پادشاهان بسیاری در تاریخ ایران حکومت کرده اند. اما آیا کدام یک از این حاکمان جزو بهترین پادشاهان ایران بودند؟ جواب دادن به این سوال با توجه به اطلاعات تاریخی موجود زیاد سخت نیست. در واقع بهترین حاکمان ایران زمین کسانی هستند که مردم در مورد آن ها و کارهایی که انجام داده اند احساس خوشایندی دارند و از این پادشاهان به نیکی یاد می کنند. با ما همراه باشید تا با نگاهی گذرا به تاریخ برترین پادشاهان ایران را معرفی کنیم و در مورد زندگی آن ها اطلاعات بیشتری کسب کنیم.
کوروش بزرگ که در قرآن از او با نام ذوالقرنین یاد شده، یکی از حاکمان توانا و قدرتمند در دوره هخامنشیان بوده است. این پادشاه بنیانگذار امپراتوری هخامنشی و طی سال های 529 تا 559 بر مسند قدرت نشست. پادشاهی او با فتح امپراتوری ماد، لیدیا و در نهایت نو بابلی ریشه دوانید. در دوران 30 سال حکومت کوروش کارهای زیادی انجام گرفت که از مهمترین آن ها می توان به دستاوردهایش در تنظیم منشور آزادی و حقوق بشر، قدرت استراتژیک مسائل نظامی و همچنین تأثیرش بر تمدن های شرق و غرب نام برد. این پادشاه بزرگ بعد از فتح هر منطقه به آداب و رسوم و مذهب آن کشور احترام می گذاشت که همین امر دلیل محبوبیت فراوانش در بین مردمان آن زمان بود. سرانجام کوروش در درگیری با ایرانیان شمالی (سکاها) جان باخت.
داریوش فردی توانا و خردمند بود. اونسبت به سایر ادیان و فرهنگ ها با ملایمت برخورد می کرد. در زمان فرمانروایی داریوش کار های زیادی از جمله آموزش، کاشت جنگل، ساختن جاده، ساختن کاخ بزرگ تخت جمشید صورت گرفت. این پادشاه همچنین در لشگر کشی ها هم موفق بود و توانست سرزمین های بسیاری را تحت تسلط خود بگیرد. داریوش با توجه به انجام دادن کار های فراوان و همچنین گسترش مرز های امپراتوری، محبوبیت فراوانی در میان مردم به دست آورد. این فرمانروا را معمار امپراتوری هخامنشیان و همچنین یکی از بزرگترین پادشاهان تاریخ می نامند.
یکی از مهمترین اقدامات انوشیروان اصلاحات مالیاتی بود. این موضوع باعث شد تا درآمد دولت افزایش یابد و قدرت بیشتری داشته باشد. نکته جالب در مورد مالیات این بود که افراد زیر 20 و بالای 50 از دادن مالیات معاف می شدند. این برنامه که هم به سود مردم بود هم مشکلات دولت را به صورت چشم گیری کاهش داده بود، تا زمان اسلام ادامه داشت. یکی دیگر از کارهای انجام شده توسط انوشیروان این بود که کشور را به چهار قسمت تقسیم کرد و هر قسمت را زیر نظر یک سپهبد اداره می کرد. این کار بررسی به امور هربخش را راحت تر کرده بود.
شاپور اول کسی که توانست روم را شکست دهد، امپراتورش (والریان) را اسیر کند و تا پایان عمر در زندان نگه دارد. این موضوع برای سنگ تراشان به قدری حائز اهمیت بود که زمان زیادی صرف کشیدن نقش آن کردند.
شاپور دوم طولانی ترین سلطنت تاریخ ایران را در میان فرمانروایان دارد. او با 70 سال حکومت توانست مجموعه اوستا، متون مقدس دین زرتشت را کامل کند. همچنین شهری ساخت و تمام اسرای روم را به آنجا منتقل کرد. این پادشاه در زمینه نبردها هم موفق بود و دست گرجی ها، اعراب و هون ها را از تسخیر ایران کوتاه کرد.
سیزدهمین پادشاه اشکانی یکی از حاکمان نامدار این دوران است. او توانست شکست سنگینی را به رومیان متحمل کند و در نبردی نابرابر با لشکری 10 هزار نفری توانست، لشگر 50 هزار نفری روم را شکست بدهد. این پادشاه تنها 19 سال در مسند قدرت بود.
نادر شاه افشار کسی که سلسله افشاریه را بنا کرد و با نبوغ نظامی و رشادت های بی بدیل دست اشغالگران را از خاک ایران کوتاه کرد. نادر شاه افشار را می توان یکی از محبوب ترین حاکمان ایران دانست. او بعد از باز پس گیری اصفهان از دست افغان ها بر مسند قدرت نشست. نادر شاه در دوران 12 سال حکومت خود توانست هرات و دهلی را در اختیار خود بگیرد واوضاع ایران را آرام کند. همچنین در این مدت 3 بار با عثمانی ها وارد جگ شد که هر بار چند شهر را به تصرف خود درآورد.
کریم خان زند پس از ترور نادر شاه با شورشیان مقابله کرد و همه آن ها را شکست داد. سپس شاه اسماییل سوم را بر تخت پادشاهی نشاند و خود را نایب السلطنه خواند. در اصل قدرت اصلی در دستان کریم خان بود. او تمام ایران را به جزخراسان که نوه نابینای نادر شاه به آن حکومت می کرد در اختیار خود گرفت. از جمله اقدامات کریم خان می توان به انتخاب شیراز به عنوان پایتخت، ساخت بناهای بسیار شیراز، آباد کردن ایران بعد از 40 سال جنگ، برداشتن بار های سنگین مالیاتی از دوش کشاورزان و استفاده از شاعران و دانشمندان در پایتخت و استفاده از هنر آن ها، اشاره کرد.
کلام آخر:
همانطور که می دانید تاریخ همیشه تکرار می شود. به همین خاطر دانستن این که گذشتگان ما چگونه زندگی کردند می تواند برای ما بسیار مفید باشد و در زندگی راه گشای ما باشد. بنابرین پیشنهاد می کنیم تاریخ را مطالعه کنید و از اتفاق های آن درس بگیرید. اگر در مورد این مقاله نظری دارید با ما به اشتراک بگذارید.