داستان دلالی دارو در ایران و تاسیس اولین داروخانه شبانه روزی
در بازار دارو، «شبانهروزی» بودن ساعتهای فعالیت داروخانهها، یک مزیت رقابتی است. اما شاید ندانید چه داستانی پشت اولین داروخانهی شبانهروزی ایران است:
سایهی سنگین و سیاه دلالها در بازار دارو همیشه با بر هم زدن نظم در توزیع و دسترسی به داروهای حیاتی، قحطی و گرانی همراه بوده. البته به جز یک بار که حضور «دلال دارو» فرصتی برای پیشرفت در ارائهی «خدمات دارویی» ایجاد کرده است:
در حدود دههی ۲۰ شمسی یک داروساز ایرانی برای کوتاه کردن دست دلالها شب و روز در فضای داروخانهی شخصیاش ترکیبهای جدید دارویی ایجاد میکرد تا با تولید بیشتر دارو، بتواند سود کم فروش خود را جبران کند.
این داروساز آرسن میناسیان است که به او لقب مسیح گیلان را هم دادهاند. وقتی کار میناسیان گل کرده بود، دلالها از او دارو را به قیمت کم میخریدند و در بازار با سود خوبی میفروختند. او که نمیخواست با افزایش قیمت دارو، پابهپای دلالها در بازار فعالیت کند، برای جبران سود و جذب مشتریان بیشتر تلاش کرد تولید داروها را بیشتر کند. برای همین مجبور بود ساعتهای بیشتری را در داروخانه حضور داشته باشد.
این شد که میناسیان تصمیم گرفت در زمان شب تا صبح که مشغول به کار داروسازی است، کرکرهها را بالا نگه دارد و پاسخگوی مراجعه کنندگان باشد. به این ترتیب اولین داروخانهی شبانهروزی ایران در مرکز شهر رشت تاسیس شد و همین سنگ بنای فعالیت شب تا صبح داروخانهها را پایهگذاری کرد.
احتمالا این تنها باری است که دلالی دارو در ایران به نفع مردم تمام شده. هوشمندی میناسیان، کار را به جایی رساند که به جای افزایش قیمت، زمین بازی عوض شد. دلالهایی که تا پیش از این میخواستند میناسیان را از میدان به در کنند، به دلیل افزایش ساعتهای کاری او و استقبال مردم، از آن عقب ماندند.