ابراهیم رئیسی🇮🇷شینزو آبه🇯🇵

دو نفر با دو داستان زندگی متفاوت یکی در خاورمیانه بلاخیز یکی شرق آسیا زلزله و سونامی خیز

چند روز قبل در تلویزیون دولتی ایران به جامعه شناسان طعنه و حمله شد که چرا در وقایع اخیر هیچگونه اظهار نظری نکردند در حالیکه گاهی در مسائل بسیار پیش پاافتاده بعضا چند صفحه اظهار نظر نموده و قلم فرسایی نمودند...

البته خیلی سریع معلوم بود که این افراد مورد حمله واقع شده اصولا جامعه شناس نیستند مثل مصطفی ملکیان اصلا جامعه شناس نیست و...‌

بطور کلی از زمانی که این اتفاق تاسف بار برای مرحوم رئیسی و همراهانش پیش آمد و بعدش که مراسمهای خیلی با شکوهی بااستقبال عظیم مردم در ۵ شهر تبریز قم تهران بیرجند و مشهد برگزار شد و البته مراسمهای با شکوهی تقریبا در همه ایران برگزار شد برای من حداقل به شخصه این سوال مطرح بود که چرا در ایران مراسم و مناسک بزرگ با جمعیت زیاد برگزار میشه اما در سایر نقاط جهان اینگونه برنامه ها خیلی متفاوت از اینجا هست.

در واقع جواب این سوال تفاوت نگاه جوامع دیگر با جامعه ایرانی هست همون چیزی که البته پاسخش نیاز به اطلاعات زیادی از حوزه های مختلف اجتماعی فرهنگی سیاسی و اقتصادی دارد و جواب صریح و دقیقی به آن در این مقال نمی گنجد

تشابه مرحوم رئیسی و شینزو آبه در این هست که هر دو در جایگاه بالاترین مقام اجرائی کشورهاشون قرار گرفتند و یکی در زمان مسئولیت براثر سانحه هوایی جان باخت و دیگری پس از دوران مسئولیت براثر ترور جانش رو از دست داد و به هر صورت در هر دو مورد مسئولی رده اولی بصورت اتفاقی جانش رو از دست و مردم این کشورها از این خبر بسیار شوکه شدند و سوای همفکر بودن با اون مسئول به شدت از نحوه درگذشتش متاثر و عزا دار شدند(البته در مورد ژاپن و احساس مردمش اطلاعی در دست نیست) اما بهر صورت ملت ایران با درد و ناراحتی و احساسات شدید ناراحتی و غصه خودشون رو بروز دادند و در ژاپن هم طبق آیین و رسوم خودشون با این موضوع مواجه شدند...

بر طبق عکسها و گزارشی که در سایت فرارو از اون مراسم بدست میده جمعیت خیلی زیادی در مراسم آبه شرکت نکردند ولی در ایران حتی به گواه مخاطبان ویرگول هم جمعیت زیاد بوده

اما چرا؟

جواب این سوال قلب مسئله تفاوت ما با دنیاست...(حداقل جهان غرب) همون چیزی که جامعه شناسای ایرانی شاید تمایل دارند که بیان بشه ....اما همیشه محکوم به غربزدگی و انواع و اقسام این قبیل مطالب شدند ...

واقعا تفاوتهای فرهنگی ما با ژاپنی ها در دسترس نیست اینقدر از لحاظ جغرافیایی فاصله زیادی با هم داریم که مواجهه حضوری مون با ژاپنی ها بسیار کم بوده ژاپن حتی مقصد مهاجرتی کاری یا دانشجویی ایرانیان هم نبوده و عده خیلی خیلی محدودی از ایران به اونجا مهاجرت کردن و لابد تعداد ژاپنی های مقیم ایران خیلی خیلی استثنایی و محدودتر بوده

بیشتر مواجهه ما با اونها احتمالا ورزشی بوده و حتی در فضای مجازی هم هنوز لینکهای چندانی بین دو طرف وجود نداره...

بطور کلی ایران وسعتی چندین برابر ژاپن داره ژاپن فاصله محدودی با دشمن و رقیب دیرینه خودش چین و روسیه داره همسایه دیگرش هم کره هست که اونهام در اصل چینی هستند البته ژاپن هیچ مرز خشکی مشترکی با هیچ کشوری نداره...

ایران عزیز هم که معرف حضور هست ..

