«کودک درون، کودک خردسالی است که در درون همه ماست. این کودک <خود> خود ماست که به ما انرژی میدهد، شور، نشاط و سرزندگی ما به او مرتبط است، احساسات ما به او گره خورده است، و تخیل، خلاقیت، شهود و غرایز طبیعی ما در پیوند با اوست.
این کوچولوی درون وقتی مورد بیتوجهی قرار میگیرد و صدمه میبیند خود را در لایهای میپوشاند و از دید دیگران مخفی میسازد، وقتی او (احساسات خود) را انکار میکنید، در جایی، در عمیقترین سطح روان پنهان میشود و با این کار، شما مشکلات جسمانی و روانپزشکی از جمله افسردگی و اضطراب را تجربه خواهید کرد. زندگی یکنواخت و کسل کننده، روحیه غمگین و خلق پایین همگی از غیبت این دوست درونتان حکایت دارند
