همه‌ی ما اون‌قدری از خودمون شناخت داریم که بدونیم تصمیم‌ها و برنامه‌ها و ایده‌هایی که برای سال جدید گرفتیم چقدرش براومده از جو شروع سال و هوای دل‌انگیز بهاره و چقدرش قراره اتفاق بیفته. حتی ثبت کردنش توی صفحه‌مون هم باعث نمی‌شه بعدا خجالت بکشیم چون باز هم می‌دونیم آدم عمل کردن به وعده‌‌ها هستیم یا نه. عجالتا سال قدیمی تموم شده و کسی هم بابت جمله‌‌های پیروزمندانه‌ای که درباره جدال خودمون و سال کهنه‌شده‌ی نودوهفت نوشتیم، توبیخ‌مون نمی‌کنه. خلاصه که یه جاهایی فقط خودمونیم و خودمون و کاری هم از جمله‌‌های قشنگ برنمی‌آد...
