بهقطع، او منتظراست؛ اینسوال را از خود پرسیده وجواب بدهید!
امروز (ایناواخر..تواین سال ...تواین هفته..از وقتی که ....) دارم با خودم چهکار میکنم؟
بگذارید بگویم چگونه باید پاسخداد و برآیندی هم مشاهدهکرد.
غالبا این سوال حس منفی را منتقل میکند، چون من به آن کلمه(دارم) را اضافه کرده ام تا پاسخ شما به آن کاری باشد که مدتهاست او را در آن غرق کردهاید، باشد. اگر با خواندن این سوال حس بدی به شما منتقل شد باید بگویم پس خودتان به وضوح میتوانید تک بعدی بودن را در زندگیتان ببینید!
شما اولین گام خود را در اینمسیر برداشتید!!! (اگر شما پاسخ خود را قبول کرده و اکنون برآیند را میخواهید!)
هرچه انجام دادهاید را در همانلحظه بگذارید و به حال سفر کنید. بگذارید آنها از اینجا به بعد خودشان تکی در صحنه بازی کنند؛ چرا که زندگی همیشه منتظر است تا شما صحنه ای جدید بخواهید و برگردید به نقش خودتان!
گام بعدی اولویتبندی توسط خودتان است. چرا توسط خود؟ چون زمانی که با جواب این پرسش دچار ابهام میشوید یعنی کس دیگری برایتان برنامهریزی کردهاست..حتی اگر آن کس خودتان بودهباشید هم ما با هم صحبت کردیم که او را در گذشته بگذارید ...آرام بگذاریدش و حتی دستی هم بر سرش کشیده و حالا اینجا باشید..
اصل برنامهریزی ، اولویت بندیست. زیرا شما برنامه را میچینید که که در پایان روز با وجود خستگیتان ،لیستی بلندبالا در دستانتان نباشد! در اولویت بندی باید مداد و کاغذ را برداشته و کارهای عقب ماندهتان را بنویسید.
از جمله:
مهارت هایی که قصد یادگرفتن یا ادامه دادنشان را دارید .
پروژههایی که دیر یا زود در اتاقتان را کوبیده و زودتر انجام دادنشان دستتان را برای بقیه باز میکند.
عادتهای(مفید و جدایی ناپذیر) فراموش شدهتان مانند : مطالعه ، پادکست ،نوشتن، گپی با یک فنجان قهوه با خودتان ......... .
و بسی دگر که باید بعد از نوشتنشان اکنون بسنجید:
کدام یک در آیندهتان تاثیر مستقیم دارد و کدام یک جزو اهداف احتمالی شما یا مهارتی بودهاست که زمانی برای پرکردن زمانتان به آن روی اوردهبودید .
توجه کنید که در برنامهریزی همگی کارها خواسته شما نیستند و همین باعث میشود شما در پایان روز لیستی با کارهایی که خارج از اراده شما برای حذف کردنشان بوده روبهرو شوید!!!
قرار را براین نگذارید که قرار است از همان اول و همواره، تما مربع های لیستتان تیک بخورد!( حتما مربع ها یا دوایری بگذارید برای تیک زدن ! چرا که ما انسانها از تیک زدن و بستن پرونده هایمان لذت میبریم!)
سخن پایانی ←←←← قطعا باید بنویسید! خط بزنید! انجام ندهید! خود را با انجامشده ها تشویق کرده تا به اصول شخصیسازی شدهتان برسید. آنها منتظر شما هستند!