پا مانند افزایش قوس کف پا و یا چرخش پای بیش از حد، تحریک و یا بدتر شود. کفشهای نامناسب و یا فرسوده نیز می توانند احتمال ابتلا به درد شین اسپلینت را افزایش دهند.

تشخیص

سابقه ی پزشکی و معاینه ی فیزیکی برای تشخیص درد شین اسپلینت کافی هستند. گرچه، پزشک ممکن است انجام آزمایش های تصویربرداری را برای رد کردن شرایط مشابه از جمله شکستگی استخوان ساق پا، تاندونیت و یا سندرم کمپارتمان مزمن ساق پا، توصیه کند.

درمان

در حالی که شین اسپلینت می تواند بسیار ناخوشایند باشد، خبر خوب این است که با اقداماتی ساده می توان آن را درمان کرد. این اقدامات عبارتند از:

  • متوقف کردن فعالیتی که منجر به درد ساق پا می شود (اغلب به مدت چند هفته).سعی کنید فعالیت خود را با یک ورزش ملایم تر مانند شنا جایگزین کنید.
  • چند بار در روز به مدت ۲۰ دقیقه، روی ناحیه آسیب دیده یخ بگذارید. سعی کنید یخ را درون یک حوله قرار دهید و یا از کیسه یخ استفاده کنید، به طوری که یخ با پوست شما تماس مستقیم نداشته باشد.
  • با باند کشی به ناحیه آسیب دیده، فشار وارد کنید. در صورتی که پا ورم کرده باشد، این کار می تواند بسیار مفید باشد.
  • روی عضلات ساق پا حرکات کششی انجام دهید. این کار می تواند درد شین اسپلینت را تسکین دهد.

علاوه بر این، پزشک ممکن است داروهایی مانند  NSAID را برای تسکین درد و کاهش التهاب تجویز کند.

گرفتگی های عضلانی

گرفتگی عضلانی، به انقباض عضله ناگهانی و خارج از کنترل گفته می شود. شایع ترین ناحیه ای که دچار گرفتگی می شود، عضله ساق پا می باشد که به اسب چارلی یا اسپاسم شبانه شناخته می شود.

علائم

گرفتگی های عضلانی می توانند خفیف و شبیه به یک انقباض جزئی باشند و یا شدید و همراه با درد خنجر مانند باشند. به یاد داشته باشید، در حالیکه گرفتگی های عضلانی در پایین پا می توانند از چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشند، درد عضلانی ممکن است تا چندین روز ادامه داشته باشد.

علل

هنوز دلیل گرفتگی های عضلانی کاملاً مشخص نیست، گرچه، متخصصان بر این باورند که عضلات سفت و خسته منجر به بروز ناهنجاری در فرایند کنترل انقباض عضلات می شوند. عوامل دیگری که ممکن است احتمال گرفتگی های عضلانی را افزایش دهند، عبارتند از:

  • کم آبی بدن
  • کاهش الکترولیت بدن
  • ورزش در گرمای شدید

همچنین شرایط دیگری وجود دارند که ممکن است موجب گرفتگی های عضله ساق پا شوند که این شرایط شامل بیماری دیابت، تیروئید یا کبد، فیبرومیالژیا و اختلالات عصبی و رگ خونی می شوند. بارداری، دلیل شایع دیگر برای گرفتگی عضله ساق پا می باشد. در آخر، داروهایی مانند استاتین ها (داروهای پایین آورنده ی کلسترول) ممکن است موجب گرفتگی های عضلانی شوند.

تشخیص

سابقه ی پزشکی و معاینه ی فیزیکی که عضله ی حساس یا گره عضلانی قابل لمس را نشان می دهند، معمولاً برای تشخیص گرفتگی های عضلانی، کافی هستند. گرچه، در صورتی که پزشک مشکوک به وجود بیماری زمینه ای به عنوان دلیل احتمالی گرفتگی عضلانی باشد، ممکن است انجام آزمایش خون و یا آزمایشات تصویربرداری را توصیه کند.

