آشنایی با گل رز

گل رز یک گیاه گلدار و چند ساله چوبی از تیره رزا ، در خانواده Rosaceae یا گل آن است. [1] بیش از سیصد گونه و ده ها هزار رقم وجود دارد. [1] آنها گروهی از گیاهان را تشکیل می دهند که می توانند بوته های ایستاده ، کوهنوردی یا دنباله دار باشند ، با ساقه هایی که اغلب به خارهای تیز مسلح هستند. [1] اندازه و شکل گلها متفاوت است و معمولاً بزرگ و نمایان هستند و دارای رنگهای مختلف از سفید تا زرد و قرمز هستند. [1] اکثر گونه ها بومی آسیا هستند و تعداد کمتری بومی اروپا ، آمریکای شمالی و شمال غربی آفریقا هستند. [1] گونه ها ، ارقام و هیبریدها همه به دلیل زیبایی خود به طور گسترده ای پرورش می یابند و اغلب معطر هستند. گل سرخ در بسیاری از جوامع دارای اهمیت فرهنگی شده است. [1] اندازه گیاهان گل رز از گل رزهای کوچک و مینیاتوری گرفته تا کوهنوردانی که ارتفاع آنها به هفت متر می رسد. گونه های مختلف به راحتی ترکیبی می شوند ، و این در توسعه طیف گسترده ای از گل رزهای باغی استفاده شده است. [1]

علم اشتقاق لغات

نام گل رز از زبان فرانسوی ، خود از لاتین rosa ، که شاید از Oscan گرفته شده باشد ، از یونانی ρόδον rhódon (Aeolic βρόδον wródon) ، که از پارسی قدیمی wrd- (wurdi) گرفته شده است ، مربوط به اوستایی varəδa ، بخش سغدی ، اشکانی wâr گرفته شده است. . [2] [3]

گیاه شناسی

خارهای گل رز در واقع خاردار هستند - محل رشد اپیدرم

جزوه گل رز

نمای خارجی جوانه های گل رز

برش طولی از طریق گل رز در حال رشد

برگها به طور متناوب روی ساقه تحمل می شوند. طول آنها در اکثر گونه ها 5 تا 15 سانتیمتر (2.0 تا 5.9 اینچ) ، پرزدار ، دارای (3–) 5-9 (–13) جزوه و بندهای پایه است. برگچه ها معمولاً حاشیه دندانه دار دارند و اغلب چند خار کوچک در زیر ساقه قرار دارند. بیشتر گلهای رز گلبرگ هستند اما تعداد کمی از آنها (به ویژه از جنوب شرقی آسیا) همیشه سبز هستند یا تقریباً همینطور است.

گلهای اکثر گونه ها پنج گلبرگ دارند ، به استثنای Rosa sericea که معمولاً فقط چهار گلبرگ دارد. هر گلبرگ به دو لوب مشخص تقسیم می شود و معمولاً سفید یا صورتی است ، اگرچه در چند گونه زرد یا قرمز است. در زیر گلبرگ ها پنج کاسبرگ وجود دارد (یا در مورد برخی از Rosa sericea ، چهار). اینها ممکن است به قدری بلند باشند که در صورت مشاهده از بالا قابل مشاهده باشند و به صورت نقاط سبز متناوب با گلبرگهای گرد شده ظاهر شوند. چندین تخمدان برتر وجود دارد که به آکنه تبدیل می شوند. [4] گل سرخ طبیعت گرده افشانی حشرات دارد.

میوه کل گل رز یک ساختار توت مانند است که به آن گل رز می گویند. بسیاری از ارقام داخلی باسن تولید نمی کنند ، زیرا گلها به شدت گلبرگ شده اند و امکان گرده افشانی را ندارند. باسن اکثر گونه ها قرمز است ، اما تعداد کمی (به عنوان مثال Rosa pimpinellifolia) دارای باسن بنفش تیره تا سیاه است. هر مفصل از یک لایه گوشتی خارجی ، هیپانتیوم تشکیل شده است که شامل 5-160 "دانه" (میوه های تک دانه از نظر تکنیکی به نام آکن) است که در یک ماتریس از موهای ظریف ، اما سفت قرار گرفته است. باسن برخی از گونه ها ، به ویژه گل رز سگ (Rosa canina) و گل رزا (Rosa rugosa) ، بسیار غنی از ویتامین C ، از جمله غنی ترین منابع گیاهان است. باسن توسط پرندگان میوه خوار مانند برفک و واکس خورده می شود ، سپس بذرها را در مدفوع پراکنده می کند. بعضی از پرندگان ، به خصوص فنچ ها ، دانه ها را نیز می خورند.

