این کتاب یه نمایش نامه 62 صفحه ای از نشر یکشنبه با ترجمه ی آقایان آراز بارسقیان و معین محب‌علیان است. در واقع بیشتر به جای این که من این کتابو انتخاب کنم، این کتاب منو انتخاب کرده بود.
خوندن نمایش نامه تجربه جالبیه؛ نظر شخصیم اینه که نمایش نامه باعث میشه بیشتر موقعیت ها رو تصور کنی و گاها بیشتر خودتو جای شخصیت های کتاب بذاری و به کارها و تفکراتشون فکر کنی.
اما در مورد این کتاب، اولین مطلب قابل توجه ترجمه نسبتا ضعیف و همین طور غلط های نگراشی توی کتابه که لذت خوندن کتاب رو کم میکنه. (مثلا یه سری کلمات که به نظرم به خوبی ترجمه نشده بود و معادل انگلیسیش هم ذکر نشده بود، یا استفاده از فعل با ضمیر غلط نسبت به جمله، یا جمله ای که از زبان یک فرد بیان شده را به غلط با نام فرد دیگر نوشته و ...) که روی هم رفته حس یه ترجمه‌ی خام نگراش نشده رو می داد؛ و از اون جایی که این کتاب پر از دیالوگ های پیچیده است که نیاز به فهم خوب جملات داشت، قوی نبودن ترجمه تاثیر زیادی روی خوب نفهمیدن کتاب داشت.
اما در مورد خوب کتاب : شروع داستان از رقابت دو نفر برای به دست آوردن یه موقعیت شغلی و بحث بین افراد در مورد مسئله‌ی پیچیده است. مسئله پیچیده (hard problem یا hard problem of conscious) در مورد خودآگاهی یا همون هوشیاریه. که خیلی جالب نظرات موافق و مخالف خود آگاهی رو توی مکالمه هایی که بین افراد هست میبینیم. از فردی که اعتقاد دارد کامپیوتر هم از خودآگاهی برخورد داره و از نظرش مغز توانایی رقابت با کامپیوتر رو نداره، تا فردی که میگه کامپیوتر فقط طبق برنامه هایی که بش داده میشه تصمیم میگیره. یکی از مکالمات ساده و در عین حال جالبی که در این مورد انجام میشه اینه که اگر یک بازی شطرنج رو ببینی در حالی که ندونی کدامیک کامپیوتر و کدامیک انسان است، از روی حرکات نمی توانی تشخیص دهی.و نظر فرد دوم اینه که آیا کامپیوتر زمانی که نوبتش نیست هم در حال فکر کردنه یا فقط عین یه توستر نشسته.یا آیا برد و باخت برای کامپیوتر مهم است؟
از بحثای دیگه ای که تو این کتاب هست میشه به این مورد ها اشاره کرد:
خطر اسپویل: توی بحثایی که در خلال داستان انجام میشه نظر نویسنده بیشتر مایل به سمتیه که اعتقاد داره به وجود خدا و عشق و مهربانی رو به عنوان یک فضیلت در نظر گرفته. ولی نظر های موافق و مخالف توی هر دو زمینه گفته شده تو کتاب. در انتها با روند داستان نشون میده که ژنتیک حتی در عدم حضور والدین هم می تونه روی خصوصه های فرد تاثیر بذاره.نتیجه یکی از تحقیقاتشون هم نشون میده مهربانی افراد ربطی به سن یا میزان داناییشون نداره.
در کل از اونجایی که کتاب صفحات کمی داره ، به صورت نمایشنامه است و داستانش جذابیت کافی ایجاد میکنه برای خواننده، طوری هست که یه روزه خوندنش رو تمومش کنی. ولی در نهایت نظر شخصیم اینه که تو این زمینه کتاب هایی با ارزش مطالعه ی بیشتر وجود دارن. شاید میشه گفت یکی از کتاب های جالبی که توی این زمینه خوندم میشه به این کتاب اشاره کرد: "مهمان ناخوانده" نوشته‌ی "اریک امانوئل اشمیت" از مجموعه کتاب های "دور تا دور دنیا نمایشنامه".
