من با اینکه عاشق طبیعتم، هیچوقت از آن آدمهای اهل گلوگیاه نبودم؛ اما همیشه اطرافم پر بود از درخت، از گل، از طبیعت و از آدمهای گلدوست. مادرم و برادرم اصلیترینهایشاناند. خالهها و دخترخالهها و سایرین را هم اصلاً نباید جا انداخت.
بههرحال اهل گیلان بودن ناخودآگاه در گرایش به این رنگهای زیبای طبیعت و مخصوصاً آن سبزیِ خاص تأثیر دارد. دیدن ریختن برگهای درختان در هر پاییز و زمستان و بعد دوباره جوانه زدن تمام درختان لختشده یک کوه در بهار، آدم را از ناامیدی به امید میبرد. شاید داستان دخترخاله هم است. او میتوانست از یک گل سنسوریا چندین گل تازه دربیاورد؛ حتی اگر آن گل رو به پژمردگی باشد، روح طبیعتدوستش امید را از او نمیگیرد.
آدمهای این شکلی که شمّ خاصی برای پرورش و نگهداری گیاه دارند کم نیستند اما حتی آنها هم شکست میخورند و بنظرم این زیباست. گلها برایشان مثل یک عضو زندهی خانهاند و بهشدت بهشان رسیدگی میکنند. درست شبیه کسی که گربه خانگی دارد و برایش غذای مخصوص میخرد یا اسباب بازی.
شاید شما هم یکی از آنها باشید، یا شاید هم مثل من، صرفاً از دیدن و شناختن این آدمها لذت ببرید. هر کدام که باشد، احتمالاً شناختن ابزارهای تازهای که به این آدمهای اهل گلوگیاه در امید بخشیدن کمک میکند، برایتان جالب است. درواقع یکی از دلایلی که این متن را مینویسم همین است؛ اینکه حس کردم شاید من هم بتوانم بدون شمّ درونی، گلها را نجات دهم؟
اول از همه باید دستهایتان را پر کنید از امید و ابزار! ابزار یعنی خاک یا گل یا نهال خوب یا چیزهای مشابه. تجارب اطرافیان هم کمکتان میکند. اطلاعات دقیق درمورد دما و رطوبت گیاه و ... هم همینطور. خبر خوب این است که این اطلاعات دقیق را بدون سرگردانی در اینترنت، میتوان با یک سنسور هوشمند گلوگیاه هم بدست آورد.
سنسورها برای این خلق شدهاند که دیگر فقط آدمهای شمّی در پرورش گیاه موفق نباشند... یعنی حتی من که درست نیازهای گلها را تشخیص نمیدهم، میتوانم با قرار دادن این سنسور در خاک گلدان یا باغچه، مواد مغذی، روشنایی، دما و رطوبت موردنیاز هر گلی را بفهمم. اینکه تا چند گلوگیاه را خواهید شناخت، به گستردگی سنسور موردنظر بستگی دارد. مثلاً سنسور شیائومی تا سه هزار گیاه را از روی تصویر برگهایشان تشخیص میدهد و میداند چطور باید لیلی به لالای هر گلی گذاشت.
این دستگاههای جدید دنیای مدرن، هدفشان راحتتر کردن هر چیزی است، حتی دوست شدن با گلها! برای همین خیلی راحت با بلوتوث به گوشیها وصل میشوند و اطلاعات انواع گلوگیاهها را میفرستد و حتی ذخیره میکنند. بدنهاش پلاستیکی و انتهایش از فلز ضدزنگ ساخته میشود که توی خاک اتفاقی برایش نیوفتد. دستگاهش باتریخور است اما باتریاش تا یکسال نیازی به تعویض ندارد. شنیدهام که راهاندازیاش در ابتدا کمی دردسر دارد ولی درواقع اصلیترین کار برای راهاندازی این است که ابتدا vpn خود را به چین وصل کنید تا نرمافزارش در گوشی بالا بیاید. بعدش میتوانید بهراحتی استفاده کنید. زبانش هم فارسی نیست اما این برای شناختن گلهایتان مشکلی ایجاد نمیکند چون همیشه میتوانید با گوگل ترنسلیت کلمات را ترجمه کنید و منظور نرمافزار را متوجه شوید.
فکر میکنم اگر قصد نگهداری فقط یک گل یا یک گیاه را دارید، همان پرسوجو کردن از آدمهای گلدوست، برایتان کفایت کند. حتی اگر دوست داشتید میتوانید از من بپرسید تا از آدمهای اطرافم برایتان سؤال کنم.
اما اگر دوست دارید دل به دریای وسیع گلها بزنید و از انواع گیاهان مراقبت کنید، داشتن دستگاهی که تمام نیازها را در قالب نمودار به شما نشان دهد، فکر خوبی است. این دستگاه احتمالاً هدیه خیلی هیجانانگیزی برای گلدوستهای زندگیتان هم هست، نشانهای از اهمیت دادن به عمیقترین علاقهشان!
خب، تصمیمتان چیست؟ نجات گلها را در برنامه زندگیتان قرار دادهاید؟