داکت اسپلیت (اسپلیت کانالی) یکی از رایجترین سیستم های تهویه مطبوع در سطح جهان است، این سیستم همانند اسپلیت دیواری از یک واحد داخلی (هواساز) و یک واحد خارجی (کندانسور) تشکیل شده است که توسط لوله های مسی به یکدیگر متصل می گردند. سرمایش و گرمایش در سیستم داکت اسپلیت توسط هواساز با مکش هوای داخلی انجام می پذیرد.
برای طراحی کانال های هوا در دستگاه داکت اسپلیت باید موارد زیر رعایت شود.
نحوه عملکرد سیستم سرمایش و گرمایش داکت اسپلیت
اسپلیت کانالی از دو قسمت مجزا به نام هوارسان و کندانسینگ یونیت تشکیل شده که توسط دو لوله مسی به یکدیگر متصل شده که سرمایش مورد نیاز را از طریق گاز فریون وکمپرسور تامین می کند.لازم به ذکر است که نوع کمپرسوردستگاه از نوع اسکرول می باشد. و سیستم گرمایش این اسپلیت کانالی نیز از طریق کویل آبگرم تامین می شود. پس از مکش هوای داخل واحد و فیلتراسیون توسط دستگاه مذکور، عمل سرمایش یا گرمایش روی هوای ورودی صورت پذیرفته و هوای سرد و گرم نهایی از طریق یک کانال افقی( مشابه کانال کولر) و البته در ابعاد کوچکتر به فضاها منتقل می گردد. قابل توجه است که کلیه کانالها فقط در سقف کاذب اپارتمان خواهد بود و به صورت عمودی تا پشت بام حرکت نخواهد کرد و دریچه های تعیین شده برای خروجی های مد نظر بنا به cfm مورد نیاز طراحی و اندازه گیری خواهد شد که عامل این سنجش با گیجی به نام داکتیلاتور می باشد.
تفاوت داکت اسپلیت اینورتر و معمولی
از مهمترین و عمده ترین تفاوت های داکت اسپلیت اینورتر و معمولی می توان به نوسان دمایی آنها اشاره کرد. کمپرسور با متراکم کردن گاز مبرد درون محفظه و پس از خنک شدن از طریق لوله های مبرد به هواساز یا همان اواپراتور منتقل می شود. زمانی که دمای اتاق گرم تر میشود سیستم کمپرسور دوباره راه اندازی شده و همین ترتیب در حال چرخش است و ادامه دارد. یعنی داکت اسپلیت معمولی به طور مداوم خاموش و روشن می شود. اما در مدل های اینورتر، سیستم اینورتر از خاموش و روشن شدن های مکرر دستگاه جلوگیری می کند. لذا در مصرف انرژی حدود 70 درصد صرفه جویی می گردد.
یکی از موارد تفاوت داکت اسپلیت اینورتر و معمولی در میزان مصرف انرژی آنها می باشد. داکت اسپلیت معمولی به دلیل خاموش و روشن شدن های مکرر برق زیادی مصرف کرده و برای سیکل تبرید نیاز به انرژی زیادی دارد. اما در مدل های اینورتر به دلیل عملکرد پیوسته کمپرسور عدام خاموش و روشن شدن های مکرر دستگاه برق کمتری مصرف می نماید. با این حال برای کاهش مصرف انرژی در زمستان از کویل آبگرم و اتصال آن به پکیج و موتورخانه استفاده می شود.
یکی دیگر از تفاوت های داکت اسپلیت اینورتر و معمولی تفاوت در گاز مبرد آنها می باشد. در مدل های دورثابت از گاز مبرد R22 بهره می گیرند. و در مدل های اینورتر از گاز مبرد R410 استفاده می شود. به دلیل مضرات گاز مبرد R22 در کشورهای توسعه یافته در سالهای اخیر استفاده از این گاز ممنوع و در اکثر سیستم های تهویه مطبوع از جمله داکت اسپلیت از گاز مبرد R410 سازگار با محیط استفاده شده است که به دلیل قابلیت توانایی ایجاد سرمای بیشتر در کمپرسورهای دور متغییر مورد استفاده قرار می گیرد.
از دیگر موارد تفاوت در داکت اسپلیت اینورتر و معمولی در میزان صدای تولیدی در زمان عملکرد دستگاه داکت اسپلیت می باشد. کمپرسور ها زمانیکه شروع به کار می کند به طور معمول صدای زیادی ایجاد می کند. بنابراین در مدل های معمولی به دلیل روشن و خاموش شدن پی در پی صدای زیادی به وجود می آید. اما در مدل های اینورتر با توجه به عدم خاموش و روشن شدن های مکرر صدای تولیدی توسط دستگاه کاهش می یابد. همچنین روشن و خاموش شدن مکرر موجب افزایش استهلاک و کاهش عمر دستگاه داکت اسپلیت می شود.
و آخرین تفاوت داکت اسپلیت اینورتر و معمولی در قدرت و سرعت سیستم در تامین سرمایش و گرمایش محیط می باشد. داکت اسپلیت اینورتر با توجه به نیاز دمایی فضای داخلی به مرور و به صورت پیوسته دور کمپرسور را تغییر میدهد به همین دلیل انرژی کمتری برای روشن و خاموش شدن صرف شده همچنین بیشترین انرژی صرف ایجاد هوای خنک و انتقال آن به فضای داخلی می گردد.
از دیگر تفاوت های داکت اسپلیت اینورتر و معمولی در قیمت نهایی آنهاست. داکت اسپلیت های اینورتر به جهت برخورداری از تکنولوژی های جدید و به روز با قیمت بالاتری نسبت به داکت اسپلیت های معمولی به فروش می رسند. اما داکت اسپلیت اینورتر به جهت برخورداری از ویژگی ها و مزایایی چون کاهش مصرف برق و هزینه برق مصرفی و افزایش طول عمر دستگاه انتخابی معقولانه تر هستند.
