تا زمانی که با حرف های بی هدف انسان های اطرافت مسیرت را بسازی،تنها داری به دنیای زامبی ها می پیوندی،پوچی را عمیق استشمام می کنی اما همین زامبی های انسان نما که همیشه با تو بگو و بخند دارند،اگر زمانی تو را در مسیری خلاف جهت خودشان ببینند،فقط سعی نابودی تو را دارند کم پیش می آید که کسی واقعا انسان باشد و تو را در مسیر اراده ها و اهدافت تشویق کند،خواهشا اگر قصد تشویق کسی را نداریم،سعی در تخریبش را هم نداشته باشیم،ما زمانی به هم آسیب می زنیم که حتی اگر قلب ❤️ مهربانی هم داشته باشیم،حس نابودی بهمان دست دهد اینکه احساس کنیم،کسی می خواهد سنگ جلوی پایمان بیندازد و مسیر هموارمان را تبدیل به جاده خاکی کنید.«حانیه»
@my.books82