رشد ناگهانی در امتداد ساقه گل رز ، اگرچه معمولاً "خار" نامیده می شود ، اما از نظر فنی خاردار ، منشأ اپیدرم (لایه خارجی بافت ساقه) است ، برخلاف خارهای واقعی که ساقه های اصلاح شده هستند. خارهای گل سرخ معمولاً قلاب هایی به شکل داس هستند که هنگام رشد از روی گل ، به حلق آویز شدن روی سایر گیاهان کمک می کنند. برخی از گونه ها مانند Rosa rugosa و Rosa pimpinellifolia دارای خاردارهای مستقیم بسیار بسته بندی شده ای هستند ، احتمالاً سازگاری برای کاهش مرور توسط حیوانات است ، اما همچنین ممکن است سازگاری برای به دام انداختن شن و ماسه باد باشد و باعث کاهش فرسایش و محافظت از ریشه های آنها شود (هر دو نوع به طور طبیعی رشد می کنند در تپه های شنی ساحلی). علیرغم وجود خاردارها ، گلهای رز اغلب توسط گوزن ها مرور می شوند. چند گونه گل رز فقط دارای خاردارهای وستیجیال هستند که هیچ نقطه ای ندارند.

گونه ها

مقاله اصلی: لیست گونه های رزا

Rosa gallica Evêque ، نقاشی شده توسط Redouté

تیره رزا به چهار زیرشاخه تقسیم می شود:

Hulthemia (Simplicifoliae سابق ، به معنی "با برگهای منفرد") حاوی دو گونه از جنوب غربی آسیا ، Rosa persica و Rosa berberifolia ، که تنها گلهای رز بدون برگ و بندهای مرکب هستند.

Hesperrhodos (از یونانی به معنی "گل رز غربی") شامل Rosa minutifolia و Rosa stellata ، از آمریکای شمالی است.

Platyrhodon (از یونانی به معنی "گل رز پوسته پوسته" ، اشاره به پوست پوسته پوسته) با یک گونه از شرق آسیا ، Rosa roxburghii (همچنین به گل رز شاه بلوط نیز معروف است).

رزا (زیرشاخه نوع ، که گاهی اوقات به اشتباه Eurosa نامیده می شود) حاوی تمام گل های رز دیگر است. این زیرشاخه به 11 بخش تقسیم می شود.

Banksianae - گلهای رز سفید و زرد از چین.

Bracteatae - سه گونه ، دو گونه از چین و دیگری از هند.

Caninae - گونه های گلدار صورتی و سفید از آسیا ، اروپا و شمال آفریقا.

کارولینا - گونه های گلدار سفید ، صورتی و صورتی روشن همه از آمریکای شمالی هستند.

Chinensis - گلهای رز سفید ، صورتی ، زرد ، قرمز و به رنگ مخلوط از چین و برمه.

گالیکانا - گلهای صورتی به رنگ سرمه ای و راه راه از غرب آسیا و اروپا.

Gymnocarpae - یک گونه در غرب آمریکای شمالی (Rosa gymnocarpa) و گونه های دیگر در شرق آسیا.

Laevigatae - یک گونه گلدار سفید از چین است.

Pimpinellifoliae - گلهای رز سفید ، صورتی ، زرد روشن ، بنفش و راه راه از آسیا و اروپا.

رزا (Syn. فرشته. Cinnamomeae) - گلهای رز سفید ، صورتی ، یاسی ، توت و قرمز از هرجای دیگر به جز آفریقای شمالی.

Synstylae - گلهای رز سفید ، صورتی و سرمه ای از همه مناطق.

