در هر حرفه‌ای که هستید نه اجازه بدهید که به بدبینی‌های بی‌حاصل آلوده شوید و نه بعضی از لحظات تأسف‌بار که برای هر ملتی پیش می‌آید شما را به یأس و ناامیدی بکشاند.
در آرامش حاکم بر آزمایشگاه‌ها و کتابخانه‌هایتان زندگی کنید. نخست از خود بپرسید:
«برای آموزش و یادگیری خود چه کرده‌ام؟»
و این پرسش را آن قدر ادامه دهید تا به این احساس شادی‌بخش و هیجان‌انگیز برسید که شاید سهم کوچکی در پیشرفت و اعتلای بشریت داشته‌اید، اما هر پاداشی که زندگی به پاداش تلاش‌های‌مان بدهد یا ندهد، هنگامی که به پایان تلاش نزدیک می‌شویم هر کدام‌مان باید حقِ آن را داشته باشیم که با صدای بلند بگوییم:
«من آنچه در توان داشته‌ام، انجام داده‌ام»
