آخرین ویرایش: ۲۶ اسفند ۹۹
برای انتقال گربه‌هامون از ایران به اسپانیا، مدت‌ها جستجو کردم. اطلاعات آنلاین بسیار پراکنده و بعضا تاریخ گذشته بودن. با چند دامپزشک صحبت کردم، همه‌ی اطلاعات رو نداشتن. با دوستانی که سگ یا گربه‌شون رو از ایران بردن حرف زدم، اما قوانین و مقررات کشورها متفاوت بود. در نهایت با کنار هم گذاشتن تمام اطلاعات و تجربه خودم، فکر می‌کنم این احتمالا کامل‌ترین مطلب فارسیه که می‌تونه به کسی که در شرایط مشابهه کمک کنه و کمی از استرس و فشار روانی انتقال گربهاش به یک کشور دیگه کم کنه. این مقاله ممکنه در مورد سگ یا حیوانات دیگه هم کاربردهایی داشته باشه؛ اما بهتره در مورد جزییات هر گونه‌ی حیوان خودتون تحقیق و جستجو کنید.
در صورتی که اطلاعاتی نیاز دارید که در این مقاله نیست، برام بنویسید تا اگه بلد بودم اضافه کنم.
برای انتقال گربه از هر کشوری به کشور دیگه، مهم‌ترین مسئله وضعیت بیماری «هاری» در کشورهای مبدا و مقصده. به طول کلی این کشورها به سه دسته اصلی تقسیم می‌شن:
- دسته اول: کشورهایی که بیماری هاری در اون‌ها ریشه‌کن شده (مثلا استرالیا و نیوزیلند)
- دسته دوم: کشورهایی که هاری در اون‌ها تقریبا ریشه‌کن شده (مثلا اغلب کشورهای اروپا)
- دسته سوم: کشورهایی که بیماری هاری در اون‌ها ریشه‌کن نشده (مثلا ایران)
اگر بخواییم گربه رو بین کشورهایی که در یک دسته هستند جا به جا کنیم به کمترین مدارک و آمادگی نیاز داریم. مثلا انتقال گربه از تهران به استانبول، چون هر دو کشور از نظر شیوع بیماری هاری در یک گروه هستند. انتقال از دسته سوم به دوم و دوم به اول، نیاز به مدارک و آمادگی‌هایی داره که بهش خواهیم پرداخت. انتقال از دسته سوم به اول سخت‌ترین حالته و علاوه بر مدارک و آمادگی پیش از سفر، نیازمند قرنطینه شدن گربه در مقصده که بسته به کشور از سه تا شش ماه ممکنه طول بکشه. این قرنطینه طبعا برای گربه‌ها بسیار سخته و شاید انتقال گربه به آسیب روحی احتمالی که ممکنه براش ایجاد بشه نیارزه. بنابراین لازمه که تمام اطلاعات رو داشته باشید و با توجه به وضعیت روحی خودتون و گربه تصمیم بگیرید که آیا این استرس و فشار رو می‌خوایید بهش وارد کنید؟
علاوه بر کشورهای مختلف، ایرلاین‌ها هم قوانین متفاوتی برای سفر هوایی با حیوان دارند که می‌شه به شکل کلی به این دو دسته تقسیم‌شون کرد:
دسته دوم قوانینی دارند که ممکنه سالیانه عوض بشه و حتی ممکنه در وبسایت اون ایرلاین هم اطلاعات به روز نباشه (مثل اتفاقی که برای ما افتاد که در سایت ترکیش ایرلاین وزن رو با باکس ۸ کیلوگرم نوشته بود و پشتیبانی ایرلاین گفت حداکثر شش کیلوگرم و مجبور شدیم به یکی از گربه‌ها رژیم لاغری بدیم تا بتونه بیاد در کابین). بنابراین سعی کنید تمام اطلاعات رو پیش از خرید بلیط، با پشتیبانی ایرلاین مورد نظرتون چک کنید.
حیواناتی که مجاز به ورود به کابین هستند، بسته به ایرلاین متفاوت‌اند. اما به صورت کلی می‌شه گفت تقریبا تمام ایرلاین‌های دسته‌ی دوم، فارغ از وزن و جثه‌ی سگ، به سگ‌هایی که راهنمای نابینایان هستند و یا نقش آرامش‌دهنده به کسانی که بیماری یا ناراحتی خاص جسمی یا روحی دارند (با نامه‌ی تایید از پزشک) اجازه ورود به کابین می‌دن. معمولا برای این سگ‌ها باید یک صندلی جداگانه خریداری بشه.