ایران ۸۵ میلیون جمعیت داره حدود ۴ونیم میلیون کارمند نیروهای نظامی و آموزش و پرورش و بهداشت و... بطور کلی کار دولتی یا نهادهای عمومی دارند یعنی از هر ۲۰ نفر یک نفر ژاپن ۱۲۰ میلیون جمعیت داره و ظاهرا حدود ۶۰۰هزار نفر در این کارها هستند یعنی تقریبا از هر ۲۰۰ نفر یک نفر این تفاوت جدی بین ما و اونهاست ژاپن امنیت خارجی خودش رو برون سپاری کرده بوده و ارتش آنچنانی نداشته و اخیرا خیلی جدی داره دنبال احیای نیروی نظامی حرکت میکنه...

تفاوتها در حوزه تکنولوژی و ....که نیاز به دانش زیادی داره که نه من دانشش رو دارم و در این مقال نمیگنجه

متوسط سن ایرانیان حدود ۳۰ سال هست و ژاپن ظاهرا ۴۹ سال هست پس میانه گرفتاریهای ایرانیها در ازدواج و تحصیلات و شغل و مسکن و ژاپنیها بازنشستگی و ...

در خصوص اقتصاد و تورم هم که بانک مرکزی ژاپن درگیر ایجاد یک درصد تورم هست اما اکثر اوقات طی سی سال اخیر تورم منفی بوده ایران هم که همیشه تورم دو رقمی داشته و طی این ۷ سال اخیر همیشه در حدود ۴۰٪بوده...

مراسم و مناسک سوگواری درگذشتگان در ایران برآمده از مذهب شیعه و ... بسیار توصیه شده در دین هست و شرکت در مراسم سوگواری بسیار توصیه شده و اجر و ثواب معنوی دارد....

در ژاپن ظاهرا مسیحی و شینتو مذهبشون هست که اموات رو می سوزانند و در مقبره یا خانه ازش نگهداری میکنند...

تشابه ایران و ژاپن در این هست که علیرغم اندازه متفاوت دولت در این دو کشور هر دو ماهیت شرکتی دارند ژاپن در اقتصاد یعنی تویوتا مزدا سونی و .... ایران یعنی فولاد مبارکه پتروشیمی سایپا ایرانخودرو و...البته ما خصولتی هستیم ژاپن رو نمیدونم ...ولی بهرصورت اقتصاد شرکتی ولو خصولتی بااقتصاد دولتی تفاوت محسوسی دارد.‌‌..

چرا مراسم سوگواری مقام ایرانی بسیار مفصل و با همراهی مردم بود اما در ژاپن خیلی مختصر و کوتاه بود؟؟؟

فقط از لحاظ اقتصادی با اطلاع ناچیز

در ژاپن قرار بوده با ۲۵۰میلیون ین مراسم برگزار بشه اما هزینه به ۱میلیارد و هفتصد میلیون ین رسیده!!!که خیلی مورد اعتراض مردم ژاپن واقع شده چرا که این هزینه از جیب مالیات دهندگان برگزار شده

در ایران هیچ حساسیت و اطلاعی در خصوص هزینه های برگزاری در دسترس نیست ولی در ایران هم مردم مالیات میپردازند از طریق خود مالیات و تورم

در ژاپن اندازه دولت خیلی کوچک هست و تورم هم منفی هست ژاپنی ها به شدت باید کار کنند و زحمت بکشند و البته ثروتمند هستند اما دولت خیلی تاثیر در فقر و ثروت مردم ندارند

در ایران اندازه دولت بسیار بزرگ و منابع محدود هست اما دولت مسئولیتها را برون سپاری نمیکند و خودش متولی همه امور هست منتها چون بانک مرکزی مستقل نیست دولت هزینه زیاد خلق میکنه و با بانک هزینه را تامین میکنه و تورم زیاد خلق میکنه و در صورتی که تورم راه نده خدمات عمومی رو کاهش میده و مردم برای حمل و نقل و بهداشت و درمان و آموزش باید بیشتر هزینه کنند...

برای همین زندگی مردم ایران هم بواسطه شرایط سنی و هم بخاطر کارفرمای بزرگ بودن دولت و هم ظرفیت بالای ایجاد تورم قشر ضعیف همیشه امید به دریافت مسکن ملی و یارانه و قیمت دستوری کالاهای اساسی و تسهیلات بهره پایین هست و سرمایه دار هم دنبال دلار نیمایی و موافقت اصولی و تسهیلات هست

در واقع دولت در ایران در هر شرایط توان تولید امتیاز برای برخی شهروندان بنابر صلاحدید خودش هست اما در ژاپن دولت کوچک بوده و مسئولیت دولت تامین کالاهای عمومی در داخل و در خارج کشور تسهیل دسترسی به تکنولوژی و بازار برای شرکتهای ژاپنی هست...

در ایران وظیفه دولت تامین کالاهای عمومی و توزیع امتیازات متناسب با پایگاه اجتماعی خودش هست ...و در سیاست خارجی هم دنبال تکنولوژی و بازار نیست ...