به گزارش پایگاه اطلاع رسانی احناف خواف، دکتر احمد قشلان استاد معهد الفتح الاسلامی دمشق سوریه، در مراسم نشست صمیمی اساتید و فارغ‌التحصیلان حوزه علمیه احناف خواف پیرامون ویژگی‌های طالب العلم و دعوتگری به ایراد سخن پرداخت.
دکتر قشلان در آغاز سخن، ضمن عرض تقدیر و سپاس از مولانا حبیب الرحمن مطهری و مولانا سید ابراهیم فاضلی بابت فرصت حضور در این نشست گفت: بسیار خرسندم که در این مراسم باشکوه و در این شهر مبارک و در جمع شما فارغ‌التحصیلان حوزه علمیه احناف خواف قرار گرفته‌ام. خداوند را شاکر و سپاسگزارم بخاطر نعمت‌هایی که به ما ارزنده داشته است و از تمامی اساتيد، علما و تمامی دست‌اندرکاران سپاسگزارم که اسباب این جلسه را فراهم کردند.
استاد معهد الفتح دمشق خاطر نشان کرد: بدون شک علم، قلب و روح انسان را زنده می‌کند. علم، سبب هدایت و راهنمایی است. علم، بهترین فضیلت و برترین اعمال است. علم، با ارزش‌ترین چیزی است که انسان می‌تواند آن را داشته باشد. و چنانچه مادر گرانقدر عطاء بن ابی رباح در مورد علم به فرزند خود گفت: فرزندم، اگر خواستار دنیا بودی، پس به فراگیری علم مشغول باش؛ و اگر خواستار آخرت بودی بازهم مشغول فراگیری علم باش و اگر هر دو را باهم خواستی بازهم مشغول فراگیری علم و دانش باش.
ایشان افزود: دعوت به سوی خداوند جایگاه بسیار والایی دارد؛ زیرا کار پیامبران است. خداوند به رسول الله دستور داد تا بگوید: قل هذه سبيلي أدعو إلى الله على بصيرة أنا و من اتبعني(این راه من است و من و پیروانم، و با بصیرت کامل، همه مردم را به سوی خدا دعوت می‌کنیم). پیامبر نیز فرمودند: پیام مرا برسانيد اگر چه یک آیه باشد. طالب العلم هرگز نباید در موضوع دعوت و تبلیغ کوتاهی کند؛ زیرا، تا روز قیامت دعوت به سوی خدا، راه و رسالت ماست. طالب العلم اگرچه مقداری اندکی هم علم داشته باشد، بازهم باید علم خود را به دیگران برساند.
دکتر قشلان ادامه داد: اگر طالب العلم به مرتبه و مقام علما برسد، باید در نشر علم و دعوت بیشتر تلاش کند و مسئولیتی که بر دوش اوست را بطور کامل، ادا کند. طالب العلم واقعی کسی است که علم او با عمل و اصلاح و نصیحت دیگران یکی باشد. طالب العلم، دعوتگر به سوی خداست، در هر شرایطی از نصیحت دست نمی‌کشد، در هر مجلسی مانند یک معلم نقش آفرینی می‌کند. طالب العلم، سبب اصلاح دیگران است و هر کجا باشد تاثیری مفید در دیگران دارد.
استاد معهد الفتح تصریح کرد: طالب العلم، همت والایی دارد. خداوند اساتید ما را رحمت کند که با این سخنشان ما را به سوی علم و دانش تشويق و ترغیب می‌کردند: خداوند بواسطه یک طالب با همت، امت را از خواب غفلت بیدار می‌کند.
