معیشت ایستگاه اول و آخر درصد بسیاری زیادی از انسانها در روی زمین هست ...معیشت بعضا مثل لیگهای دسته سوم ورزشی هست در این لیگ نظارت کم پخش تلویزیونی زیاد خیلی کاراشون رو با رشوه و باج پیش می برند و بطور کلی غم نان خیلی به آدم پر و بالی برای پرواز نمیده ...صعود از لیگ معیشت کار دشواری هست و البته فقط یک طبقه نیست و شاید چندین طبقه باشند که به درجاتی اوضاع گروهی بهتر از گروه دیگر باشه و شخص ممکن در جستجوی معیشت باشه اما دارای مواهبی باشه که شرایط رو براش تا حدودی قابل قبول تر بکنه و اگر در کشوری gdp بالا باشه احتمالا افراد در این دسته هم از امنیت و آموزش و بهداشت قابل قبول تری برخوردارند ...کلا از ازل ظهور و بروز ادیان الهی هم در این دسته بدنبال پیرو و حامی بودند و بدنه پیروان ادیان در گذشته از همین عزیزان بوده اند...
رفاه دسته ای از مردم که از مرحله معیشت صعود میکنند به دسته بالاتری صعود میکنند که رفاه نام دارند چون رفاه یک وضعیت وسطی و بینابینی هست ممکن شخص مرتبا از این دسته به دسته پایین تر بره و برگرده و ماندن در دسته رفاه کار دشواری هست چرا که اگر اقتصاد بطلبه که شوکهای شدید قیمتی درنرخ ارز یا مثلا حاملهای انرژی یا کمکهای دولتی پیش بیاد همه اینها روی همونgdp اثرگذار و وقتی منابع محدود یا گسترده میشه این دسته ها را در کنار کار و فعالیت و سرمایه خودشون متاثر میکنه..
رضایت دسته معنا خیلی باحال چرا که در این دسته هم افرادی که از دو دسته معیشت و رفاه صعود کردن حضور دارن و هم افرادی که در اون دسته ها حضور دارند ممکن به فراخور حالشون در این دسته هم حضور داشته باشند ...دسته رضایت کسانی هستند که اگر دغدغه معیشت و رفاه هم دارن اما ممکن رضایتمند از زندگی هم باشند مثلا نانوایی رو در نظر بگیرید با زحمت مثلا روزی ۲۰۰۰ نان به تنور میزنه و داغا داغ بدست مردم میده شاید در معیشت یا رفاه دغدغه مند باشه اما از اینکه کمک میکنه مردم شب گشنه نخوابند احساس رضایتی داره و البته همه فشارها و خستگی ها هم جای خودش رو داره...
در ایران حاکمیت با همه دستگاههای عریض و طویل و نحیف و ضعیفش بدنبال همین رضایت هست منتها به یک نسخه بسیاری خاصی از رضایت التفات داره و دنبال هر نوع رضایتی نیست ...
رضایت خیلی وقتها ممکن از یک کنش جمعی یا یک تاثیرگزاری حاصل بشه من گرفتاریهای زیادی دارم اما با کسانی هم مواجه هستم که کم و بیش اونهام همین مشکلات رو دارن وقتی با هم باشیم ممکن اگر گرفتاریهامون هم رفع نشه اما همین باهم بودن بهمون قوت قلبی بده و تاثیر تسکینی داشته باشه اما این الگو تقریبا در کشور ما قفل هست و کنش جمعی با انواع و اقسام محدودیت مواجه هست ...
معنا جایگاه بسیار بالایی هست که آدمها در اون از فکر معیشت و رفاه و رضایت عبور کردن و احتمالا اقلیت خیلی محدودی در طول زندگی به این جایگاه می رسند حقیقتش نمیدونم در عمرم با کسی مواجه شده ام که به این جایگاه رسیده یا نه اما احتمالا درصد ناچیزی از جمعیت ایران در این گروه گنجانده میشوند...
دانش و علم ابن مزیت رو داره که خیلی روی تعریف و دسته بندی تاکید داره و قطعا این دسته بندی اگر واجد حقیقتی باشه در اون شرایط هر گروه به درستی روشن شده...
منتها ما حقیقتش با جهان جدیدی روبرویم که اون مرکزیت انسان و اشرف مخلوقات بودن به شدت داره به چالش کشیده میشه
هوش مصنوعی و رباتها و پهبادها و... دنیای جدبدی رو دارن ترسیم میکنند که واقعا جایگاه خیلی مسائل را در آبنده یا شاید همین الان هم از موضوعیت بندازه...
امبدوارم همگی به جایگاه رفیع معنا در زندگی برسیم