درمان

درمان گرفتگی های پا اغلب شامل ماساژ و کشش ملایم، تأمین مایعات بدن و گرما درمانی می شود. گاهی اوقات پزشک ممکن است استفاده از قرص کلسیم و یا منیزیم خوراکی را توصیه کند. درمان هر مشکل زمینه ای می تواند به تسکین گرفتگی عضلانی شما کمک کند.

ترومبوز ورید عمقی (DVT)

ترومبوز ورید عمقی یکی از جدی ترین و خطرناک ترین علل درد ساق پا می باشد. در این شرایط، لخته ای در رگ های عمیق پا ایجاد می شود که در صورت شکسته شدن می تواند به طرف ریه ها حرکت کند.

علائم

علاوه بر درد گرفتگی ساق پا، علائم دیگر ترومبوز ورید عمقی در پایین پا شامل التهاب، گرما و یا قرمزی ساق پا می باشد.

علل

لخته ی خونی رگ عمقی (به نام ترومبوز) ممکن است ناشی از آسیب به دیواره رگ بر اثر یک ضربه، جراحی و یا یک بیماری زمینه ای باشد. برخی از بیماری های زمینه ای مانند سرطان یا بارداری، احتمال لخته شدن خون را افزایش می دهند. بی تحرکی، بستری بودن طولانی مدت در بیمارستان و چاقی، همگی می توانند موجب اختلال در جریان خون وریدی شوند که احتمال ابتلا به ترومبوز رگ  عمقی را افزایش می دهد.

تشخیص

پزشک ممکن است در کنار سابقه ی پزشکی و معاینه ی فیزیکی دقیق، تشخیص ترومبوز ورید عمقی را با سونوگرافی تأیید کند.

درمان

درمان ترومبوز ورید عمقی شامل مصرف داروی ضدانعقاد خون (رقیق کننده ی خون) می شود تا از بزرگتر شدن لخته ی خونی موجود یا تشکیل لخته های جدید جلوگیری شود.

نارسایی وریدی مزمن

رگ های پا ها، با استفاده از دریچه هایی که به هدایت جریان خون و کنترل فشار خون کمک می کنند، خون را به قلب بر می گردانند. گرچه، در صورتیکه دریچه ها عملکرد درستی نداشته باشند، خون می تواند به درون رگ ها بازگردانده شود و در پاها جمع شود. به مرور زمان، جمع شدن خون می تواند منجر به افزایش فشار وریدی شود. این شرایط، نارسایی وریدی مزمن نامیده می شود.

علائم

برخی از علائم و نشانه های نارسایی وریدی مزمن عبارتند از:

  • درد پا یا گرفتگی عضله پا
  • ورم زانو و ساق پا
  • خشکی، خارش و یا تیره شدن پوست
  • وجود زخم های بهبود نیافته یا با بهبودی ضعیف (که زخم های وریدی نامیده می شوند)
  • وجود رگ های واریسی

علل

هر عامل یا بیماری که فشار در رگ ها را افزایش می دهد، می تواند موجب نارسایی وریدی مزمن شود.

برای مثال، ایستادن طولانی مدت، چاقی و یا بارداری می تواند وزن و فشار بیشتری به رگ های پا وارد کند که در نهایت موجب آسیب به دریچه رگ می شود. سابقه ی آسیب پا یا وجود لخته در رگ، که ممکن است جریان خون را مسدود کرده باشد و به دریچه ها آسیب رسانده باشد، نیز می تواند منجر به نارسایی وریدی شود.

تشخیص

تشخیص نارسایی وریدی مزمن شامل سابقه ی پزشکی، معاینه ی فیزیکی و سونوگرافی داپلر می شود.

درمان

با بالانگه داشتن پا و استفاده از جوراب های فشاری می توان نارسایی وریدی را توسط دکتر هندسی درمان کرد.

درد ساق پاساق پادرد پادرمان درد پادرد
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید