میتوانیم آن را سادهتر کرده و به صورت زیر بنویسیم:
از آنجایی که سی شارپ به بزرگی و کوچک بودن حروف حساس است میتوان از این خاصیت برای تعریف چند متغیر همنام ولی با حروف متفاوت (از لحاظ بزرگی و کوچکی) برای تعریف چند متغیر از یک نوع استفاده کرد مانند:
int num1; int Num1; int NUM1;
میتوان فورا بعد از تعریف متغیرها مقادیری را به آنها اختصاص داد. این عمل را مقداردهی می نامند. در زیر نحوه مقدار دهی متغیرها نشان داده شده است:
data_type identifier = value;
به عنوان مثال:
int myNumber = 7;
همچنین میتوان چندین متغیر را فقط با گذاشتن کاما بین آنها به سادگی مقدار دهی کرد:
data_type variable1 = value1, varaible2 = value2, ... variableN, valueN;
به عنوان مثال:
int num1 = 1, num2 = 2, num3 = 3;
تعریف متغیر با مقدار دهی متغیرها متفاوت است. تعریف متغیر یعنی انتخاب نوع و نام برای متغیر ولی مقدار دهی یعنی اختصاص یک مقدار به متغیر.
در زیر نحوه اختصاص مقادیر به متغیرها نشان داده شده است:
num1 = 1; num2 = 2; num3 = 3.54; num4 = 4.12; boolVal = true; myChar = 'R'; message = "Hello World!"
به این نکته توجه کنید که شما به متغیری که هنوز تعریف نشده نمیتوانید مقدار بدهید. شما فقط میتوانید از متغیرهایی استفاده کنید که هم تعریف و هم مقدار دهی شده باشند. مثلا متغیرهای بالا همه قابل استفاده هستند. در این مثال num1 و num2 هر دو تعریف شدهاند و مقادیری از نوع صحیح به آنها اختصاص داده شده است. اگر نوع داده با نوع متغیر یکی نباشد برنامه پیغام خطا میدهد.
به متد ()WriteLine در خطوط زیر توجه کنید. این متد دو آرگومان قبول می کند. آرگومان ها اطلاعاتی هستند که متد با استفاده از آنها کاری انجام میدهد. آرگومانها به وسیله کاما از هم جدا میشوند. آرگومان اول، یک رشته قالب بندی شده است و آرگومان دوم مقداری است که توسط رشته قالب بندی شده مورد استفاده قرار می گیرد.
Console.WriteLine("num1 = {0}", num1); Console.WriteLine("num2 = {0}", num2); Console.WriteLine("num3 = {0}", num3); Console.WriteLine("num4 = {0}", num4); Console.WriteLine("boolVal = {0}", boolVal); Console.WriteLine("myChar = {0}", myChar); Console.WriteLine("message = {0}", message);
اگر به دقت نگاه کنید رشته قالب بندی شده دارای عدد صفری است که در داخل دو آکولاد محصور شده است. البته عدد داخل دو آکولاد میتواند از صفر تا n باشد. به این اعداد جانگهدار (Placeholder) می گویند. این اعداد بوسیله مقدار آرگومان بعد جایگزین میشوند.
به عنوان مثال جانگهدار {0} به این معناست که اولین آرگومان (مقدار) بعد از رشته قالب بندی شده در آن قرار می گیرد.
متد ()WriteLine عملا میتواند هر تعداد آرگومان قبول کند اولین آرگومان همان رشته قالب بندی شده است که جا نگهدار در آن قرار دارد و دومین آرگومان مقداری است که جایگزین جانگهدار میشود. در مثال زیر از چهار جا نگهدار استفاده شده است:
Console.WriteLine("The values are {0}, {1}, {2}, and {3}.", value1, value2, value3, value4);
جا نگهدارها از صفر شروع میشوند. تعداد جانگهدارها باید با تعداد آرگومان های بعد از رشته قالب بندی شده برابر باشد. برای مثال اگر شما چهار جا نگهدار مثل بالا داشته باشید باید چهار مقدار هم برای آنها بعد از رشته قالب بندی شده در نظر بگیرید. اولین جا نگهدار با دومین آرگومان و دومین جا نگهدار با سومین آرگومان جایگزین میشود. در ابتدا فهمیدن این مفهوم برای کسانی که تازه برنامه نویسی را شروع کرده اند سخت است، اما در درس های آینده مثال های زیادی در این مورد مشاهده خواهید کرد.
شاید به این نکته توجه کرده باشید که ما زمان فراخوانی متد ()WriteLine و قبل از Console، کلمه System را ننوشتیم چون در خط 1 و در ابتدای برنامه این کلمه را در قسمت تعریف فضای نام وارد کردیم.
using System;
این دستور بدین معناست که ما از تمام چیزهایی که در داخل فضای نام System قرار دارند، استفاده میکنیم. پس به جای اینکه جمله زیر را به طور کامل بنویسیم:
System.Console.WriteLine("Hello World!");
میتوانیم آن را ساده تر کرده و به صورت زیر بنویسیم:
Console.WriteLine("Hello World");
در مورد فضای نام در درسهای آینده توضیح خواهیم داد.