امروز یک گزارش مهم از مکنزی (یه شرکت معروف در حوزه مشاوره مدیریت و آینده پژوهی) در مورد آینده صنعت انرژی خوندم .بارم بسیار جالب بود . همون طور که حدس میزدم و مطالعات قبلی هم نشون میداد بازار نفت و فرآورده های اون مخصوصا بنزین در 10 سال آینده رو به افول میره و با توسعه فناور یهای ماشین های الکتریم و از رده خارج شدن موتور های احتراق درونی این نوع فرآورده ها هر روز کمتر از قبل مصرف میشن . این برای من به عنوان یه فعال در حوزه حمل و توزیع بنزین ( البته الان ) اگر نکاهی به آینده نداشته باشم یعنی مرگ تدریجی و اگر نکاهم به آینده باشه یعنی یه فرصت برای تبدیل و مدیریت و راهبری نحقی قو توسعه محصول و فناوری .
اما توی این نوشته نمیخوام به یونش بپردازم . میخوام یه مقدار کلان تر به کشورم نگاه کنم . جایی که منابع بی بدیلی در صنعت انرژی داره اما امان از کج سلیقگی و نامدیریتی . با توجه به گزارش مکنزی ما تقریبا با یک فرصت ده ساله برای شروع افول بنزین مواجه هستیم و اثرات کرونا ممکنه این دوره ده ساله رو حتی کوتاه تر هم بکنه .( البته اگر این میان فناوری تازه ای که انرژی رو ارزون تر بکنه ارائه نشه!!!)
خوب ما دقیقا توی این پنچره طلایی تحریم هستیم و راه فروش عمده و بالک محصول به روی ما بسته است . از اون ور بازار های بزرگی اطراف ماست که محتاج بنزین ایران هستند و ما هم اضافه ظرفیت تولید داریم . سوال اساسی اینه که چرا باید این فرصت رو نادیده بگیریم ؟ چرا منابع کشور رو در مسیری درست استفاده نمیکنیم ؟
راه حل پیشنهادی من یه راه حل قدیمیه ،راه حلی که همین الان همسایه جنوبی ما یعنی عمان و امارات متحده عربی با استفاده از اون بازار های کوچک رو تسخیر کردن و توی این بازار ها حکمرانی میکنن. راه حل ساده ای که ما هم قبلا ازش استفاده میکردیم اما نمیدونم چرا و با چه منطق و برهانی اون رو کنار گذاشتیم . راه حلی که ازش حرف میزنم موجب افزایش توان صادراتی ما ، قابلیت نگهداری ایمن و حمل و نقل آسان تر و دسترسی بهتر مشتری به یه محصول راهبردی به نام بنزین میشه . این راه حل به استناد یه مصوبه عجیب و غریب و دلایل عجیب تر کنار گذاشته شده و الان و با توجه به وضعیت کشور وقتشه که دوباره احیا بشه .
این راه حل سه کلمه است :
بسته بندی بنزین
ما در سال های دور و حالا عمان و کشور های عربی و اروپایی ،بخشی از محصول تولیدی پالایش گاههاشون رو در ظروف مختلف بسته بندی میکنن و به بازارهای دور و نزدیک عرضه میکنن .این روش میتونه بسیاری از مشکلات روش های توزیع فعلی به صورت عمده رو برطرف کنه و ما رو از حصار تحریم مخصوصا در تجارت ایمن سوخت با کشور های همسایه رهایی بده . محصول رو به نرخ فوب میتونیم هم در داخل و هم در خارج عرضه کنیم و بر این بازار مسلط بشیم .
بهتره یه بار دیگه این تصمیم رو بررسی کنیم و ببینم آیا در شرایط فعلی هم این تصمیم منطقیه ؟ آیا باز هم لازمه از این تصمیم پیروی بشه یا وقتش شده با ارائه بسته بندی مناسب بنزین رو به جهان عرضه کنیم.
