رونالدو نازاریو معروف به مریخی یا رونالدو اورجینال در ۱۸ سپتامبر ۱۹۷۶ در ریو دو ژانیرو، برزیل به دنیا آمد. او سومین فرزند نلیو نازاریو ده لیما و سونیا دوس سانتوس باراتا است. والدین او از طبقه کارگر بودند و رونالدو در محله‌ای فقیرنشین بزرگ شد. در سن ۱۱ سالگی، والدینش از هم جدا شدند که این موضوع تاثیر زیادی بر زندگی او گذاشت. او در سن ۱۲ سالگی به باشگاه فوتبال سائو کریستوائو پیوست و به سرعت توانست استعداد خود را نشان دهد.
در سال ۱۹۹۳، رونالدو به باشگاه کروزیرو پیوست و در اولین فصل حضورش در این تیم، ۴۴ گل در ۴۷ بازی به ثمر رساند. این عملکرد درخشان باعث شد تا توجه باشگاه‌های بزرگ اروپایی به او جلب شود. در سال ۱۹۹۴، رونالدو به پی‌اس‌وی آیندهوون هلند پیوست. او در دو فصل حضورش در این تیم، ۵۴ گل در ۵۷ بازی به ثمر رساند و به عنوان یکی از بهترین مهاجمان جوان جهان شناخته شد. این عملکرد باعث شد تا باشگاه بارسلونا به دنبال جذب او باشد. رونالدو در سال ۱۹۹۶ به بارسلونا پیوست و در یک فصل حضورش در این تیم، ۴۷ گل در ۴۹ بازی به ثمر رساند. او در این فصل توانست عنوان بهترین بازیکن سال فیفا را به دست آورد و به عنوان یکی از بهترین بازیکنان جهان شناخته شود. با این حال، پس از یک فصل موفق در بارسلونا، او به اینترمیلان ایتالیا منتقل شد.
رونالدو در اینترمیلان نیز عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت. او در فصل ۱۹۹۷-۱۹۹۸ توانست عنوان بهترین بازیکن سال فیفا را برای دومین بار به دست آورد. با این حال، مصدومیت‌های متعدد باعث شد تا دوران حضورش در این تیم با مشکلاتی همراه باشد. با این وجود، او همچنان به عنوان یکی از بهترین مهاجمان جهان شناخته می‌شد. در سال ۲۰۰۲، رونالدو به رئال مادرید پیوست و در این تیم نیز به موفقیت‌های بسیاری دست یافت. او در دوران حضورش در رئال مادرید، ۱۰۳ گل در ۱۷۷ بازی به ثمر رساند و به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ این باشگاه شناخته شد. او در سال ۲۰۰۲ برای سومین بار عنوان بهترین بازیکن سال فیفا را به دست آورد.
مریخی در سطح ملی نیز بسیار موفق بود. او با تیم ملی برزیل در سه جام جهانی شرکت کرد و در دو جام جهانی ۱۹۹۴ و ۲۰۰۲ به قهرمانی رسید. رونالدو در جام جهانی ۲۰۰۲ با زدن ۸ گل، عنوان بهترین گلزن این تورنمنت را به دست آورد و نقش مهمی در قهرمانی برزیل ایفا کرد. در جام جهانی ۲۰۰۲ بود که مدل موی معروفش را زد.
رونالدو در دوران حرفه‌ای خود جوایز و افتخارات بسیاری کسب کرد. او سه بار به عنوان بهترین بازیکن سال فیفا انتخاب شد (۱۹۹۶، ۱۹۹۷، و ۲۰۰۲) و دو بار نیز عنوان بهترین بازیکن سال اروپا را به دست آورد. او همچنین در سال ۲۰۰۷ از سوی مجله فرانس فوتبال به عنوان یکی از ۱۱ بازیکن برتر تاریخ فوتبال انتخاب شد.
