از زمانی که کرونا وارد زندگی همه ما شد، کسب و کار ها نیروهای مختلف خودشون رو به صورت دورکاری به کار گرفتن تا از این طریق بتونن سلامت اونا رو حفظ کنن و البته راندمان کاری اونا رو ببرن بالاتر.
البته ناگفته نمونه که بسیاری از شرکت ها و کسب و کار ها هم از این فرصت استفاده کردن و حقوق و پرداختی های نیروی های خودشون رو کاهش دادن!!!
البته خیلی از کسایی که در ارتباط با سایت و یا فضای اینترنت فعالیت می کردند، از گذشته هم به صورت فریلنسری فعالیت داشتن و به این موضوع عادت داشتن اما واقعا جریان دورکاری اجباری با فریلنسری خیلی خیلی متفاوته...
مهم ترین مزیت فریلنسری اینه که همه برنامه ریزی ها دست خودته و می تونی هر زمانی که خواستی کار رو تعطیل کنی یا اولویت کاراتو تغییر بدی.
اما زمانی که دورکاری رو به صورت اجباری انجام میدی، باید محیط شرکت رو بیاری تو محیط خونت و دقیقاً عین همون کار ها رو توی مدت زمان مشخص انجام بدی...
قسمت بد ماجرا اینه که محیط خونه همیشه جذابت هایی برای فرار از کار داره... تلویزیون، اینستاگرام، خوردنی های خوشمزه و مهم تر از همه خواب!!!
قاعدتاً دورکاری برای یکی دو روز میتونه خیلی جذاب باشه و یک تجربه جدیدی باشه اما وقتی که تکرار میشه قطعاً هر تکراری برای ادم ها خسته کننده میشه و جذابیت اولش رو از دست میده...
حرف هایی که تو این مطلب گفتیم، مخصوص اوناییه که واقعا تو دوران دورکاری مثل محیط کارشون فعال هستن... هر چند خیلی از افراد فقط اسم دورکاری رو یدک می کشن و این روزا مثل تعطیلات میمونه براشون.
