دموکراسی برای فرهنگ و یا برای سیاست؟!
آنقدر دموکراسی را نگذاشتند شوهر کند و ترشید ، ترشیده شدن که با کنار قراضه شد یعنی شد دموکراضی
بازی اصلاح طلبان و اصولگرایان با انتخابات تمامی ندارد
یعنی هرکدام به گونه ای انتخابات و ساز و کارش را قبول دارند و با غیر آن سازو کار اصلا
✅ اصول گرایان وقتی اندرون مجالس خویش هستند که بحث را بدانجا پیش می برند که انتخابات اصلا رابطه ای با اسلام ندارد یعنی خودشان در درونشان پذیرفته اند که جمهوری اسلامی حرفی به گزاف است و اصل و اصول حکومت را خدشه می کنند
اینان با این مبنا حتما هیچگاه انتخابات را قبول نخواهند داشت و اگر اکثریت به اینان رای دهند می گویند مردم هدایت الهی را پذیرفته اند و مسیر درست را رفته اند (گرچه در شعار وقانون اساسی انتخابات آزاد اصل است و فارغ از نتیجه هرچه که باشد مورد قبول اسلام است) و آن را برکات اسلام می دانند
اما وقتی حداقلی انتخابات می شود می گویند که حق که نیاز به رای گیری نداشت ما حق بودیم فقط برای وجاهت عرفی و قانونی تن به رای گیری دادیم و آن کسانی که به رقیبان رای داده اند به زباله دان تاریخ حواله می کنند و مارک ضد اسلام و ایران بر پیشانیشان می چسبانند
و اگر اکثریت را رقیب می برد و اینان بازنده می شوند اصولیون می گویند که مردم دچار پس رفت و ضلات شده اند و خدا به دادشان برسد و هیچ گاه دستگاه های نظارتی که مسئولیت تایید کاندیدا ها را دارند را محکوم نمی کنند آخر ما چه کرده ایم که نمره قبولی شما زیر ۱۰ است در حالی که حکومتی مانند شما باید نمره قبولی اش ۱۷ به بالا باشد و کاندید مورد تاییدتان خیلی قوی تر از ۱۷ باشند
اما به هنگامی که تیم رقیب با اقلیت آرا برنده انتخابات می شود باز اینا واسفا سر می دهند و می گویند تیم رقیب را ببین که چقدر حقیر است که با این نمره اندک قبول شده در حالی که سبد خودشان را نمی بینند که چند درصد آرا درآن قرار دارد جز قلیلی از آرا که از حتی از آرا باطله کمتر است چه برسد به آرای رقیب
✅ اما اصلاحیون اینها هم در دموکراسی تئوری هم نظری و گفتاری مبنایی دارند و هم در عمل متد هایی
در تئوری نظری فوق العاده زیبایند و اگرچه در تقدم اسلام و دموکراسی حق رابه اسلام می دهند اما اسلام پاریس و گسترده و آغوش بازتر را تجویز می کنند
اما در عمل به شدت قدرت طلب و فاسد پرورند به طوریکه از فرط اینکه آنقدر میوه دموکراسی را در فضای آزاد می گذارند که زود گند می زند و از قابلیت استفاده می افتد
اینان به هنگام اینکه می بینند مشارکت به نفعشان نیست و کمتر رای خواهند آورد شروع به تخریب اصل سیستمی می کنندکه خود محصول آنند
ووقتی که به قدرت نزدیک ترند ولی رقیبی قوی در مقابلشان است به کثیف ترین روش ها آن را تخریب می کنند
یعنی در اکثریت تمجید از دموکراسی و تمجید از سیستم مولودشان
و دراقلیت تخریب سیستم موردشان و بزرگنمایی در مشکلات و مساله ها
در کل دموکراسی شیوه ای قدرت طلبی و سیاسی است
نه شیوه ای فرهنگی و تفاهمی ...
یعنی هیچ انتخابی در این سرزمین برگزار نشده که باعث همگرا شدن ملت شود بلکه بشتر موجب تفرقه شده تا اتحاد...
