به قلم: سامان سفالگر
بر کسی پوشیده نیست روابط آمریکا و رژیم صهیونیستی ماهیتی راهبردی دارد و در تحولات یک ساله اخیر که صهیونیست ها با سیل قابل توجهی از بحران ها در حوزه های مختلف مواجه بوده اند، این آمریکا بود که به اشکال گوناگون به این رژیم کمک و سعی کرد مانع از نابودی آن شود.
در این زمینه برخی صاحب نظران بر این باورند رژیم صهیونیستی دارایی راهبردی ای برای آمریکاست و واشنگتن هرآنچه در توان دارد، برای محافظت از صهیونیست ها پای کار می آورد. در این راستا، شاهد انتشار آمارهایی قابل تأمل در زمینه بحران قابل توجه اقتصادی در اراضی اشغالی بوده ایم. آمارهایی که ظهور آنها ناشی از تحولات بیش از یک سال گذشته و اوج‌گیری درگیری های منطقه ای در غرب آسیا هستند.
طبق آنچه بانک مرکزی صهیونیست ها اعلام کرده، خسارت های جنگ غزه برای اقتصاد رژیم صهیونیستی بیش از 70 میلیارد دلار بوده است. در عین حال، بیش از 60 هزار شرکت صهیونیستی نیز تعطیل شده اند که این موضوع به صادرات این رژیم خسارت های سنگینی تحمیل کرده و کافی است توجه کنیم حدود نیمی از صادرات رژیم اشغالگر قدس به حیات و ادامه کارِ این شرکت‌ها وابسته بوده است.
جدای از این موارد، شمار قابل توجهی از نیروی کار فعال اقتصادی در اراضی اشغالی نیز به جبهه های جنگی اعزام شده اند و همین موضوع به بحران بزرگ برای اقتصاد صهیونیست ها تبدیل شده است. بگذریم که دو بندر اصلی در فلسطین اشغالی یعنی بنادر ایلات و حیفا نیز تا حد زیادی از دسترس خارج شده اند و فعالیت اقتصادی چندانی از مجرای آنها انجام نمی شود. به طور خاص بندر ایلات که اعلام ورشکستگی کرده و بندر حیفا نیز در نتیجه حملات موشکی و پهپادی حزب الله لبنان در آستانه ورشکستگی است. البته که این موارد تنها بخش های محدودی از خسارت های اقتصادی ای هستند که رژیم اشغالگر قدس در نتیجه تحولات یک سال اخیر متحمل شده است.
موضوع اصلی اینکه تداوم حیات این رژیم به اعتراف بسیاری از صاحب نظران و تحلیلگران، صرفاً به واسطه تزریق کمک های سنگین از سوی دولت آمریکا میسر است. در این رابطه، به تازگی اندیشکده آمریکایی واتسون در گزارشی معنادار فاش کرد، دولت آمریکا از ابتدای جنگ غزه تاکنون حدود 22 میلیارد دلار کمک مالی به رژیم صهیونیستی اعطا کرده است.
این عدد در نوع خود حدود 75 درصد هزینه های جنگی صهیونیست ها را در تحولات یک ساله اخیر پوشش داده و آمریکا به تازگی با تخصیص 1.8 میلیارد دلار اقدام به استقرار سامانه پدافندی تاد در فلسطین اشغالی کرده است. آمار و ارقامی که همگی با معانی قابل تأملی همراه هستند و در این رابطه به طور خاص می توان به سه نکته پرداخت:
نخست، اینکه آمارهایی از این دست نشان می دهند آمریکا در چارچوب تحولات جاری منطقه غرب آسیا در کجای کار ایستاده است. واشنگتن مدام سعی می کند خود را به مثابه بازیگر میانجی گر که به دنبال پایان دادن به جنگ و تنش است، معرفی کند. واقعیت این است، آمریکا به شدت از اشغالگران صهیونیست و جاه طلبی های آنها حمایت می کند و صرفاً ژست میانجی گرِ بی‌طرف می گیرد.
دوم، اینکه اقتصاد آمریکا با چالش ها و مشکلات اقتصادی جدی مواجه و کافی است توجه کنیم این اقتصاد بیش از 35 تریلیون دلار بدهی دارد و البته که گزارش های مختلف از مشکلات عدیده در اقتصاد آمریکا حکایت دارند. حال اینکه در چنین وضعیتی دولتمردان آمریکایی از جیب مالیات دهندگان این کشور اقدام به تخصیص کمک های سنگین به رژیم اشغالگر قدس می کنند، در نوع خود حامل پیام های معناداری برای آمریکایی هاست. مردمی که در ماه های اخیر بارها در قالب اعتراضات گوناگون از همدستی دولت خود با اشغالگران صهیونیست در زمینه ارتکاب جنایت علیه بشریت در نوار غزه اعلام شکایت کرده اند.
سوم، اینکه حمایت سنگین مالی و تسلیحاتی دولت آمریکا از رژیم اشغالگر قدس آن هم در شرایطی که این رژیم جنایت های مختلفی علیه مردم غزه و لبنان انجام داده است و می دهد، تا حد زیادی ادعاهای دور و دراز واشنگتن با محوریت حمایت از حقوق بشر و دموکراسی و دیگر اصول متعالی انسانی را نیز در عرصه بین المللی زیر سؤال برده است؛ معادله ای که می‌تواند به عینی ترین جلوه از افول موقعیت هژمونیک آمریکا تفسیر شود.
به همین دلیل است اینطور به نظر می آید آمریکایی ها به دنبال تحولات ماه های اخیر در غرب آسیا دیگر نمی توانند ادعاهای خود را با محوریت موقعیت برتر اخلاقیشان در جهان در قالب کلان‌گفتمان «رؤیای آمریکایی» و ترسیم کشورشان به عنوان مدینه فاضله بشری مطرح کنند.
