سیاهچاله(black hole)، منطقه ای غیر قابل رویت در فضا است که گرانش بسیار زیادی دارد به طوری که هیچ چیز، حتی نور نمی تواند از میدان گرانشی آن بگریزد. در سیاهچاله ناحیه ای به نام "افق رویداد"(event horizon) وجود دارد که هیچ چیز پس از عبور از آن نمی تواند به بیرون بازگردد و به عبارت دیگر، "بلعیده" می شود. روشن ترین بخش راه شیری، در صورت فلکی قوس است. شاید در مرکز کهکشان ما، سیاهچاله ای بزرگ وجود داشته باشد که آزادانه ستارگان وسیاره ها را می بلعد و توده انبوهی از آنها را در کنار هم جمع
می کند.
در نزدیکی سیاهچاله که به شکل یک لنز گرانشی عمل می کند، نور اجرامی که در دوردست ها قرار گرفته اند، خم می شود. این در حالیست که اجرام نزدیک تر تحت تاثیر میدان گرانشی قدرتمند سیاهچاله قرار می گیرند. اگر یک سیاهچاله ی جرم_ستاره ای عضوی از یک سیستم دوتایی نزدیک به هم باشد، ماده موجود در ستاره ی همدم خود را با کمک گرانش شدیدی که دارد به درون خود می کشد. ماده به خاطر حرکت چرخشی که دارد، مستقیما به درون سیاهچاله سقوط نخواهد کرد. در عوض ابتدا به داخل قرص برافزایشی اطراف سیاهچاله کشیده می شود. ماده به شدت به این قرص برخورد کرده و نقاط داغی را پدید می آوردکه به وسیله تشعشعاتی که ازخود خارج میکنند، قابل شناسایی هستند. با حرکت چرخشی تدریجی ماده درون قرص برافزایشی به سمت سیاهچاله، اصطکاک باعث بالا رفتن دمای گاز، و انتشار تشعشعاتی می شود که بیشتر آن ها در بخش پرتوی ایکس طیف الکترومغناطیسی هستند .
??Ftme.sh??