استفاده می کند

گلهای رز بیشتر به عنوان گیاهان زینتی شناخته می شوند که به دلیل گلهایشان در باغ و گاهی در فضای داخلی رشد می کنند. آنها همچنین برای عطرسازی تجاری و محصولات گل شاخه بریده تجاری مورد استفاده قرار گرفته اند. برخی از آنها به عنوان گیاهان چشم انداز ، برای پوشش و سایر اهداف سودمند مانند پوشش بازی و تثبیت شیب استفاده می شود.

گیاهان زینتی

مقاله اصلی: گلهای رز

اکثر گلهای رز زینتی ترکیبی هستند که برای گلهای خود پرورش داده شده اند. چند گل رز اکثر گونه ها برای شاخ و برگ های جذاب یا معطر (مانند Rosa glauca و Rosa rubiginosa) ، خارهای زینتی (مانند Rosa sericea) یا میوه های نمایشی آنها (مانند Rosa moyesii) کاشته می شوند.

گلهای زینتی برای هزاره ها مورد کاشت قرار گرفته اند ، با اولین کشت شناخته شده که حداقل از 500 سال قبل از میلاد مسیح در کشورهای مدیترانه ، ایران و چین شناخته شده است. [5] تخمین زده می شود که 30 تا 35 هزار گیاه هیبرید و رقم گل رز پرورش یافته و برای استفاده در باغ به عنوان گیاهان گل دهنده انتخاب شده است. [6] بیشتر آنها دو گل دارند و بسیاری از بنه ها به گلبرگهای اضافی تبدیل شده اند.

در اوایل قرن نوزدهم امپراتریس ژوزفین فرانسه از پرورش گل رز در باغهای خود در مالمایون حمایت کرد. از سال 1840 مجموعه ای از بیش از یک هزار رقم ، گونه و گونه مختلف هنگام کاشت گل رزاریوم توسط مهد کودک Loddiges برای قبرستان آبنی پارک ، یک قبرستان باغ اولیه ویکتوریا و درختکاری در انگلیس امکان پذیر بود.

گل ها را ببرید

مقاله اصلی: گل های بریده شده

دسته گل رز صورتی

گل رز یکی از محصولات محبوب برای گلهای شاخه بریده خانگی و تجاری است. به طور کلی آنها هنگام جوانه زدن برداشت و بریده می شوند و در شرایط یخچال نگهداری می شوند تا زمانی که آماده نمایش در محل فروش خود باشند.

در آب و هوای معتدل ، گل های رز بریده اغلب در گلخانه ها پرورش داده می شوند و در کشورهای گرمتر نیز می توان آنها را تحت پوشش قرار داد تا اطمینان حاصل شود که گلها در اثر آب و هوا آسیب نبینند و کنترل آفات و بیماریها به طور مثر انجام شود. مقادیر قابل توجهی در برخی از کشورهای گرمسیری کشت می شود و این مواد از طریق هوا به بازارهای جهان منتقل می شوند. [7]

نوعی گل رز با استفاده از آب رنگ شده به طور مصنوعی رنگ می شود ، مانند گل رز رنگین کمان.

عطر

عطرهای گل رز از روغن گل رز (که به آن عطار گل رز نیز گفته می شود) ساخته می شوند که مخلوطی از روغنهای اساسی فرار است که از تقطیر گلبرگهای خرد شده گل رز به دست می آید. یک محصول مرتبط گلاب است که برای پخت و پز ، مواد آرایشی ، دارویی و اعمال مذهبی استفاده می شود. تکنیک تولید از پارس آغاز شد و سپس از طریق عربستان و هند و اخیراً در شرق اروپا گسترش یافت. در بلغارستان ، ایران و آلمان از گلهای رز داماسک (Rosa × damascena 'Trigintipetala') استفاده می شود. در سایر نقاط جهان از گل رزا centifolia معمولاً استفاده می شود. روغن شفاف به رنگ زرد کمرنگ یا خاکستری زرد است. 'Rose Absolute' با حلال استخراج شده و یک روغن تیره تر ، به رنگ زرد تیره تا نارنجی تولید می کند. وزن روغن استخراج شده تقریباً یک سه هزارم تا یک شش هزارم وزن گلها است. به عنوان مثال ، برای تولید یک گرم روغن حدود دو هزار گل مورد نیاز است.

