ای که دستت می رسد، کاری بکن

از اینکه در دوره ای پای به دنیا نهاده ام که بیش از هر زمان دیگری ندای یاری خواهی مردم مستضعف دنیا به سمت پروردگار حقیقی خودشان بلند شده است، بی نهایت خوشحالم
روزگاری در مهد خلافت به اصطلاح اسلامی اموی و عباسی، امامان شیعه آنقدر مهجور شده بودند که حتی پیروانشان توان ملاقات با ایشان را نداشتند
اما حالا
هر روز که می‌گذرد با سرعتی فزاینده تر استخوان های تمام مکاتب انسان ساخته و پیروان نااهل و نادانشان در حال خرد شدن است
و میدان عمل به احکام حقیقی الله و تبدیل شدن به مسلم واقعی فراخ تر می گردد
منتها آدم نیک سرشت و نترس می‌خواهد که پایش را بگذارد داخل میدان