امروز می خوام راجع به علاقم به فوتبال بنویسم من از کودکی علاقه عجیبی به فوتبال داشتم و همیشه دوست داشتم مثل سوباسو که از انتهای یک قسمت تا ابتدای قسمت بعد که گاهی اوقات هم یک هفته طول میکشید روی هوا بمونم اما نمیدونم چرا هیچ وقت نتونستم میگن جنس ژاپنی بهتره همینه ها..
یک سری از آدما افکار پوسیده ای دارن که میگن دخترا به درد فوتبال نمیخورن آقا من خودم به تنهایی تا همین حالا کلی حماسه تو عرصه ی فوتبال آفریدم درسته که تا پارسال فکر میکردم داور به تعداد بازیکنان کارت زرد و قرمز داره و اونا رو در مواقع نیاز واسه یادگاری میده به خودشون اما این دلیل نمیشه که من فوتبالیست بدی باشم فقط تو جزئیات یه خورده باید بیشتر دقت کنم
من از اون دسته ستاره هایی هستم که همه جای زمین به کار میان توی حمله ،دفاع ٬دروازه همه جا سابقه ی درخشانی دارم مثلا یادمه خط حمله که بودم توپ رو فقط میزدم اوت و همیشه از قانون عقلیم پیروی میکردم که میگفت اوت زدن بهتر از گل خوردنه آخه اگه اوت نمیشد تیم حریف همون موقع گلش میکرد
درسته که من تو خط حمله راحت بودم ولی مربیام اعتقاد داشتن که به صلاح تیمه که من دفاع راست وایسم از اونجایی که بازیکن با اخلاقی بودم قبول کردم تا اینکه اون اتفاق برام افتاد و دوران اوج من فرا رسید و وقتی تیم حریف می خواست کرنر بزنه من تمام نیروم رو جمع کردم تا با زانوم جلوی حرکت توپ رو بگیرم اما نمیدونم یکدفعه چی شد که نیروم سمت دروازه خودمون هدایت شد و توپ باسرعت دو کیلومتر بر ثانیه راهی دروازه ی خودمون شد انقدر اون حرکت زیبا بود که دوستان عزیز آلمانی مونده بودن که پورشه رو بدن به من یا بدن به علیرضا جهانبخش که من تواضع کردم و به نفع علی کنار رفتم.
از اون روز کارشناسان پس از تحلیل و بررسی توانایی های من تصمیم گرفتن که من رو بذارن توی دروازه در اولین بازیم شدم فری اکرو و باز همه رو متعجب کردم واز ده تا توپی که اومد سمتم نه تاش از دستم لیز خورد و رفت توی دروازه ولی آخرین توپ رو با یه حرکت عالی گرفتم نفسا توی سینه حبس شده بود از هیجان همه منتظر بودن من توپ رو پرتاب کنم می خواستم اونقدر محکم پرتاب کنم که مستقیم بره تو دروازه که به لطف خدا همین اتفاق هم افتاد فقط نمیدونم لحظه ی آخر چی شد که به جای پنجه ی پا با پاشنه ی پا زدم و توپ به جای جلو عقب رفت ولی خوب بازم گل گله دیگه چه فرقی میکنه مهم نیته
اما متاسفانه دست تو فوتبال زیاد بود و من نتونستم به آن چه که لیاقتش رو داشتم برسم و بعد از آخرین گلی که زدم کارشناسان هی برام از فواید نویسندگی میگفتن تا بلکه دست از سرشون بردارم من که زمین بازیو بوسیدم گذاشتم کنار ولی هنوزم معتقدم فوتبالیستا بزرگ ترین شعبده باز های دنیا هستند وقتی چهار تا بچه از دو تا مادر دارن و هنوز زن ندارن خودش صد سال از عمر دانشمندان رو برای تحقیق میطلبه...