در این ایرلاین‌ها ورود سایر حیوانات به کابین بستگی به وزن، جثه، سن و نژاد حیوان داره. تقریبا در تمام موارد، نوزادان زیر دوازده هفته به دلیل خطراتی که براشون ایجاد می‌شه، اجازه سفر هوایی ندارند. وزن گربه یا سگ باید زیر هشت کیلوگرم باشه. اما این عدد هم ثابت نیست و نمی‌شه با اطمینان گفت قطعا هشت کیلوگرم و برای بعضی ایرلاین‌ها ممکنه حداکثر شش کیلوگرم باشه. اما در نهایت این مسلمه که به جز سگ‌های راهنما و همراه، حیوانی که بالای هشت کیلوگرمه نمی‌تونه داخل کابین حمل بشه.
نکته بامزه‌ای که دیدم اینه که در برخی ایرلاین‌های عربی مثل قطر و امارات، به جز سگ‌هایی که گفتم، ورود شاهین و عقاب هم به کابین مجازه. اما باید در طول سفر چشم‌بند داشته باشه تا نترسن.
چیپ‌گذاری:
چیپ مثل یک بارکد هویتی برای حیوانی که قصد جابه‌جاییش رو داریم عمل می‌کنه. تمام مدارک باید با شماره‌ی همین چیپ مشخص شده باشند و در فرودگاه مقصد، برای صدور اجازه‌ی ورود، یکی بودن شماره‌ی این چیپ با مدارک رو بررسی می‌کنند.
چیپ با سرنگ زیر پوست حیوان تزریق می‌شه در جایی از بدن که دسترسی بهش براش سخته (مثلا پشت گردن) و درد نسبتا زیادی داره. بهتره برای تزریق پیش دامپزشکی برید که حرفه‌ایه و بهش اعتماد دارید تا حیوان کمترین استرس رو داشته باشه. پیش از رفتن پیش دامپزشک بهش اطلاع بدید که چیپ رو آماده کنه. پس از تزریق نیاز به مراقبت خاصی نیست و درد یکی دو روز بعد از بین می‌ره.
شناسنامه:
شناسنامه‌ی حیوان (دفترچه‌ای که تاریخچه‌ی واکسن‌ها و داروها رو داره) باید کاملا انگلیسی باشه و تمام تاریخ‌ها به میلادی نوشته شده باشند. اگر شناسنامه‌ای که درحال حاضر دارید فارسیه یا تاریخ‌های شمسی داره، از دامپزشک بخوایید که یک نسخه‌ی انگلیسی براتون تهیه کنه.
واکسن هاری و آزمایش خون:
برای ورود به کشور مقصد، لازمه که حیوان شما آزمایش خونی داده باشه که ثابت کنه بیماری هاری نداره و این آزمایش باید به تایید یک آزمایشگاه که مورد تایید کشور مقصده برسه. آزمایشگاه مورد تایید برای ورود به اتحادیه‌ی اروپا، یک آزمایشگاه آلمانیه. بنابراین دامپزشک شما یا آزمایشگاه دامپزشکی‌ای که بهش مراجعه می‌کنید، از حیوان خون می‌گیره و نمونه رو تحت شرایط کنترل شده و با هواپیما، به آزمایشگاه آلمانی می‌فرسته. پس از مشخص شدن نتیجه، آزمایشگاه آلمانی یک ایمیل حاوی نتیجه آزمایش برای آزمایشگاه شما می‌فرسته و مدتی بعد هم نسخه‌ی کاغذی نتیجه به دست آزمایشگاه می‌رسه. این نتیجه آزمایش یکی از مهم‌ترین مدارکیه که شما برای ورود به کشور مقصد لازم دارید و تمام مراحل بالا در واقع برای گرفتن همین ورق کاغذه.
به صورت تقریبی، حدود پنج هفته تا رسیدن نسخه کاغذی آزمایش به دست شما طول می‌کشه. ایمیل نتیجه حدود یکی دو هفته زودتر می‌رسه و ممکنه همون ایمیل هم توسط کشور مقصد قابل قبول باشه، اما به نظر من بهتره ریسک نکنید.
این نتیجه به دو صورت منقضی می‌شه: یکسال از تاریخ صدورش گذشته باشه یا دوز جدید واکسن هاری تزریق شده باشه. در واقع شما باید سعی کنید تاریخ انجام آزمایش خون رو جوری تنظیم کنید که بین دو نوبت تزریق واکسن هاری حیوان باشه. این نکته رو هم در نظر بگیرید که بین تزریق آخرین واکسن و گرفتن نمونه خون، باید حداقل سه هفته فاصله باشه تا نتیجه تحت تاثیر قرار نگیره.
