به قلم: علیرضا تقوی نیا
علی لاریجانی رئیس سابق مجلس در گفتگوی ویژه خبری در شبکه خبر اظهار داشت: نباید در دام اسرائیل بیفتیم و عکس العمل غریزی و احساسی نشان دهیم.
در خصوص این اظهارات چند نکته باید ذکر شود.
مقام معظم رهبری بر خطای راهبردی و محاسباتی اسرائیل در تجاوز به ایران تاکید کردند و به صراحت خواستار واکنشی شدند که این ادراک و محاسبه غلط را تغییر دهد.
پرواضح بوده که تاکید امام خامنه ای بر پاسخی است که اسرائیل و دولتمردان جنگ طلبش را بر جای خود بنشاند.
در این شرایط که سپاه و ارتش آماده حمله به اسرائیل شده اند ، لزوم در دام اسرائیل نیفتادن که آقای لاریجانی آن را در صدا و سیما بیان می کند ، چه معنایی به ذهن مخاطب متبادر می سازد ؟
اسرائیل برای اولین بار پس از جنگ با صدام، به خاک ایران تعرض کرد ؛ در این شرایط اتفاقا عین عقلانیت است که جمهوری اسلامی شدیدترین و سخت ترین واکنش را نشان دهد تا حمله و تجاوز به تمامیت ارضی و امنیت ملی او عادی سازی نشود؛ اما ظاهرا آقای لاریجانی این حمله و مجموعه اقدامات اسرائیل را دامی می پندارد که نباید پاسخی احساسی و غریزی به آن داد.
اسرائیل پس از حدود ۱۴ ماه نبرد سنگین هنوز نتوانسته در غزه و لبنان به اهدافش برسد و وارد یک جنگ فرسایشی شده که تبعات اجتماعی ، سیاسی و نظامی وخیمی برای این رژیم در پی داشته است و اتفاقا طرفی که باید بترسد و حواسش را جمع کند، نتانیاهوست ؛ زیرا نظام تحت فرمان اوست که در دام جنگ فرسایشی جمهوری اسلامی ایران افتاده و هر چه دست و پا می زند نمی تواند از آن خلاصی یابد.
🔸️در این شرایط جناب لاریجانی از کدام دام اسرائیل صحبت می کنند ؟
شرایط میدانی به ضرر رژیم صهیونیستی است و در داخل رژیم نیز اختلافات سیاسی و جنگ قدرت بالا گرفته ؛ در این وضعیت نتانیاهو سعی دارد با گرفتن تصمیمات سخت و ریسک های سنگین ، اوضاع را به نفع خود تغییر دهد.
حال در این شرایط ضعف و بی عملی مدنظر آقای لاریجانی که در پوشش عبارات زیبایی همچون واکنش احساسی و غریزی به محاق می رود ، به سود اسرائیل خواهد بود یا به ضرر آن ؟ و آیا این سخنان خدای ناکرده (و البته بدون قصد و غرض)، تعارف زدن به اسرائیل برای ادامه تجاوزات و تجاسراتش و ایضا راحت کردن خیال نتانیاهو از عدم تبعات جنایت هایش در حق ملت و تمامیت ارضی ایران نیست؟
در مورد وضعیت سیاسی و عملکرد آقای علی لاریجانی سخن فراوان بوده و کافی است اظهارات اخیر او را در کنار مواضعش هنگام ریاست بر مجلس درباره تصویب ۲۰ دقیقه ای برجام سراسر خسارت و قانون پیوستن ایران به کنواسیون پالرمو بگذاریم تا به یک قضاوت روشن برسیم.
البته تا جایی که آقای لاریجانی اظهارنظرهای شخصی خود را در تلویزیون بیان کنند ، جای نگرانی وجود ندارد؛ اما ترس نگارنده از آن است که مبادا این مواضع، منتسب به نگاه و راهبرد کلیت نظام گردد.