عنوان‌های قهرمانی باشگاهی
1. کروزیرو:
- جام حذفی برزیل: ۱۹۹۳
2. پی‌اس‌وی آیندهوون:
- جام حذفی هلند: ۱۹۹۶
- سوپر جام هلند: ۱۹۹۶
3. بارسلونا:
- جام حذفی اسپانیا: ۱۹۹۷
- سوپر جام اسپانیا: ۱۹۹۶
- جام برندگان جام اروپا: ۱۹۹۷
4. اینترمیلان:
- جام یوفا: ۱۹۹۸
5. رئال مادرید:
- لالیگا: ۲۰۰۳، ۲۰۰۷
- سوپر جام اسپانیا: ۲۰۰۳
- جام بین‌قاره‌ای: ۲۰۰۲
- سوپر جام اروپا: ۲۰۰۲
6. کورینتیانس:
- لیگ برزیل: ۲۰۰۹
- جام حذفی برزیل: ۲۰۰۹
عنوان‌های قهرمانی ملی
1. جام جهانی فوتبال:
- قهرمانی: ۱۹۹۴، ۲۰۰۲
- نایب‌قهرمانی: ۱۹۹۸
2. کوپا آمریکا:
- قهرمانی: ۱۹۹۷، ۱۹۹۹
- نایب‌قهرمانی: ۱۹۹۵
3. جام کنفدراسیون‌ها:
- قهرمانی: ۱۹۹۷
جوایز فردی
- بهترین بازیکن سال فیفا: ۱۹۹۶، ۱۹۹۷، ۲۰۰۲
- کفش طلای جام جهانی: ۲۰۰۲
- بهترین بازیکن جام جهانی: ۱۹۹۸
- بهترین بازیکن کوپا آمریکا: ۱۹۹۷
- آقای گل کوپا آمریکا: ۱۹۹۹
رونالدو نازاریو، با وجود استعداد و توانایی‌های فوق‌العاده‌اش، در طول دوران حرفه‌ای خود با مصدومیت‌های جدی مواجه شد که تاثیر زیادی بر عملکرد و مسیر حرفه‌ای او داشت.
مصدومیت‌های زانو
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های رونالدو، مصدومیت‌های مکرر از ناحیه زانو بود. اولین مصدومیت جدی او در سال ۱۹۹۹ در حالی که برای اینترمیلان بازی می‌کرد، رخ داد. او در یک بازی مقابل لچه دچار پارگی رباط صلیبی شد و مجبور به عمل جراحی شد. این مصدومیت او را برای چندین ماه از میادین دور نگه داشت.
بازگشت و مصدومیت دوباره
رونالدو پس از بازگشت به میادین، در سال ۲۰۰۰ در یک بازی مقابل لاتزیو دوباره دچار مصدومیت شد. این بار نیز رباط صلیبی زانوی او پاره شد و نیاز به عمل جراحی مجدد داشت. این مصدومیت باعث شد تا او برای بیش از یک سال از فوتبال دور باشد.
تاثیر مصدومیت‌ها بر دوران حرفه‌ای
مصدومیت‌های مکرر زانو تاثیر زیادی بر دوران حرفه‌ای رونالدو داشت. او مجبور بود بارها و بارها به تمرینات بازتوانی بپردازد و هر بار با چالش‌های جدیدی روبرو شود. با این حال، او توانست با اراده و پشتکار خود به میادین بازگردد و همچنان به عنوان یکی از بهترین مهاجمان جهان شناخته شود.
بازگشت به اوج
رونالدو پس از مصدومیت‌های متعدد، در سال ۲۰۰۲ به رئال مادرید پیوست و توانست دوباره به اوج بازگردد. او در جام جهانی ۲۰۰۲ با زدن ۸ گل، عنوان بهترین گلزن این تورنمنت را به دست آورد و نقش مهمی در قهرمانی برزیل ایفا کرد. این بازگشت به اوج نشان‌دهنده اراده و توانایی‌های فوق‌العاده رونالدو بود.
مصدومیت‌های دیگر
علاوه بر مصدومیت‌های زانو، رونالدو در طول دوران حرفه‌ای خود با مصدومیت‌های دیگری نیز مواجه شد. او در دوران حضورش در رئال مادرید و آث میلان نیز با مشکلات عضلانی و مصدومیت‌های مختلفی روبرو شد که تاثیر زیادی بر عملکرد او داشت.
بازنشستگی
در نهایت، مصدومیت‌های متعدد و مشکلات جسمانی باعث شد تا رونالدو در سال ۲۰۱۱ از فوتبال بازنشسته شود. او در طول دوران حرفه‌ای خود با چالش‌های زیادی روبرو شد، اما توانست با اراده و پشتکار خود به موفقیت‌های بسیاری دست یابد و به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال شناخته شود. رونالدو نازاریو با عملکرد درخشان خود در دوران حرفه‌ای، تاثیر زیادی بر نسل‌های بعدی مهاجمان گذاشت و به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال شناخته می‌شود. او با تکنیک، سرعت، و توانایی‌های فوق‌العاده‌اش در گلزنی، استانداردهای جدیدی برای مهاجمان تعیین کرد و الهام‌بخش بسیاری از بازیکنان جوان شد. پس از بازنشستگی، او به عنوان رئیس باشگاه رئال وایادولید اسپانیا فعالیت می‌کند و همچنان در دنیای فوتبال حضور دارد. رونالدو مدتی هم رئیس باشگاه کروزیرو برزیل بود که آن باشگاه را فروخت و قصد فروش رئال وایادولید را هم دارد. او همچنین به عنوان سفیر یونیسف فعالیت می‌کند و در پروژه‌های خیریه مختلفی شرکت دارد.