بنابرین شناسنامه رو بررسی کنید و اگر تاریخ دوز بعدی واکسن هاری حیوان نزدیک به تاریخ سفر شماست، ابتدا واکسن رو بزنید، سپس سه هفته صبر کنید و بعد آزمایش خون رو بدید.
نکته: با توجه به این‌که یک سرنگ نسبتا بزرگ از پای گربه خون می‌گیرند، فرآیند مقداری طولانیه و مخصوصا اگه گربه‌ی استرسی یا پرخاشگری دارید، برای آسیب نرسیدن به گربه، حتما به یک دکتر با تجربه و حرفه‌ای مراجعه کنید. اطلاعات دکتر خودمون رو آخر متن نوشتم.
اگه بخوام مراحل رو زمان‌بندی کنم یک همچین چیزی خواهیم داشت:
روز اول: برای چیپ‌گذاری، زدن آخرین دوز واکسن هاری (در صورت لزوم) و دادن شناسنامه به دامپزشک جهت ترجمه به انگلیسی. تمام این کارها رو می‌تونید با هماهنگی با دامپزشک‌تون در یک روز انجام بدید.
سه هفته بعد: آزمایش خون.
حدود سه هفته بعد: رسیدن نسخه ایمیلی نتیجه آزمایش.
دو هفته بعد: رسیدن نسخه کاغذی نتیجه آزمایش.
توی این فاصله می‌تونید ایرلاین مناسب رو انتخاب کنید، باکس مناسب بخرید و حیوان رو آماده سفر هوایی کنید.
این هزینه‌ها مربوط به تجربه‌ی منه و ممکنه در جاهای مختلف متفاوت باشه. همراه با تاریخ:
- چیپ‌گذاری: اسفندماه ۹۸ حدود صد و پنجاه هزار تومان.
-ترجمه شناسنامه: اسفندماه ۹۸ صدهزار تومان.
گرفتن خون: اسفندماه ۹۸ صدهزار تومان و شهریور ۹۹ صد و پنجاه هزار تومان (به دلیل کرونا و بسته شدن پروازها به آلمان ما متاسفانه مجبور شدیم دوباره خون بگیریم از گربه‌ها، نمونه‌ی اول خراب شد).
هزینه آزمایشگاه آلمانی همیشه ثابته: صد دلار نقدی که می‌ذارن کنار بسته‌ی خون و می‌فرستن آلمان!
دامپزشک ما در ایران دکتر ایمان معماریان بود که گربه‌هامون همیشه کمترین میزان استرس رو موقع مراجعه بهش داشتند.
برای آزمایش خون به آزمایشگاه تهران‌آزما شعبه‌ی سعادت‌آباد رفتیم. اگر به این آزمایشگاه مراجعه کردید حتما بخوایید که خانم دکتر چگینی کار گرفتن خون رو انجام بدن. بسیار حرفه‌ای هستن و گربه دچار کمترین استرس می‌شه.
امیدوارم این نوشته کمک کننده باشه و کمی از استرس شخصی که قصد سفر (و مهاجرت) با گربهاش رو داره کم کنه. لطفا هر سوالی دارید کامنت بذارید، اگر بلد باشم جواب می‌دم. اگر اشتباه یا اطلاعات نادرستی در این نوشته دیدید هم لطفا بهم بگید تا اصلاح کنم.
سعی می‌کنم در آینده‌ی نزدیک یک راهنما در مورد خرید باکس و آماده کردن گربه برای سفر هوایی و مراحلی که در فرودگاه طی می‌شه هم بنویسم.
اما فعلا این نکته‌ی خیلی مهم رو بگم که در بعضی از فرودگاه‌ها باید گربه رو داخل باکس، از زیر دستگاه کنترل رد کنید و در بعضی‌ها باید گربه رو از باکس در بیارید و در بغل خودتون از بخش امنیت رد بشید (مثلا فرودگاه استانبول). اگر قراره گربه رو زیر دستگاه بذارید حتما حتما بگید که اشعه رو خاموش کنن و اگر احیانا قبول نکردند (مثلا حفاظت سپاه فرودگاه امام) بگید که می‌خوایید مدیر بالادستی رو ببینید. در مورد ما این تهدید کارساز شد و خاموش کردن.
