باور کن! وقتی بچه محلی که از طفولیت با هم تو یه محل بودین کنارت نباشه، تو محل که چه عرض کنم، تو کل شهر غریب میشی...
بدون رفیق بچگیت، نه دلت میاد بری پارک آخه نیستش که باهاش حرف بزنی، نه میری آب زرشک بخوری؛ چون کسی نیست که آب زرشکتونو باهم نصف کنین😢، نه دل و دماغشو داری بری هیئت، نه میری پشت بوم که آسمونو نگاه کنی و نه دیگه میری تو کوچه کش بازی کنی. 😅🤭
خلاصه که آبان، برات یکِ آبانم نمیشه چه برسه به سیزدهِ آبان!
خدایا... هیچ آدمی رو بدون "بچه محل" نزار 😉
الهی آمین.
