سلام محمد جان
دوست دارم همین ابتدا بگویم
خوش به حالت
اینکه در جوانی و در راه اعتلای دین و وطنت شهید شدی
هرچند غم و اندوه فراوانی را بر سینه خانواده و دوستانت گذاشت
اما
مایه افتخار ماست
پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند،
اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند
روزهایی است که می گذرد و تلاشم را دارم برای اینکه درست زندگی کنم انجام می دهم
نمیدانم
گوشه و کنار دائم بر طبل می زنند که آتش بس شده و دشمن را شکست دادیم و این حرف ها
من که باورم نمی شود
باورم نمی شود تا آن لحظه که حضرت حجت با دستان مبارکش ریشه ظلم را نخشکاند
باورم نمی شود که پیروزی ای در کار باشد
نمیدانم چه شده اما
متاسفام که انبوهی از بزدلان و منافقان بر ما حاکم شده اند
انبوهی از عاشقان دنیا
من که به این عشقشان پوزخند میزنم، فقط همین
متاسفام که خون های پاکی مثل تو بر زمین می ریزد و بسیاری از افراد، نئشه زندگی تکراری و بی حاصل قبلی خود هستند
در سودای صلح
صلح با که؟
با شیطان؟
محمد جان
متاسفام که آنقدر ضعیف هستم که دیگر خجالت می کشم از پروردگارم طلب شهادت برای خودم بکنم
یعنی می شود یک روزی هم من شهید شوم
مثل تو؟
محمد جان
من خیلی خوشحالم که مدتی را هر چند کوتاه با تو گذراندم
من بابت اینکه یک دوست شهید دارم خیلی خوشحالم
می شود مرا دعا کنی؟
شاید از این پیله اطرافم خارج شوم
شاید زندگی و زمان باقی مانده عمرم برکت کند
