باز باران با ترانه با گهرهای فراوان، با گهری به رنگ سوم پرچم کشورمان، به رنگ شهر خونین، به رنگ شیرازی که شاهچراغ اش رخت خوابی برای شهیدانش پهن کرد.
به رنگ حرمی که کودکانش در کنار هم، با یاد بازی هایشان وداع کردند. به رنگ دختری که برای اخرین بار عروسک اش را در اغوش گرفت و به رنگ پسری که اخریت شوت را بر توپش زده بود.
به رنگ شبستانی که پسری به امید موفقیت فردایش تلاش میکرد، با دستانی آلوده به خون مظلومان کشته شد.
به رنگ مادری که چادر اش را سپر کودک اش کرد، ولی هر دو با هم همسفر شدند.
به رنگ کودک بینامی که یک سال بیشتر فرصت زندگی نداشت.
به رنگ چشمان گریان...
به رنگ چشمانی که در انتظار خبری هستند.
و در آخر گهری به رنگ وطنم...
وطنی که تا پای جان برایش خواهیم جنگید
به قلم:فاطمه اسبسلی
کپی ممنوع
