من دریافتهام که اجازه دادن به خودم برای درک دیگران از ارزشی خارقالعاده برخوردار است.
روشی که برای گفتن این عبارت بکار بردهام ممکن است به نظر شما عجیب باشد.
آیا لازم است که کسی به خودش اجازهی درک کردن دیگران را بدهد؟ من فکر میکنم لازم است. اولین عکسالعمل ما به بیشتر جملههایی که از دیگران میشنویم بجای درک آن، ارزیابی و قضاوت در مورد آن است. وقتی کسی دیدگاه، احساس یا عقیدهی خود را بیان میکند فوراً میخواهیم بدانیم:
خیلی به ندرت به خودمان اجازه میدهیم بفهمیم که «منظور فرد از این جمله چیست؟».
برگرفته از کتاب «دربارهی انسان شدن» نوشتهی «کارل راجرز»