کمک به بهبود بیماری یکی از کاربردهای ان ال پی به حساب میاد. با استفاده از تکنیک‌های کاربردی ان ای پی می‌تونیم ضمیر ناخودآگاهمون رو برنامه‌ریزی کنیم. در این مقاله ۳ روش برای اینکه سریع‌تر به بهبود بیماری کمک کنیم آموزش داده میشه. با گروه آموزشی پژوهشی فرشید پاکذات همراه باشید.
همونطور که اشاره شد، با کمک تکنیک‌های ان ال پی می‌تونیم ضمیر ناخودآگاه خودمون رو برنامه‌ریزی کنیم. ضمیر ناخودآگاه قدرت بسیار زیادی داره و بسیاری از فعالیت‌های روزانه ما توسط همین ضمیر ناخودآگاه کنترل میشه. بنابراین در صورتی که بتونیم باور به بهبودی رو در ضمیر ناخودآگاهمون ثبت کنیم، می‌تونیم روند بهبود بیماری رو سریع‌تر کنیم.در ادامه ۳ روش برای بهبود بیماری به کمک تکنیک‌های ان ال پی ارائه می‌کنیم
تمرکز اکثر افراد وقتی که بیمار میشن روی چه چیزی هست؟ شاید بشه گفت اکثر افراد روی ۳ مورد تمرکز میکنن. مدتی زمان که پزشک بهشون گفته طول میکشه تا بیماری‌شون خوب بشه یا همون طول درمان، داروهایی که برای بهبود بیماری باید مصرف بکنن و در نهایت دردها و مشکلاتی که به خاطر بیماری براشون بوجود اومده. حالا بیاید ببینیم با تمرکز روی هر مورد چه چیزی بدست میاریم؟
با تمرکز روی طولِ درمانی که پزشک بهمون گفته، ضمیر ناخودآگاهمون رو ناآگاهانه برای بهبودی در اون زمان مشخص برنامه ریزی می‌کنیم. وقتی روی این تمرکز می‌کنیم که: «دکتر گفته ۳ هفته طول میکشه تا حالت خوب بشه»، در واقع داریم خوب شدن در ۳ هفته دیگه رو به عنوان یک برنامه وارد ضمیر ناخودآگاه خودمون می‌کنیم.با این کار خوب شدن در اون زمان مشخص، به واسطه قدرتی که ضمیر ناخودآگاه داره برای ما تبدیل میشه به یک باور. وقتی هم که یک مسئله به باور ما تبدیل بشه، هم به سختی میشه عوضش کرد هم اون باور برامون اتفاق میوفته. پیشنهاد میکنم اگه دوست دارید نحوه شکل‌گیری باورها از دید ان ال پی رو بدونید این مقاله رو مطالعه کنید: «از نگاه ان ال پی باورها و عقاید ما چگونه شکل می‌گیرند؟»بنابراین برای بهبود بیماری نباید روی طول درمان بیماری تمرکز کنیم. نباید به قول معروف برای خودمون چوب خط بندازیم و مدام بگیم: «۲۰ روز دیگه موند. حالا شد ۱۹ روز و...» به جای اینکار باید روی بهبودی، سلامتی و حالمون بعد از بهبودی تمرکز کنیم.
وقتی روی داروهایی که دکتر بهمون داده و مصرف اون داروها تمرکز می‌کنیم، داریم این برنامه رو وارد ضمیر ناخودآگاهمون می‌کنیم که بهبودی بیماری ما وابسته به مصرف اون داروها هست. این وضع زمانی بدتر میشه که تمرکز ما بره سمت مصرف تمام داروها.اصلا نمی‌خوایم بگیم که نباید داروها رو مصرف کنید یا داروهایی که دکتر داده رو کامل مصرف نکنید. بلکه حرف ما این هست که با تمرکز روی این موضوع دارید یک برنامه وارد ضمیر ناخودآگاهتون می‌کنید. در این برنامه شما به ضمیر ناخودآگاه خودتون میگید: «خوب شدن من وابسته به مصرف این داروها هست» یا «فقط زمانی که تمام این داروها رو مصرف کردم خوب میشم.» اگر این برنامه رو وارد ضمیر ناخودآگاه خودتون کنید، دیگه نباید روی سریع‌تر خوب شدن حساب باز کنید.پس پیشنهاد ما به شما این هست که داروهاتون رو مصرف بکنید، اما به جای تمرکز روی مصرف داروها و تموم شدن اون‌ها، برای بهبودی بیماری روی سلامتی، نتیجه و حالی که بعد از بهبود بیماری بدست میارید تمرکز کنید.
تا حالا حتما متوجه شدید که روی هر چی تمرکز کنیم به همون میرسیم. چون وقتی روی چیزی تمرکز می‌کنیم، ضمیر ناخودآگاهمون رو برای رسیدن به اون برنامه‌ریزی می‌کنیم. بنابراین وقتی روی دردها تمرکز کنید، به چه چیزی می‌رسید؟ به دردهای بیشتر یا ادامه دردها. بنابراین لطفا موقع بیماری مدام ذهنتون رو درگیر بیماری و دردها و مشکلاتی که به خاطر بیماری دچار شدید نکنید. عوض تمرکز روی دردها روی سلامتی و حال خوبی که بعد از بهبود بیماری بدست میارید تمرکز کنید.
