به عنوان یه نوجوونایرانی:
حالم خوش نیست ،عصبانیم، استرس دارم، تو دلم غوغاس، افسردم، خوابم تنظیم نیست ،زندگی روانمو ساییده، تفریح درست حسابی ندارم، امید ندارم، امنیت ندارم، آزادی ندارم و دارم بهترین سال های زندگیم رو با فکر و خیال و اینکه چی میشه میگذرونم بهترین سال هایی که دیگه تکرار نمیشه و قرار نیست برگرده
توی این اوضاع احوال توی این اعتراضات توی این بی ثباتی ها باز خوش به حال اونایی که این روزا رو دوتایی تحمل میکنن، دلشون به بودن یکی خوشه که ته روز وقتی از همه چی بریدن بهش پناه ببرن، یکی که منبع نور و امید شه براشون، من حس میکنم از تنهایی دارم مچاله میشم و هیچکس ،هیچکس این رو نمیدونه ...
1401/08/25
20:27