رونالدو نازاریو در طول دوران حرفه‌ای خود لحظات درخشانی را رقم زده که در تاریخ فوتبال به یادگار مانده‌اند. در ادامه به برخی از این لحظات برجسته اشاره می‌کنیم:
جام جهانی ۲۰۰۲
یکی از درخشان‌ترین لحظات رونالدو در جام جهانی ۲۰۰۲ رقم خورد. او با زدن ۸ گل در این تورنمنت، عنوان بهترین گلزن را به دست آورد و نقش مهمی در قهرمانی برزیل ایفا کرد. گل‌های او در فینال مقابل آلمان، به ویژه دو گلی که به ثمر رساند، از لحظات به یادماندنی این جام جهانی است.
فصل ۱۹۹۶-۱۹۹۷ با بارسلونا
رونالدو در فصل ۱۹۹۶-۱۹۹۷ با بارسلونا عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت. او در این فصل ۴۷ گل در ۴۹ بازی به ثمر رساند و به عنوان بهترین بازیکن سال فیفا انتخاب شد. یکی از لحظات درخشان او در این فصل، گل زیبایی بود که در بازی مقابل کامپوستلا به ثمر رساند و به عنوان یکی از بهترین گل‌های تاریخ فوتبال شناخته می‌شود.
بازگشت به میادین پس از مصدومیت
رونالدو پس از مصدومیت‌های متعدد زانو، در سال ۲۰۰۲ به رئال مادرید پیوست و توانست دوباره به اوج بازگردد. او در اولین فصل حضورش در رئال مادرید، ۲۳ گل در لالیگا به ثمر رساند و به تیم کمک کرد تا قهرمان لیگ شود. این بازگشت به اوج پس از مصدومیت‌های جدی، یکی از لحظات درخشان و الهام‌بخش دوران حرفه‌ای اوست.
جام یوفا ۱۹۹۸ با اینترمیلان
رونالدو در سال ۱۹۹۸ با اینترمیلان موفق به کسب جام یوفا شد. او در این تورنمنت عملکرد بسیار خوبی داشت و در فینال مقابل لاتزیو یک گل به ثمر رساند. این قهرمانی یکی از مهم‌ترین لحظات دوران حضور او در اینترمیلان بود.
کوپا آمریکا ۱۹۹۷
رونالدو در کوپا آمریکا ۱۹۹۷ نیز عملکرد درخشانی داشت و با زدن ۵ گل، به تیم ملی برزیل کمک کرد تا قهرمان این تورنمنت شود. او در فینال مقابل بولیوی دو گل به ثمر رساند و به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت انتخاب شد.
رونالدو در طول زندگی خود چندین بار ازدواج کرده و روابط عاشقانه‌ای داشته است. او اولین بار با میلنه دومینگس، بازیکن فوتبال و مدل برزیلی، ازدواج کرد. این زوج در سال ۱۹۹۹ صاحب پسری به نام رونالد شدند. اما این ازدواج در سال ۲۰۰۳ به پایان رسید. پس از آن، رونالدو با دانیلا سیکارلی، مدل و مجری تلویزیون برزیلی، نامزد شد. این دو در سال ۲۰۰۵ ازدواج کردند، اما این ازدواج نیز تنها چند ماه به طول انجامید و به طلاق انجامید. رونالدو سپس با ماریا بئاتریز آنتونی، مدل برزیلی، ازدواج کرد. این زوج سه فرزند به نام‌های ماریا سوفیا، ماریا آلیس و الکساندر دارند. این ازدواج نیز در سال ۲۰۱۲ به پایان رسید. رونالدو از سال ۲۰۱۵ با سلینا لاکس که علاوه بر مدل بودن، یک تاجر موفق نیز هست، رابطه عاشقانه داشت که سال گذشته با هم ازدواج کردند.
رونالدو علاقه زیادی به ورزش‌های مختلف دارد و در اوقات فراغت خود به بازی گلف و تنیس می‌پردازد. او همچنین علاقه‌مند به سفر و کشف فرهنگ‌های مختلف است. رونالدو به عنوان یک فرد اجتماعی شناخته می‌شود و دوستان زیادی در دنیای فوتبال و خارج از آن دارد.
کانال تلگرام:https://t.me/Footballyekonim
