رفيق ميخواستم بهت بگم كه اين واقعيت رو بايد قبول كرد كه ما آدم ها توى احوال همديگه نقش اساسى داريم
بعضي اوقات ميتونيم تنها دليل حالِ خوب يه نفر باشيم
اما حواسمون باشه بىگدار به آب نزنیم
اگه تکلیفمون با خودمون معلوم نیست به زندگی کسی ورود نکنیم
و اگه دلیل حال خوب یه نفر شدیم بی منطق جا نزنیم و رهاش نکنیم!
نگو جامعه همینه و منم دست پرورده ی این دنیای بی مسئولیتم!
ما مسئولیم
لاقل در برابر احساسات آدم ها که ترمیم نمیشه
دلت آروم رفیق...