کشورهای عضو G7 نگران رمز ارز ها و استیبل کوین ها هستند که می توانند حاکمیت بانک های مرکزی را تضعیف کند.
جی۷، نشست وزیران اقتصاد هفت کشور صنعتی است.
این نشست در سال ۱۹۷۵ باحضور شش کشور: آلمان، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا تشکیل گردید. بعدها کانادا نیز به این گروه پیوست.<br/>وزیر خزانه داری ایالات متحده استیون منوچین گفت:
"وزرای اقتصاد کشور های عضو G7، حمایت قوی خود را از نیاز به تنظیم مقررات برای ارزهای دیجیتال ابراز داشتند . "
بیانیه ای در این رابطه در 13 اکتبر منتشر شد.
در این بیانیه آمده است:
"خدمات پرداخت های دیجیتال باید به طور مناسب نظارت و تنظیم شود
تا چالش ها و خطرات مربوط به ثبات مالی را برطرف کند."
کشور های عضو G7 گفته اند:
"پرداخت دیجیتال که به عنوان گزینه جایگزین برای سیستم های پرداخت ارزهای فیات هستند دارای پتانسیل دسترسی آسان تر ، سریعتر و ارزان ترهستند.
اما اگر پرداخت با رمز ارز ها مورد بررسی قرار نگیرد، خطراتی در پی خواهد داشت."
از همه مهمتر، G7 خاطرنشان کرد که این بخش دولتی است که عادت کرده است برای تأمین ایمنی و کارایی سیستم های پرداخت، ثبات مالی و دستیابی به اهداف اقتصاد کلان، میزان عرضه پولی را کنترل کند.
ارزهای رمزنگاری شده، خارج از حوزه اختیارات خود (مگر اینکه کنترل شوند)، کنترل G7 را تهدید می کنند.
G7 فکر می کند هراستیبل کوینی مانند تتر و لیبرا، فقط زمانی باید شروع به کار کند که نگرانی تنظیم کننده ها را به اندازه کافی برطرف کنند.
اخیراً با اجرای قانون STABLE، با حمایت مالی راشیدا طلایب ، نماینده کنگره، خطرات سیستمی که استیبل کوین ها به طور بالقوه برای سیستم های مالی سنتی ایجاد می کنند، در ایالات متحده مطرح شد .
این لایحه تلاش می کند تا صادرکنندگان استیبل کوین ها را وادار به تأیید فدرال از جمله قانون فدرال رزرو و ثبت مجوز بانکی قبل از شروع گردش رمز ارزها کنند.
کشور های عضوG7 به ابتکارات دولتی مانند ارزهای دیجیتال بانک مرکزی علاقه مند هستند.
زیرا فکر می کنند این موضوع می تواند به مدیریت بانک های مرکزی کمک کند.
در واقع ، همه کشورهای عضو G7 گفته اند که آنها را مورد بررسی قرار می دهند.
منبع decrypt
