دیگر فقط یک توسعه دهنده خواهم بود...

سال ها بود که هم طراحی UI انجام میدادم و دستی هم بر گرافیک داشتم و کار های Development هم انجام میدادم، اما هر چقدر که جلوتر میرفتم میفهمیدم من توی UI Design خیلی یکنواخت شدم و کم کم UI هایی که طراحی میکردم در بهترین حالت ممکن 40 درصدش شبیه قبلی بود.
همچنین توی عرصه Development وقت نمیکردم که خودم رو بروز نگه دارم و اینجوری شده بود که تبدیل به برکه ای توی UI UX Design شده بودم.
اینجا بود که باید به دلیل اش پی میبردم و سعی میکردم حلش کنم.

دلیلش چی بود؟

دلیل این بود که من طراحی رو بر اساس حس و ایده هایی که میگرفتم دنبال میکردم و طبق اون چیزایی که دنبال میکردم طراحی ها رو انجام میدادم و تقریبا غیر از دیدن طرح ها توی Dribbble یا Behance یا جاهای دیگه، مطالعه ای در حوزه اصول طراحی یا روش ها انجام نمیدادم.
اوج مطالعات من توی حوزه Design خوندن درباره Best Practice های طراحی عناصر بود یا خوندن Design Guide Line شرکت های معروف بود.

فکرِ یه چاره کردم!

دو تا راه پیش روم داشتم یا مطالعات و حسم رو قوی تر کنم و دوباره سعی کنم یا اینکه یکی از Skill ها رو انتخاب کنم.

تصمیم گرفتم فقط توسعه دهنده باشم و اونم بیشتر در Front-End فعال باشم ...!

به چند دلیل:

اول اینکه سرعت رشد و پیشرفت هر دوی این حوزه به اندازه ای است که Handle کردن چند تا Skill با هم دیگه خیلی سخته و کامل بودن تو همه این زمینه ها کار سخت تری است و اینجوری میشه که به برکه های کم عمق تو زمینه های مختلف تبدیل میشی.

دوم اینکه سطح اطلاعات و تجربه و تعداد پروژه های و سابقه کاری من توی Front-End Development از طراحی و حتی Back-End Development بیشتر بود. من با شرکت های بزرگ و موفقی کار کرده بودم و روزمه ام بهتر از Design بود، سخنرانی ها و ارائه هایی هم در همین خصوص توی همایش ها و کنفرانس های داخلی و بین المللی داشتم که این خودش نقطه قوتی توی شناخت آدم ها (هر چند کم) از من بود.

سوم اینکه بازار کاری، منابع کافی برای یادگیری و همچنین جامعه فعال تر توی این زمینه باعث این شد که من به این سمت کشیده بشم.

چهارم اینکه گذاشتن کنار Design در یه نقطه مطلوب خیلی بهتر ازین که کار هات بدتر و بدتر بشن و اون موقع تصمیم به پایان دادنش بکنی. من کارهای مطلوب و قابل قبولی توی Design هم داشتم مثل www.Time.ir یا www.Parsi.wiki که برنده جایزه کاربرد پذیری و جشنواره وب ایران شدن، اگر بیشتر از این به طراحی ادامه میدادم باعث میشد بدتر و بدتر بشم که این برای خودم بد بود و این بد بودن کارهای قبل من رو زیر سوال میبرد.

ته تهش چی؟!

الان خوشحال ترم که تمرکزم رو گذاشتم توی یه حوزه و میتونم عملکرد بهتری داشتم و وقت بیشتر برای مطالعه دارم و کار های با کیفیت تری میتونم انجام بدم و دارم سعی میکنم نقص هایی که توی دوران قبل به من قالب شده بود رو جبران کنم.