Prof. Dr. Christoph Laske از دانشگاه Türingen آلمان:
بعنوان روانپزشک و متخصص اعصاب، من و خیلی از همکارانم سالیان سال است که بدنبال امکانی برای درمان بیماریهای زوال عقلی مانند آلزایمر هستیم. اما تابحال با وجود همه تلاشها و زحمتهایمان به جای رضایتبخشی نرسیده ایم. وقتی که من مدتها پیش برای اولین بار درباره فلورای روده (موجودات زنده میکروسکوپی ساکن روده) و ارتباطش با مغز خواندم، گویی برق مرا گرفت. چرا که اطلاعات و دانسته های جدید ما درباره میکروبیوم ( موجودات میکروسکوپی همزیست)، دیدگاههای جدیدی در مورد درمان زوال عقل به ما میدهد.
در این میان برای ما کاملا واضح است که مغز و روده نه تنها ارتباط عصبی تنگاتنگی با هم دارند، بلکه در زمینه فرآیندها و فعل و انفعالات زیستی نیز رابطه ویژه ای دارند. بعنوان مثال باکتریهای خاصی در روده، پیام رسان عصبی مهمی مانند Acetylcholin تولید میکنند که نقش کلیدی در ارتباطات سلولهای عصبی بازی میکند، پیام رسان عصبی مهمی که در بیماران آلزایمری میزانش بشدت کاهش یافته است. باکتریهای دیگری، اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه تولید میکنند که در تولید و عملکرد سلولهای سیستم ایمنی مغز نقش تعیین کننده ای دارند و بطور خاص مانع روند ایجاد بیماری آلزایمر میشوند. و در پایان این نکته کاملا شناخته شده است که یک تغذیه ناسالم مملو از شیرینیجات و گوشت، میتواند موجب التهاب روده شود و برخی از مواد دخیل در این التهابات از طریق خون به مغز راه یافته و در آنجا مستقر شده و باعث شروع التهاب مزمن در مغز می گردند و شرایط را برای ایجاد آلزایمر فراهم می کنند.
در حال حاضر در تحقیقات جدیدی که ما بر روی میکروبیوم بیماران آلزایمری خود انجام میدهیم، به این نتیجه رسیده ایم که کلکسیون میکروبی این بیماران با افراد سالم به شدت متفاوت است. با این وجود ما هنوز نتوانسته ایم فرآیند این تغییر و تبدیل به سمت بیماری را شناسایی کنیم. اما همچنان امیدواریم که تحقیقاتی از این دست راههای جدیدی برای درمان آلزایمر در پیش روی ما قرار دهد.
موضوعی که تابحال ثابت شده است، این است که یک تغذیه متعادل با درصد بالای فیبر مانند میوه، سبزیجات و ماهی میتوانند منجر به فلورای روده ای سالم و پیشگیری از زوال عقلی شوند. به همان اندازه که تحرک کافی و مستمر بدنی بسیار مهم است.
نکته مهم اما این است که این کارکردهای پیشگیرانه نباید فقط در سنین بالا آغاز شوند بلکه فرآیندی است که از میانسالی (بین ۴۰-۶۰ سالگی) برای پیشگیری باید آغاز گردد. ضمانتی مبنی بر اینکه فردی آلزایمر نگیرد وجود ندارد، اما ریسک ابتلا به بیماری به شدت کاهش می یابد، بر طبق حدسیات من چیزی در حدود ۳۰٪.
ترجمه مصاحبه از مجله آلمانی زبان GEO WISSEN (Gesundheit) NR.12, Okt. 2019