ترکیبات اصلی عطاری گل رز الکلهای معطر جرانیول و L-citronellol و گل رز کافور ، ماده جامدی بدون بو و متشکل از آلکانها است که از روغن گل رز جدا می شود. [8] β-Damascenone نیز به طور قابل توجهی در ایجاد عطر نقش دارد.

غذا و نوشیدنی

باسن Rosa canina

باسن های گل سرخ گاهی اوقات به شکل مربا ، ژله ، مارمالاد و سوپ در می آیند یا برای چای دم می شوند ، در درجه اول به دلیل ویتامین C زیاد است. آنها همچنین فشرده و فیلتر می شوند تا شربت گل سرخ تولید شود. گل باسن همچنین برای تولید روغن دانه گل رز استفاده می شود ، که در محصولات پوستی و برخی از محصولات آرایش استفاده می شود. [9]

گلاب جامون با گلاب ساخته شده است

گلاب طعم بسیار متمایزی دارد و در غذاهای خاورمیانه ، ایرانی و آسیای جنوبی - خصوصاً در شیرینی هایی مانند دلمه ترکی ، [10] بارفی ، باقلوا ، حلوا ، گلاب جامون ، کنافه و نوقا استفاده می شود. از گلبرگ یا غنچه های گل گاهی برای طعم دادن به چای معمولی استفاده می شود ، یا با ترکیب گیاهان دیگر چای های گیاهی تهیه می شود. نگهداری شیرین گلبرگهای گل رز به نام گلکند در شبه قاره هند رایج است.

در فرانسه ، استفاده زیادی از شربت گلاب وجود دارد که معمولاً از عصاره گلبرگ گل رز تهیه می شود. در شبه قاره هند ، Rooh Afza ، یک کدو حلوایی غلیظ که با گلاب تهیه می شود ، محبوب است ، و همچنین دسرهای یخ زده با طعم گل رز مانند بستنی و کلفی محبوب هستند. [11] [12]

از گلهای رز به عنوان غذا استفاده می شود ، همچنین معمولاً به عنوان طعم دهنده یا برای افزودن رایحه آنها به غذا استفاده می شود. [13] از دیگر کاربردهای جزئی آن می توان به گلبرگهای گلاب شیرین اشاره کرد. [14]

خامه های گل سرخ (فوندانت با طعم گل رز که با شکلات پوشانده می شود و غالباً با گلبرگ گل رز متبلور روی آن قرار می گیرد) یک شیرینی پزی سنتی انگلیسی است که به طور گسترده از تولید کنندگان زیادی در انگلیس در دسترس است.

بر اساس قانون فدرال غذا ، دارو و لوازم آرایشی و بهداشتی آمریکا [15] ، فقط گونه ها ، گونه ها و قسمت های مختلف رزا وجود دارد که به عنوان عام (GRAS) شناخته شده اند.

رز مطلق: Rosa alba L. ، Rosa centifolia L. ، Rosa damascena Mill. ، Rosa gallica L. و vars. از این SPP

گل سرخ (اوتو گل رز ، عطار گل رز): دیتو

گل سرخ

گلهای رز

میوه گل رز (باسن)

برگهای گل رز: Rosa spp. [16]

دارو

گل رز ، معمولاً از R. canina ، به عنوان منبع جزئی ویتامین C استفاده می شود. میوه های بسیاری از گونه ها دارای مقادیر قابل توجهی ویتامین هستند و به عنوان یک مکمل غذایی استفاده شده است. از گلهای رز زیادی در داروهای گیاهی و محلی استفاده شده است. از مدتها قبل در طب سنتی چینی از گل سرخ استفاده می شود. این گونه و گونه های دیگر برای مشکلات معده استفاده شده اند و برای کنترل رشد سرطان در حال بررسی هستند. [17] در پزشکی پیش از مدرن ، diarrhodon (Gr διαρροδον ، "ترکیب گلهای رز" ، از ῥόδων ، "گل رز" [18]) نامی است که به ترکیبات مختلفی گفته می شود که گلهای قرمز در آنها ماده تشکیل دهنده است.

