بیماری

بزرگواری می‌گفت: «در بیمارستان‌ها معمولاً بیماران به فکر بیماری خودشون هستند و گاهی اوقات هم با یکدیگر هم‌کلام شده و هم‌دردی می‌کنند. مگر اینکه جاهلی در بین آنها باشد که بخواهد به درد و بیماری دیگران بخندد (که «تقریباً» اینگونه افراد در بیمارستان‌ها وجود ندارند)، در حالی که اکثرِ ما در جامعه، بجای مشغول بودن به اصلاحِ عیوب خود و یا هم‌دردی با دیگران، اغلب به گلایه از عیوبِ دیگران و یا تمسخرِ آنها مشغول هستیم.»