بسم الله الرحمن الرحیم.
خیلیها حوصله خواندن کتابهای علمی و سیاسی را ندارند. طبیعی هم هست؛ این کتابها تمرکز و حوصلهی زیادی میطلبد، و در عین حال، پیدا کردنشان به اندازهی خواندنشان طاقتفرسا ست. در این میان، مستندها میتوانند به خوبی این خلا را پر کنند. مستند، از آنجا که شبیه به فیلم است، تمرکز زیادی نمیطلبد؛ چون زماندار است حواس بیننده در میانش پرت نمیشود؛ و حوصلهسرنبرتر از کتاب است.
مستند «مادرکشی»، به یکی از بزرگترین و مغفولترین مشکلات کشور میپردازد؛ بحران آب. مادرکشی جنبههای سیاسی و فرهنگی بحران آب را بررسی میکند. نکتهی مثبت این مستند، جدای از جنبههای هنری آن، ریشهیابی موضوع است و توجه به موضوعات مهم، و عدم گرایش سیاسی سازنده.
الان میگویید کی حالش را دارد. غلط... که یعنی اشتباه کردید. برای شناختن مشکل به این مهمی که در کشورتان هست یک ساعت نمیتوانید وقت بگذارید؟
پینوشت ۱: یک جایی دیدم بیلبورد زدهبود پانزده دقیقه زیر دوش n لیتر آب را هدر میدهد. آخر مرد حسابی، کی پانزده دقیقه زیر دوش میایستد؟
پینوشت ۲: باز هم در تلویزیون شنیدم اگر تهرانیها پنج دقیقه مدت زمان دوش گرفتنشان را کم کنند آب مورد نیاز n نفر در کشور تامین میشود. شما را نمیدانم، ولی من اگر پنج دقیقه مدت زمان دوش گرفتنم را کم کنم مدت زمانش از حیطه اعداد حسابی خارج میشود و دیگر به جای یک آدم حسابی، یک آدم صحیح میشوم!
پینوشت ۳: جدا اگر کسی این قدر آب مصرف میکند بس کند لطفا.
پینوشت ۴: تازه دارم کسانی که ده کیلو پینوشت مینویسند را درک میکنم!
پینوشت ۵: این را بازنشر کنید تا مردم کشورتان را با زوایای این بحران منحوس آشنا کنید. ما هم معروف شویم. هاهاهاها!
