میدونم که خیلی‌هاتون منتظر اومدن نسخه‌ی بلوری فیلم باربی و اوپنهایمر هستید. تبلیغات خوبی که برای این دو فیلم انجام شد باعث شد مردم حسابی هایپ بشن و هر دو فیلم اکران بسیار موفقی رو تجربه کنن. تو این مطلب میخوام فیلم بسیار مورد انتظار باربی رو براتون نقد کنم.
با بازیگری شروع میکنم:
چون فیلم استودیوییه بازیگرهای معروف توش زیادن ولی بازیگر نقش اول زن یعنی خانم مارگو رابی و بازیگر نقش اول مرد یعنی آقای رایان گاسلینگ هر دو خوب بودن. نقش کن جای کار زیادی برای رایان گاسلینگ نداشته ولی مارگو رابی خوب بود. راستش دلیل اینکه خیلی از بازیش تعریف نمیکنم اینه که موقع دیدن فیلم بیشتر حواسم پیش خوشگلی‌هاش بود.
حالا کارگردانی:
فیلم شروع جالبی داره و اگر تبلیغات فیلم رو دنبال کرده باشید حتما میدونید سکانس افتتاحیه کدومه. سکانس افتتاحیه همونه که خانم گرتا گرویک از فیلم اودیسه فضایی کوبریک الهام گرفته. با اینکه میدونم هدف کارگردان از این کار چی بوده ولی فیلم بعد از این سکانس جوری تو فضای صورتی باربی غرق میشه و همونجا میمونه که این سکانس عملا هدر میره.
فیلمنامه:
از روی تبلیغات هم معلوم بود که این فیلم فمنیستیه. به عنوان یه زن و به عنوان یه فمنیست از این موضوع حمایت میکنم ولی به اعتقاد من فیلمی که قراره تو این زمینه‌ها ساخته بشه باید خیلی ظریف‌تر باشه تا بتونه تاثیرگذار باشه. متاسفانه اینجا با یه فیلم گیشه‌ای و شعارزده طرفیم که هر چند نویسنده‌های قهاری داشته (نوا بامباک رو شاید با داستان ازدواج به خاطر داشته باشید و گرتا گرویک هم از لیدی برد) ولی با وجود نویسنده‌های خوب فیلم مخصوصا در انتها خیلی شعاری شده. برای من معیار یه فیلم بد اینه که بخواد حرفشو و پیامشو از طریق سخنرانی یکی از شخصیت‌ها بزنه. و این اتفاقیه مه متاسفانه تو باربی شاهدیم. هر چند فیلم سعی کرده به لحاظ بصری و خیلی ظریف از طریق فیلمنامه حرفشو بزنه ولی در نهایت این اتفاق نیافتاده.
در کل باید بگم باربی یه فیلم متوسطه که اصلا ارزش هایپ بودن نداره.
