سلام علیکم جمیعا.
چون دیدم خیلی ها به هوای امتحان ها تو در و دیوارن از غم و اندوه گفتم بیام یه نطقی بکنم شاید یکم دل ها آروم گرفت:)))
تابستون شاید باید آقای کبگانیان رو که عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی رو می‌کردیم توی گونی:)))
بچه ها یه عالمه ایراد و اشکال به طرح گرفتن و ریختن سر این بنده ی خدا، ایشون هم با یه لبخند جذاب و دلبرانه، به سخنان ما پاسخ دادن?و اینطوری گفتن که ما خودمون فکر می‌کنیم و همین‌جوری طرح نمی‌ریزیم.
توضیحاتی که دادن من رو قانع کرد که طرح خوبه، و اگه واقعا چیزی که گفتن عملی می‌شد، طرحی که داره انجام میشه خوب بود، ولی متاسفانه تصوراتشون با واقعیت فاصله‌ی زیاد داشت:)))) و شاهد بی عدالتی های عظیم تری هستیم.
حتی الان خیلی ها نمی‌تونن دیپلم بگیرن، چون سطح سوال ها رفته بالا و با معلم های فشل و بی سوادی که وجود داره نمی‌تونن نمره‌ی ده هم حتی توی درس های تخصصی کسب کنن:)))
از تقلب ها و بی نظارت بودن های جلسه‌ی برگزاری آزمون نگم که پتانسیل اشک های فراوان دارم سر این موضوع:)))
آقای کبگانیان گفتن برای تصویب نشدن این طرح گاج یه ساختمون پنج طبقه رو هدیه داده بوده به نماینده ی مجلس:)))))
و بدونید اگه عمومی ها برگشت هنر موسسات کنکوری بوده:)))
طرح شورای عالی انقلاب فرهنگی اگه با واقعیت یکی بود، قطعا و حتما به نفع بچه ها می‌شد، اما زیر ساخت هایی که وجود نداره باعث میشه عملی نشه و باید متاسفانه بگم اینو که ما مظلوم ترین هستیم:))
سال ما کتاب ها عوض شد:)
آزمون تیزهوشان سبک و سیاقش تغییر کرد و...
ولی اینارو از من بشنوید، از منی که بینهایت استرس دارم و داشتم:)
در این حد که آزمون تیزهوشان نهم وقتی آزمون عقب افتاد، و تاریخ‌ش به مرداد ماه تغییر کرد از شدت استرس و فشار عصبی غش کردم?????
ولی خب نتیجه نهایتا خوب شد اینجانب راهی مدرسه‌ی استثنایی ها شد?(نمونه که بودیم باشگاهی که می‌رفتیم کنار مدرسه ی انسان هایی بود که مشکلات ذهنی و حرکتی داشتن، بعد همه‌ش می‌گفتیم ما استثنایی هستیم به مسخره ?)
و از الانم هم بگم اینه که ویرگولم پرِ از متن های پر از تشویش و استرس:)
من حتی الانش هم هروقت مصاحبه ی رتبه‌برتر هارو می‌خونم اشک توی چشم هام جمع میشه دلم می‌خواد گریه کنم چون سر نوشت این نوع آزمون برگزار کردن هیچی‌ش مشخص نیست، نه میشه دلبست به تراز ها و رتبه های قلم‌‌چی و سنجش و نه هیچی دیگه...تا روزی که رتبه‌ات نیاد نمی‌فهمی در مقایسه با بقیه کجایی:))))
ولی چیکار میشه کرد؟ واقعا چیکار می‌تونیم بکنیم که آنقدر مظلوم و بیچاره‌ایم؟ تنها کاری که از دستمون بر میاد، اینه که ناامیدی به دلمون راه ندیم و به تلاشی که تا الان کردیم ادامه بدیم:)
ته‌ته این استرس کشیدن ها و فشار خوردن‌ها اینه که اعصاب خودمون فقط خط خطی میشه و هیچ تغییری توش نمی‌تونیم ایجاد کنیم:)
مثلا من به وضوح می‌بینم بچه ها تقلب می‌کنن:)، منی که اگه تقلب کنم درامدم حرام میشه بعدا هیچ‌کاری نمی‌تونم بکنم و باید فقط شاهد این باشم که بقیه به واسطه‌ی تقلب از من جلو میفتن:)
توصیه‌ام هم بهتون اینه، آزمون خراب شد بیخیالش شید و بدونید بقیه هم خراب کردن:) حرصش رو نخورید.
فادیارو هم جدی بگیرید و بهش بگید وضعیتتون خیلی خرابه و اگه دستتونو نگیره از دست می‌رید:)
شاید باید توی همون جلسه آقای کبگانیان رو بیشتر توجیه می‌کردیم که تصورشون با واقعیت فاصله ی زیادی داره:) زیاد...