هنر و نمادگرایی

مقاله اصلی: گل سرخ (نمادگرایی)

Codex Manesse با گل های رز روشن ، بین سالهای 1305 و 1340 در زوریخ به تصویر کشیده شده است. این آهنگ شامل عشق به زبان آلمانی میانه می باشد

The Roses of Heliogabalus توسط آلما-تادما (1888)

تاریخچه طولانی فرهنگی گل رز باعث شده است که از آن اغلب به عنوان نماد استفاده شود. در یونان باستان ، گل رز با الهه افرودیت ارتباط نزدیک داشت. [19] [20] در ایلیاد ، افرودیت از بدن هکتور با استفاده از "روغن جاودانه گل سرخ" [21] [19] محافظت می کند و ایبیکوس ، شاعر غزلی یونانی باستانی ، جوانی زیبا را ستایش می کند که می گوید افرودیت "او را در میان شکوفه های گل رز" شیر داد. [22] [19] قرن دوم میلادی ، پائوسانیاس ، نویسنده سفر یونانی ، گل سرخ را با داستان آدونیس مرتبط دانست و اظهار داشت که گل سرخ قرمز است زیرا افرودیت خود را بر روی یکی از خارهای آن زخمی کرده و گل را با خون خود لکه دار کرده است. [23] [19] کتاب یازده رمان رومی باستان "الاغ طلایی" ساخته آپولیوس شامل صحنه ای است که در آن الهه ایسیس ، که با ونوس شناخته می شود ، به شخصیت اصلی ، لوسیوس ، که به الاغی تبدیل شده است ، دستور می دهد تا از یک تاج گلبرگ گل سرخ بخورد. گلهای رز که بعنوان بخشی از یک مراسم مذهبی توسط یک کشیش پوشیده شده است تا بتواند انسانیت خود را بدست آورد. [20]

به دنبال مسیحی شدن امپراتوری روم ، گل رز با مریم مقدس شناخته شد. رنگ گل رز و تعداد گلهای دریافت شده نمادین است. [24] [25] [20] نماد گل سرخ در نهایت منجر به ایجاد تسبیح و سایر دعاهای عبادی در مسیحیت شد. [26] [20]

از سال 1400 ، فرانسیسیکن ها تاج تسبیحی از هفت شادی مریم مقدس داشتند. [20] در دهه های 1400 و 1500 ، کارتوس ها ایده رمز و رازهای مقدس مرتبط با نماد گل رز و باغ های گل رز را تبلیغ کردند. [20] نقاشی آلبرشت دورر به نام عید تسبیح (1506) ، مریم مقدس را به تصویر می کشد که گلهای گلدسته را برای پرستش کنندگان خود پخش می کند.

رزها نمادی از خانه های یورک و لنکستر در درگیری معروف به جنگ گل سرخ بود.

گل رز در هنر موضوعی مورد علاقه است و در پرتره ها ، تصاویر ، روی تمبرها ، به عنوان تزئینات یا عناصر معماری ظاهر می شود. Pierre-Joseph Redouté ، هنرمند و گیاه شناس بلژیکی متولد لوکزامبورگ به دلیل آبرنگ های دقیق گل ، به ویژه گل های رز ، شناخته شده است.

هانری فانتین-لاتور همچنین یک نقاش پربار از زندگی مرده ، به ویژه گلها از جمله گل رز بود. گل رز "Fantin-Latour" به نام این هنرمند نامگذاری شد.

دیگر امپرسیونیست ها از جمله کلود مونه ، پل سزان و پیر آگوست رنوار نقاشی هایی از گل های رز در میان آثار خود دارند.

در سال 1986 ، رئیس جمهور رونالد ریگان ، قوانینی را امضا کرد که گل سرخ [27] را به گل گل ایالات متحده تبدیل کند. [28]

آفات و بیماریها

مقاله اصلی: لیست آفات و بیماریهای گلهای رز

گل رز وحشی گیاه میزبان تعدادی از آفات و بیماری ها است. بسیاری از اینها روی گیاهان دیگر از جمله جنسهای دیگر Rosaceae تأثیر می گذارند.

گلهای رز معمولاً در معرض آسیب شدید آفات و بیماریهای حشرات ، گل مروارید و قارچ قرار می گیرند. در بسیاری از موارد نمی توان آنها را بدون درمان منظم برای کنترل این مشکلات ، به طور مفید پرورش داد.