سال ۰۳ از ابتدای سال مثل بوکس گذشت یا پینگ پنگ شایدم شطرنج بهرصورت سال ورزشی بود حالا ورزشش چه بود نمیدونم
سیزده بدر کنسولگری ایران رو اسرائیل زد بعد ایران موشک پرانی کرد بعد اونا هنیه رو تو تهرون زدن بعد ایران دنبال موشک پرانی کرد البته اسرائیل قبلش خیلی ها رو زد سیدحسن نصراله و سنوار و خیلی های دیگه رو بعد از موشک پرانی دوم ایران اسرائیل حرکت تلافی جویانه ای کرد که ابعادش حداقل تا الان خیلی باز نشده و خوب البته طبیعی هم هست
اسرار جهان رو نه تو دانی و نه من
وین حل معما نه تو دانی و من
...
بعد ظاهرا اون هر چی که اسمش بود(پینگ پنگ ،بوکس یا شطرنج یا هر چیزی)فعلا تعطیل شد و ترامپ در آمریکا بار دیگر طلوع کرد
بار دیگر همای سعادت روی شانه ترامپ نشست و دوباره رئیس جمهور آمریکا شد و اونهم یک بازی فعلا کم خسارتی رو با ایران شروع کرد که تا بدین لحظه رهبری هیچ روی خوشی بهش نشون نداده که البته طبیعی هم هست و ترامپ کلا abnormalبودنش رو اینجا هم نشون داد از یک معاهده (برجام) یه کاره اومده بیرون و الان دو قورت و نیمشم باقی و قیافه طلبکار به خودش گرفته....
هر کشوری با چند دسته آدم در داخل مرزهاش طرف هست
-دولت
-سرمایه دار یا سرمایه گزار
-فعال اقتصادی
-نیروی کار
-مردم یا مصرف کننده
در هر مملکتی این ۵ دسته کم و بیش و با شدت و ضعف متفاوت حضور دارند که البته با هم همپوشانی دارند و یک نفر ممکن همزمان در چند دسته قرار بگیره...
این اجزا با هم کار میکنند و دولت به نوعی وظیفه تنظیم گری برای ایجاد توازن در روابط این بخشها داره...
مثلا در ایران به نوعی هر ۵ دسته از شرایط موجود شاکی ان و اظهار نارضایتی میکنند اما میزان این نارضایتی متفاوت و آلترناتیو یا جایگزین خاصی وجود نداره ....
اما همین ۵ دسته در آمریکا ممکن شرایط متفاوت و آپشنهای بیشتری در مقابلشون ببینند...
سرمایه دار یا سرمایه گزار چه در ایرانش چه در آمریکا تمایل شدید داره سرمایه را جایی ببره که بازده خوبی نصیبش بشه سرمایه همیشه در دسترسش باشه و به محض اینکه بازدهی سرمایه رو کم یا ضعیف یا ریسکها رو به تزاید میبینه سریع سرمایه رو نقد کنه و بردار ببره جای دیگه یا بالاخره هر کار دیگری که صلاح میدونه انجام بده اما در هرصورت فرمان هدایت سرمایه دست خودش باشه...
با این تفاسیر ترامپ دولت هست و ممکن سرمایه دار هم باشه اما بهر تقدیر رئیس بلوک سرمایه داران نیست و اونها با ملاحظات دیگری که لزوما تمایل ترامپ هم نیست تصمیم میگیرند...
هر چه تنش با ایران بالا بگیره تهدیدات نظامی جدی تر بشه سرمایه داران خاورمیانه بخصوص در عربستان و قطر و امارات بیشتر ارزیابی خطر از اوضاع منطقه دارند و بنابراین شاید سعی میکنند سرمایه شون رو بریزن توی چمدونشون و دست در دست هم سرمایه را ببرن آمریکا و انگلیس ...
بهرصورت آمریکا از طریق تولید بدهی اداره میشه سرمایه از کشورهای عربی میره به آمریکا اونجا میرن خونه میخرن و نمیذارن بازار مسکن آمریکا مثل بازار مسکن چین۶۵٪سقوط کنه....
اگر آمریکا برای سرمایه دارها مطلوبیتش کم بشه شاید دیری نپاید که خود سرمایه دار آمریکایی هم پولش رو از آمریکا بردار و ببره و آمریکا تبدیل به سرای سالمندانی با ۸۰ میلیون بازنشسته و کلی بدهی بشه و بطور قاطع و قابل فهم برای همه قافیه رو به چین ببازه و رهبریش زیر سوال جدی بره...
فقط به نظر من یک نکته کوچولو هست آمریکا مدتها اسکناس دلار منتشر میکرد بدون پشتوانه اما در بازار مثل هر ارز دیگری قدرت خرید ایجاد میکرد و آمریکا به نوعی با این ثروت لایزال و بی پایان برای خودش کلی اهداف و برنامه ها و دغدغه ها در سراسر جهان برای خودش ایجاد کرده بود و بااون پول توان تامین هزینه هاش رو داشت اما الان دیگه آمریکا به هر دلیلی که خارج از سواد من هست دیگه نمیتونه به اون بازی دلار بی پشتوانه ادامه بده بنابراین خوب اولویتهاش کلا عوض شده و نوع مواجهش بااوکراین از این قضیه هم نشات میگیره....
بنابراین چون آمریکا دیگه از اون جور پول نمیتونه خرج کنه دنبال نفع و بهره نقد از هر کاری هست که میکنه حمله به ایران باعث سیل خروج سرمایه از خاورمیانه به سمت آمریکا میشه که خوب خبر دلنشینی برای ترامپ هست ....
یک نمونه از هزینه کردن آمریکا؛آمریکا ۴تریلیون دلار خرج جنگ عراق کرد ...الان صادرات نفت عراق که پولش به بانکهای آمریکایی میره و بعد به صورت تنخواه به خود وزارت اقتصاد عراق پرداخت میشه سال ۱۰۰میلیارد دلار یعنی همه فروش نفت عراق اگر حتی در بانکهای آمریکا می موند ۴۰ سال طول میکشید تا اصل خرج آمریکا در عراق برگرده تازه تورم این همه سال هم صفر حساب کردیم عملا اون هزینه آمریکا هرگز بهش برنمیگرده ...اما حالا ۲۰۰یا ۳۰۰میلیارد دلار خرج جنگ اوکراین کرده الان در به در دنبال گرفتن انحصار معادن اوکراین تا خرج کمک به جنگش رو در بیاره....
اگر ما هم بتونیم منافع روشنی با آمریکا ترامپ روی میز بگذاریم شاید سود خاصی گیرمون نیاد فوری اما نمیدونم شاید مدیریت تنش کمی راحت تر باشه...
واقعا تصمیم برای مسئولان ایرانی دشوار
