《طاووس عارفان، بایزید بسطامی، سک شب در خلوت‌خانه مکاشفات، کمند شوق را...

《گفتم‌ش شیرین‌ترین آواز چیست؟چشم غمگین‌ش به رویم خیره ماندقطره قطره ا...

در من زنی میل به طغیان دارد.در دل، در سر، در تک تک سلول‌ها کردبیات می‌...

《خون می‌رود از این زخم اندرونماندم خموش و آه شدفریاد داشتدرد!ما لالیم...

در تداوم دوندگی عقبه‌های ساعت، در کشاش لحظات تکرار ناپذیر، آیا من خود...

دهان‌ها همه دوخته بود. زیگ زاگ. نه از ابتدا نه از ازل. آهن‌ها لب داشتن...

《من هیچ‌وقت در کیف‌های دیگرون شریک نبوده‌ام، همیشه یه احساس سخت یا یه...

زن ادای احترام و ابراز خوشحالی می‌کند.لبخندی ملیح می‌زند و زانوانش را...

کودکی که به نزد او می‌آید از نفوذِ تاریکی آگاه است. او از نگاه شیشه‌ای...

رَگ‌های برجسته‌ی سیاه رنگِ دستان، زن گواه ریشه راندن تاریکی‌ست. تاریکی...